М.Кимураға дейінгі және М.Кимураның эволюциялық көзқарастары

Тәжірибелік деректерді талдай отырып, М.Кимура бұл эксперименттерді дарвиндік іріктеу арқылы қолайлы мутацияны таңдау негізінде түсіндіруге тырысқанда, айтарлықтай қиындықтар туындағанын анықтады. Өзінің кітабында Кимура бейтараптық теориясын ойлап табуға негіз болған идеяларды егжей-тегжейлі сипаттайды. Мысалы, Дарвин іріктеуіне негізделген кейбір бағалауларында ол эксперименттік мәліметтерді түсіндіру үшін эволюция процесінде әр адамнан 22000 ұрпақ беруін талап ету керек деп тапты. Ақуыздардың молекулалық эволюциясы туралы мәліметтерді түсіндіру үшін Кимура бейтараптық теориясын ұсынды.

Бұл теорияның негізгі жорамалы мынада: молекулалық деңгейде мутациялар (аминқышқылдарының немесе нуклеотидтердің өзгеруі) негізінен бейтарап немесе әлсіз зиянды (айтарлықтай зиянды мутациялар да мүмкін, бірақ олар популяциядан селекция арқылы жойылады). Бұл болжам эксперименталды түрде байқалатын аминқышқылдарының алмастыру жылдамдығына және ақуыздардың аз маңызды бөліктеріндегі алмастыру жылдамдығы белсенді макромолекулалар орталықтарына қарағанда едәуір көп екендігіне сәйкес келеді.

Популяциялық генетиканың математикалық әдістерін қолдана отырып, Кимура молекулалық генетика деректерімен жақсы үйлесетін теорияның бірқатар салдарын алды.