Пайдаланылған әдебиеттер тізімі
1.Келімбетов М. «Қазақстан-Түркия бауырластық бастаулары»
Қазақстан Коммунисі-1991ж. №8-39 бет
2.Смагулова Г.М. 1991-2001 ж.ж. Қазақстан Республикасының
Орталық
Азия
елдерімен
экономикалық
ынтымақтастығының
қалыптасуы. т.ғ.к. ғылыми дәрежесін алу үшін дайындалған дисс.
автореферат, Алматы.-2003.- 21 б.
3.Келімбетов М. «Қазақстан-Түркия бауырластық бастаулары»
Қазақстан Коммунисі-1991ж. №8-36 бет
4.Назарбаев Н. Ә. Тәуелсіздігіміздің бес жылы. Алматы,
Қазақстан, 1996,
5.Тоқаев Қ.К. Қазақстан Республикасының дипломатиясы.
Алматы, 2002.- 105 бет.
6.Фейзуллах Будак «Қазақстан: өткені, бүгіні мен ертеңі» Анкара,
2000ж.
354
АЗАТТЫҚ ТАҢЫН АҢСАҒАН -АЛАШ АРЫСЫ ӘЛИХАН
БӨКЕЙХАНОВТЫҢ ТУЫЛҒАНЫНА 150 ЖЫЛ
ТАМЕНОВ Ш.
Педагогикалық мамандықтар кафедрасы 4- курс студенті
Ғылыми жетекшісі: АСТЕМЕС Г.К.
Алматы университетінің аға оқытушысы, т.ғ. магистрі
Жарық дүниеде «Жасасын Алаш!» деп ұран салып, қара
тырнағынан әл кетіп, кірпігі қамасқанша қазаққа қалтқысыз қызмет
еткен аялуы тұлғаның 150 жылдығы. Әлихан Нұрмұхамедұлы көтерген
идеялар өлген жоқ. Қайта Алаш рухты жастың бойында, санасында
қайта жаңғырып жатыр. Жаңғырып, жасай бермек. Қазақтың
шаңырағынан түскен күндей болған ер Әлиханды ел мәңгілікке
ұмытпайды. Ұмытпайтыны - Әлиханның идеясы - Алаш идеясы. Ал,
Алаштың жолы - біздің жол.
Әлихан Бөкейхан – XX ғасырдың бас кезінде қазақ даласында
кеңінен қанат жайған ұлт-азаттық «Алаш» қозғалысының негізін
қалаушы және жетекшісі, Алашорда ұлттық автономиясы Халық
кеңесінің төрағасы болды.
Әлихан Бөкейхан 1866 жылы 5 наурызда дүниеге келді. Бұл кез
отаршылдық саясат салдарынан қазақ халқы ғасырлар бойғы
қалыптасқан
көшпенділердің
дәстүрлі
рулық-қауымдық
қатынастарынан, жерінен де, оны пайдалану құқынан да ажырай
бастаған, көшпенділердің байырғы құндылықтары шеттетіліп, жаңасы
қалыптаса қоймаған алмағайып кез еді.
Патшалық Ресейдің отыршылдық саясаты жыл өткен сайын
күшейіп, қазақ ішіне дендеп ене түсті, соның кесірінен хандық биліктің
байырғы құрылымдары жойылып, қазақтың салт-дәстүрі мен
мәдениетіне және оның өз жерінде дербес этнос ретінде өмір сүруіне
қатер төнді.
Тәуелсіздікті байырғы хандық басқару институттары негізінде
қалпына келтіруді Әлихан Бөкейхан дұрыс деп санамады. Сол себепті
де ол өзгеше стартегиялық мақсаттарды жүзеге асыруға ұмтылды. Бұл
ұмтылыстарының бір парасы «Қарқаралы петициясы» деген атпен
тарихта қалған 1905 жылғы «Қазақтардың петициясында» көрініс
тапты.
«Қазақтардың петициясының» басты ұйымдастырушы және
негізгі авторы Әлихан Бөкейханның қазақ халқының бейбіт саяси
талаптарын орыс императорына дереу поштамен жіберуді қолға алғаны
355
туралы оның «Дала өлкесіндегі сайлаулар» деп аталатын очеркінде жан-
жақты айтылады.
Әлихан Бөкейхан бұл талаптарды Петербургтің «Сын отечества»
газеті мен Омбының «Иртыш» газетінде жариялап, оларды өзі
редакциялап
шықты.
«Қазақтардың
петициясының»
төртінші
тармағында «қазақ отырған жерлердің қазақтың меншігі болып
саналатынын патша өкіметінен мойындауды» талап еткен Әлихан
Бөкейхан «жерсіз мемлекет болмайды» деген ұстанымда болды. Қазақ
жерін сақтап қалу және Ресейдің қазақ жеріне орыс шаруаларын
орналастыруына жол бермеу мақсатындағы қажырлы күресті ол Санкт-
Петербургтегі
оқуынан
Омбыға
оралысымен
бастап
кетті.
Қазақ халқы петицияда қазақ балалары білім алатын барша бастауыш
мектептерге ана тілі мен жазуын енгізуді, қазақ тілінде газет шығарып,
іс қағаздарын қазақ тілінде жүргізуді талап етті.
Әлихан Бөкейхан кейінірек сырттан таңылған жат заңдармен
емес, қазақ халқының салт-дәстүрі мен ұлттық ерекшеліктеріне сай
келетін жосын-жоралғылар бойынша үкім шығаратын қазақтың
байырғы билер сотын қалпына келтіруді ұсынды. Бұл ретте мысал
ретінде Англиядағы сот билігін алға тартты. Ол үшін билер мен
билердің сот билігін әкімшілік билікке тәуелсіз ету қажет деп санады.
«Алаш» қозғалысының стратегиялық мақсаттарының бірі – Дала
өлкесіне «земство», яғни жергілікті өзін-өзі басқару жүйесін жаппай
енгізу. Земство енгізілген жағдайда жергілікті өзін-өзі басқару жүйесі
күшейіп, белгілі бір аумақта жиналған салықты мектеп, аурухана, жол
және тағы да басқа маңызды әлеуметтік нысандар құрылысын
жүргізуге, яғни жергілікті инфрақұрылымды салып, дамыту мүмкіндігі
болатын еді.
Мемлекеттік Думада тиесілі заң қабылдау арқылы Дала өлкесіне
жаппай земство енгізуге ұмтылған Әлихан Бөкейханның түпкілікті
көздегені қазіргі қазақ мемлекетін, оның берік іргетасынан қалау
еді..«Алаш» партиясының ұлттық ұстанымы бес түрлі тұжырымға
негізделді.
Бірінші ұстаным: жер, жер және жер. Жерсіз Отан жоқ. Әлихан
Бөкейхановтың ұйғарымы бойынша: «Қазақтың байырғы жерін қашан
қазақтар өз бетінше ғылым мен техникаға сүйеніп толық игермейінше,
жер жекеменшікке де, қоныстанушыларға да берілмейді». Яғни, жер –
Отан, aл Отанды сатуға да, жеке меншікке айналдыруға да болмайды.
Сол жер үшін әр қазақтың тері мен қаны төгілген.
Екінші ұстаным: жердің астындағы, үстіндегі, аспанындағы
барлық игілік қазақ мемлекетіне қызмет етуі керек. Ә.Бөкейхановтың
айтуынша: «Оның әрбір түйір тасы әр қазақтың өңіріне түйме болып
356
қадалу керек» болатын. Яғни, бұл «өз жерінің игілігін әуелі өз елі
игілігіне айналдырсын, одан асса ғана жатқа салауат» деген емеуірінді
танытады.
Үшінші ұстаным: Ә.Бөкейхановтың жобасы бойынша, «Қазақтың
жерінде өндірілген «бір уыс жүн сол мемлекеттің азаматтарының үстіне
тоқыма болып киілуі керек, яғни толықтай экономикалық тәуелсіздік
пен
бірлікке
қол
жеткізуге
ұмтылуы
тиіс.
Төртінші нысана: қазақ мемлекетінде мемлекет құрушы ұлттың тіл,
дін, діл үстемдігі болуы керек, яғни, Х.Досмұхамедовтің пайымдауына
жүгінсек, «ұлттық мәдениет үстемдігі сақталуы» тиіс болатын.
Әлихан Бөкейханов ЮНЕСКО аясында бүкіләлемдік дара
тұлға болған кісі. Әлихан атамыз алты алашын ру – руға не жүзге, бай
не кедейге, білімді не надан, текті не қарадан деп жік – жікке бөлген
емес. Ол қазақты бір ұлт деп көргісі келді, соған жетеледі.
Әлихан Бөкейханов қазақ салт-дәстүрін, ата-баба жерін, Отанды
сүю, қорғау және қамқор болу деп насихаттады. Ол соңғы демі біткенше
туған қазақ халқының ата – баба жеріне деген қасиетті құқын табанды
түрде қорғап, сол үшін күресіп өтті.
Менің бұл ойда қозғау мақсатым жастарды, білімді жастар
қатарына қосу. Алаш көсемі Әлихан Нұрмұхамедұлы Бөкейханов
ұттық идеясын мәңгі сақтап қалу мына біз, яғни жастардың қолында.
Сондай ақ жастардың Халық мінезінің ең жақсы ерекшеліктері
– бұл Атамекенге деген сүйіспеншілік, азаматтық парызы, әлеуметтік
оптимизм, басқа адамның өміріне түсіністікпен қарап, оған қол ұшын
беруге деген іскерлік, т.с.с
Ел басымыздың өзі айтып кеткендей ... Біздің басты
мақсатымыз – бәсекелестікке қабілеттің елу елдің сапында болу,
интелектуалды ұрпақ тәрбиелеп, интелектуалды ұлт қалыптастыру...
Ел тарихындағы тығырыққа тірелгел тұста айтылған ақын
Мағжан Жұмабаевтің «Мен жастарға сенемін» сөздерінің жаңғырығы
біздің заманға жетіп тұрғандай.
Біздің алдымызда екі ұлы мұрат тұр. Біріншісі Мәңгілік Ел
болсақ дейміз. Ендеше осы қадамға дейін әрі соның ыңғайына қарай
Қазақ Елі атануымыз күтіп тұр. Жуырда Елбасы кезекті жолдауында
Мәңгілік Ел идеясының маңызы мен мәнін, мақсат-мұратын айқындап
берсе, Атырауда өткізген сапарында ел атауын ауыстыру туралы
әңгіменің шетін шығарды. Мен бұл бастаманы қос қолдап қолдаймын.
Өйткені, ХХІ ғасырдың жаңарған заманында Қазақстан саясаты мен
келбеті, экономикасы, ойы мен санасы да қалыптасқан елге айналды.
Тәуелсіздік алғалы Мәңгілік Елдің идеясына қарай бет түзеген
мемлекеттің атауы да жаңаруы тиіс. Қазақстаннан «станды» алып
357
тастап, ендігәрі «Қазақ Елі» деген атауға көшкеніміз әбден дұрыс.
Мұны қазақтан бөлек өзге ұлт өкілдері де қолдайды деген сенімдемін.
Біздің қазақ еліміздің «жастары жалын жүректі, өршіл
намысты, биік рухты болса, ол елдің еңсесі биік болады» деп жасампаз
елдің жастарына қай уақытта да үлкен сеніммен қараған Елбасы бұл
жолы да бізді назарынан тыс қалдырмады. Ұлттың кемел келешегіне,
бүгінгі жас ұрпаққа артылар ең үлкен міндет - сананың түзу жолмен
қалыптасуы мен білімділік, жан-жақтылық жасампаз елдің жастарына
тән екендігін тағы да айтты. Әлемдік білім бәсекесінің шыңына
еліміздің ең кемінде екі жоғары оқу орны шығуы керек деген үлкен
үміті де осы жастардың қолында. Саннан сапаға көшер сәттің
келгендігін тілге тиек еткен Елбасымыздың салиқалы саясаты қазақ елін
қашан да қияға жетелері хақ», біз студент жастар алдыңғы толқын
ағаларың сенімін ақтаймыз, деп – өз ойымды түйіндеймін.
Пайдаланған әдебиеттер
1.Нүрпейісов К.Алаш һәм Алашорда. Алматы: Ататек. 1995. 256
б.
2.Алаш қозғалысы. Құжаттар мен материалдар жинағы. Алматы:
Алаш, 2005. Т-496 б.
3.
Сейфуллин
С.
Қазақ
интелегенциясы.
//
Жизнь
национальностей. 1920.25қараша, №10.
4.Қойгелдиев М.К. Алаш қозғалысы. Алматы: Санат. 1995.303 б,
5.Қойгелдиев М. Ұлттық саяси элита. Қызметі мен тағдыры.
Алматы: Жалын. 2004. 400б.
6.Нүрпейісов К. Он алтыншы жыл және Алаш қозғалысы. //
Ақиқат. 1996. №6. маусым
358
ҚҰҚЫҚ ЖҮЙЕСІН РЕФОРМАЛАУ – ҚОҒАМДЫҚ
ҚАУІПСІЗДІКТІҢ КЕПІЛІ
РЕФОРМЫ ПРАВОВОЙ СИСТЕМЫ – ЗАЛОГ
ОБЩЕСТВЕННОГО БЛАГОПОЛУЧИЯ
ПРОКУРАТУРА РЕСПУБЛИКИ КАЗАХСТАН КАК
ПРЕДСТАВИТЕЛЬ ИНТЕРЕСОВ ГОСУДАРСТВА
БЕКТУРГАНОВА.А.Н.
cтудент 3 курса, специальность «Юриспруденция» Университет Алматы
Научный руководитель: МАКСУТХАН Ш.М.
м.ю.н., ст.преподаватель Университет Алматы
«Прокуратура Республики Казахстан от имени государства
осуществляет высший надзор за точным и единообразным применением
законов, указов Президента Республики Казахстан и иных нормативных
правовых актов на территории республики, за законностью оперативно
розыскной деятельности, дознания и следствия, административного и
исполнительного производства.
Прокуратура принимает меры по выявлению и устранению
любых нарушений законности, опротестовывает законы и другие
правовые акты, противоречащие Конституции и законам республики,
представляет интересы государства в суде, а также в случаях, порядке и
пределах,
установленных
законом,
осуществляет
уголовное
преследование»[1]
Организация, порядок деятельности прокуратуры Республики
Казахстан и полномочия прокуроров определяются Конституцией
Республики Казахстан, Законом «О прокуратуре», законодательными
актами,
международными
договорами,
ратифицированными
Республикой Казахстан, а также приказами Генерального прокурора
республики.
Прокуратура
Республики
Казахстан
составляет
единую
централизованную систему органов и учреждений с подчинением
нижестоящих прокуроров вышестоящим и Генеральному прокурору
Республики Казахстан. Первому заместителю Генерального прокурора
подчиняются
департаменты
международного
сотрудничества,
финансов, информатизации и защиты информационных ресурсов, а
также комитет по правовой статистике и главная военная прокуратура.
359
Прокуратура Республики Казахстан подотчетна лишь Президенту
Республики Казахстан и осуществляет свою деятельность независимо от
других государственных органов и должностных лиц, политических
партий и других общественных объединений.
Акты прокурорского надзора, вынесенные на основании и в
порядке, установленном законом, обязательны для всех органов,
организаций, должностных лиц и граждан.
От имени государства и в целях обеспечения верховенства
Конституции и законов Республики Казахстан, защиты прав и свобод
человека и гражданина прокуратура:
• осуществляет высший надзор за точным и единообразным
применением Конституции, законов и указов Президента Республики
Казахстан и иных нормативных правовых актов;
• выявляет и принимает меры к устранению нарушений
Конституции, законов, указов Президента Республики Казахстан и иных
нормативных правовых актов;
• опротестовывает законы и другие правовые акты,
противоречащие Конституции и законам Республики Казахстан;
• осуществляет надзор за соблюдением прав и свобод человека и
гражданина, законных интересов юридических лиц и государства;
• осуществляет надзор за законностью оперативно розыскной
деятельности;
• осуществляет надзор за законностью дознания и следствия;
• осуществляет надзор за законностью административного
производства;
• осуществляет надзор за законностью исполнительного
производства;
• участвует в нормотворческой деятельности государственных
органов в пределах своей компетенции;
• представляет интересы государства в суде;
• в порядке и пределах, установленных законом, осуществляет
уголовное преследование;
• формирует государственную правовую статистику с целью
обеспечения
целостности,
объективности
и
достаточности
статистических показателей, ведет специальные учеты, осуществляет
надзор за применением законодательства в сфере правовой статистики и
специальных учетов;
• координирует деятельность по обеспечению законности,
правопорядка и борьбы с преступностью;
• осуществляет надзор за применением законов в сфере
международного правового сотрудничества;
360
• осуществляет иные функции, определенные настоящим
Законом, иными законами Республики Казахстан и актами Президента
Республики Казахстан.
Итак, основные функции и направления деятельности
прокуратуры РКФункции и направления деятельности прокуратуры РК
– это правовые категории, раскрывающие и объясняющие содержание,
структуру и пределы деятельности прокуратуры. Надзор за
исполнением законов – основная функция прокуратуры.
Прокурор вправе принять к своему производству, поручить
подчиненному ему прокурору или следователю расследование любого
преступления. Основанием для этого могут быть состояние законности
при
расследовании
преступлений,
уровень
квалификации
соответствующих работников правоохранительных органов и иные
обстоятельства; предварительное расследование преступлений.
Прокуроры не ограничены специальной подследственностью.
Приняв к своему производству расследование уголовного дела,
прокурор обладает всеми полномочиями следователя и сохраняет свои
прокурорские полномочия по организации расследования; участии в
правотворческой деятельности.
Генеральный прокурор РК участвует в правотворческой
деятельности. Он вправе обратиться с предложениями об изменении,
дополнении, отмене или принятии законов к любому органу или
должностному лицу, правомочному вносить такие акты. Иные
прокуроры вправе обращаться с указанными предложениями к органам
или должностным лицам соответствующего или нижестоящего уровня.
Принципы координационной деятельности прокуратуры - это
основополагающие требования, которые выражают политическое и
государственное назначение прокуратуры, определяют задачи и
полномочия прокуроров. Содержат средства
и методы по
осуществлению надзора за точным и единообразным исполнением
законов в государстве, а также признаки и качества, определяющие
отличие органов прокуратуры от других правоохранительных органов.
Координация деятельности правоохранительных органов по
борьбе с преступностью преследует цель наиболее успешно
осуществлять меры по выявлению, раскрытию, расследованию
преступлений, принимать или рекомендовать компетентным органам
меры по устранению обстоятельств, способствовавших их совершению.
Основные направления деятельности прокуратуры обусловлены
различными факторами политического, социально-экономического и
иного характера и это сферы правовых отношений, состояние
законности в которых влияет на положение дел в целом.
361
Качественные
показатели
должны
определять
качество
подготовки и выполнения планов координации, координационных
решений и мероприятий, их обоснованность, полноту, своевременность,
а главное - реальное влияние координационной деятельности на
криминогенную
ситуацию
на
соответствующей
территории,
соответствие ее потребностям практики, установленным нормативным
требованиям и т.д. При этом следует учитывать, что важным и
значимым фактором, влияющим на качество координации, является
состояние организации и управления координационной деятельности
(уровень
информационного
аналитического
обеспечения,
прогнозирования и планирования, внутрисистемного и внешнего
взаимодействия, делопроизводства, роль прокурора руководителя по
управлению этой деятельностью, контролю исполнения).
Литература
1.Закон Республики Казахстан «О Прокуратуре» от 21 декабря 1995
года № 2709 (с изменениями и дополнениями по состоянию на
10.07.2014 г.)
КОНЦЕПЦИИ ОСУЩЕСТВЛЕНИЯ ПРОКУРАТУРОЙ
КООРДИНАЦИИ ДЕЯТЕЛЬНОСТИ ПРАВООХРАНИТЕЛЬНЫХ
ОРГАНОВ
ИДРИСОВ Д.
магистрант, специальность «Юриспруденция» Университет Алматы
Научный руководитель: КАЗИЕВ О.
к.ю.н. доцент Университет Алматы
В Республике Казахстан одной из острых социальных проблем является
борьба с преступностью, успешное решение которой во многом зависит
от
согласованных
усилий
прокуратуры
и
всей
системы
правоохранительных органов. В этой работе прокуратуре отводится
особая роль координатора этих усилий.
Указанная деятельность осуществляется органами прокуратуры в
рамках постоянно действующих координационных советов, которые
создаются при Генеральной прокуратуре, прокуратурах областей и
приравненных к ним прокуратурах.
По мнению казахстанского ученого С. К. Журсимбаева, на практике
осуществление высшего надзора за законностью в стране позволяет
органам прокуратуры располагать наиболее полными сведениями о
состоянии борьбы с преступностью, о роли в этом деле каждого из
362
правоохранительных органов, а также получать обширную и
объективную информацию о совершенных преступлениях, об их
раскрываемости, о качественности расследования, о причинах и
условиях, способствующих их совершению, о результатах рассмотрения
уголовных дел в судах. Вот почему обязанность по руководству
координацией деятельности правоохранительных органов возложена
именно на органы прокуратуры, а не на какой-либо иной
государственный правоохранительный орган. [1]
Руководящая роль прокуратуры в координации деятельности
правоохранительных органов определяется еще и тем обстоятельством,
что, осуществляя надзорные функции, прокуратура тем самым имеет
возможность
воздействовать
на
деятельность
других
правоохранительных органов, на поднадзорные учреждения и
организации, ориентируя и направляя ее на решение проблем борьбы с
преступностью, на профилактику правонарушений.
Естественно, наряду с борьбой с преступностью координационные
полномочия прокуратуры могут быть направлены и на предупреждение
иных правонарушений, и это не должно вызывать опасений
относительно какого-то вмешательства в деятельность субъектов
прокурорского надзора, поскольку
не
противоречит нормам
Конституции Республики Казахстан, согласно которой одной из
главных задач органов прокуратуры является защита прав и свобод
человека и гражданина.
Права человека могут нарушаться не только в результате преступлений,
но и посредством иных противоправных деяний. В настоящее время в
Республике Казахстан координация деятельности правоохранительных
органов прочно вошла в повседневную практику борьбы с
преступностью и иными правонарушениями, а их предупреждение
стало неотъемлемым условием успешной борьбы с ними.
В соответствии со ст. 4 Закона Республики Казахстан "О прокуратуре" в
целях обеспечения верховенства Конституции и законов Республики,
защиты прав и свобод человека и гражданина прокуратура от имени
государства координирует деятельность по обеспечению законности,
правопорядка и борьбы с преступностью. По данному вопросу 2 мая
2011 г. издан важный нормативно правовой акт - Указ Президента
Республики Казахстан N 68 "Об утверждении Положения о
Координационном совете Республики Казахстан по обеспечению
законности, правопорядка и борьбы с преступностью".
Этим Указом в целях координации и повышения эффективности
деятельности государства в обеспечении законности и правопорядка в
Республике предусмотрено образование Координационного Совета -
363
специального консультативно совещательного органа для объединения
усилий и организации взаимодействия правоохранительных органов,
осуществляющих оперативно розыскную деятельность, дознание и
следствие в борьбе с преступностью.
Правовой основой деятельности Координационного совета являются
Конституция Республики Казахстан, законы, акты Президента
Республики и иные нормативные правовые акты, а также указанное
выше Положение.
Указ Президента №68[19] конкретизирует организационные начала
координации, которая осуществляется
на основе соблюдения законности; единства целей и задач по
борьбе с преступностью;
объединения усилий государственных органов по укреплению
законности и правопорядка;
равенства субъектов координационной деятельности в
постановке вопросов, внесении предложений и принятии решений в
данной сфере;
невмешательства
в
организационно
распорядительную
деятельность государственного органа при реализации согласованных
мероприятий и рекомендаций;
установления единого подхода к решению сложных правовых
проблем;
устранения дублирования в работе и ведомственного подхода
при решении возникающих вопросов;
обеспечения гласности, не противоречащей требованиям
законодательства о защите прав и свобод человека и гражданина,
защите государственной и иной охраняемой законом тайны;
ответственности
руководителя
каждого
руководителя
государственного органа за выполнение согласованных решений
Координационного Совета.
Координационный совет состоит из постоянных членов и членов с
временно делегированными полномочиями.
Постоянными
членами
Координационного
совета
являются
Генеральный прокурор Республики Казахстан, Председатель Комитета
национальной безопасности Республики, Председатель Агентства РК по
борьбе с экономической и коррупционной преступностью (финансовой
полиции), Директор Службы внешней разведки РК "Сырбар",
Председатель Счетного комитета по контролю за исполнением
республиканского бюджета, министры внутренних дел и юстиции
Республики Казахстан Членами Координационного совета с временно
делегированными полномочиями являются: Председатель Агентства РК
364
по делам государственной службы; Министр по чрезвычайным
ситуациям РК; председатель Комитета таможенного контроля
Министерства финансов РК; председатель Налогового комитета
Министерства финансов РК. Члены Координационного совета с
временно делегированными полномочиями обладают правом голоса при
принятии решений и участвуют в заседаниях в зависимости от
характера рассматриваемого вопроса.
Закрепление
за
прокуратурой
функции
координации
правоохранительной деятельности по борьбе с преступностью во
многом обусловлено обладанием ею надзорными функциями,
позволяющими посредством прокурорских проверок следить за
выполнением
субъектами
координации
решений,
принятых
координационными совещаниями. К тому же в Республике Казахстан
полномочия прокуратуры включают и решение вопроса об
ответственности
работников
правоохранительных
органов
за
неисполнение актов прокурорского надзора, в том числе по вопросам
борьбы с преступностью.
Прокурор вправе использовать властные полномочия, такие как
применение
мер
прокурорского
реагирования,
в
отношении
сотрудников правоохранительных органов, не исполнивших указаний,
вытекающих из координационной деятельности, что, на наш взгляд,
является специфической формой государственно властного воздействия
на правовые отношения.
В подобном подходе виден положительный момент. Возможность ее
применения субъектами принудительных мер есть черта властности
правоохранительной деятельности. Другим достоинством такой
организации координации в том, что она реализуется в рамках, так
называемых, правоохранительных отношений, возникающих, когда
нарушены права или не исполнены обязанности, а также когда
возникает необходимость в правовых мерах защиты участников
правоотношений со стороны государства. Через них осуществляется
реализация юридической ответственности. [2]
Достарыңызбен бөлісу: |