«Қоршаған ортаны және дәрілік өсімдік шикізатын пестицидтермен ластау мәселелері»

Көп елдерде пестицидтерді пайдалануға тыйым салынған. Әсіресе дихлордифенилтрихлорметилметанды (ДДТ) пайдалануға болмайды, себебі оның ыдырауына бірнеше жылдар керек. Бұл заттың шығу тарихы өте қызық. 1940 жылы швейцария химигі Пауль Мюллер ең алғаш синтездеу жолымен ДДТ-ны тауып, оны ауылшаруашылығының зианкестерімен күресуге пайдалануды ұсынған. Осы жаңалығы үшін ғалымға кезінде Нобель сыйлығы берілген. Алғашқы кезде бұл зат адамдардың көптеген қиыншылықтарын шешті..

ДДТ-ны пайдаланып кесіртке мен көптеген зиянкес бунақ денелілерді қырды. Әсірісе ауру таратушы масаларды өлтіріп, миллиондаған Адам дарды безгек ауруынан құтқарды. Кейінірек ДДТ-ның күштілігінен зияндығы басым екендігі анықталды. ДДТ барлық тірі организмдерге тіпті балдырларға да зиянын тигізеді екен. Оның миллиардтан бір бөлігі фотосинтездің жылдамдығын баяулатады. Ал жасыл өсімдіктер атмосфераны ауамен қамтамасыз ететіндігі сіздерге белгілі.

Адам тағамы үшін және жануардың қорегі ретінде пайдаланылатын өсімдіктердегі улы химикаттардың қалдық саны негізгі қауіп келтіретіні көпжылдық ауқымды зерттеулердің нәтижесінде анықталған Пестицидтердің қалдық санының деңгейі қауіптің қаншалықты үлкен болатынын анықтайтын негізгі фактор болып табылады. Пестицидтердің токсикологиялық маңызы олардың биологиялық белсенді заттар болып табылуына және зиянды жәндіктерді, арамшөпті және т.б. Жойып қана қоймай, сонымен қатар, пайдалы жәндіктерге, мәдени өсімдіктерге, үй жануарларына және адамға кері әсер ететініне байланысты. Бұл заттардың уыттылығы олардың қолдану мақсатынан және басқа да факторлардан тұрады. Мысалы, инсектицидтер гербицидтерге қарағанда адам үшін уыттылығы жоғарырақ болып келеді. Белгілі бір химиялық қосылыстың өзі оның мөлшеріне (яғни, адамға әсер ететін заттың мөлшеріне) байланысты әртүрлі әсер етуі мүмкін.