Қас
жүйрікте сын болмас,
Қас
сұлуда мін болмас
(Мақал).
Қас
сөзі тілімізде кез-
келген сөзбен тіркесе бермейді. Тек бірен-саран сөзбен тіркеседі де «ерекше»,
«асқан», «өте жақсы» мағыналарында жұмсалады
(Ш. Сарыбаев).
Қас
маңғаз
малға бөккен кісімсініп, Әсте жоқ кеселді істен біттей қорықпақ
(Абай).
Хатым (қатым, қатім, хатім)
–
1) мөр, мөр басу, мөрлеу; 2) аяқтау,
бітіру, оқып шығу, бастан-аяқ жатқа білу; 3) ауыс. үлес, сыбаға.
Қияметтің
уақытында, сәл-ақ бұрын, Бір зор соғыс бастайды ұлтшыл надан. Бақыр емес
бақыр дегенмен үшбу алтын Данышпан исламға
хатымлаған
(Нұртуған).
Үлгілі сөз шығады сабырлы ерден... Білгенсіп шариғаттан сөз айтасың, Келіп ең
хатым
қылып қайсы жерден
(Ақан сері).
Оқуды бүгін бітіріп ғылымды
хатым
қылсаң да, бір тиын шығарып әперетін кітабым жоқ, − деді ол
(С. Торайғыров).
Кейбір намазқой діндар кәрілер мен шала сопы молдалар Абай үйіне қонып
отырып, − Шариғат жайын оқып отырады екен-ау бұл кісі, әлде әруақтарға
құран
хатым
қылып жатыр ма екен! – десетін
(М. Әузов).
Айттық, құрбандық,
жаназа,
хатым
, підия сияқтыларға имамдар өздері қатынаспаса да, оларға
дербес «имамдық сыбаға» қойылу міндетті болған
(«Қазақ совет
энциклопедиясы»).
Қатым
түсірді (құран түсірді). Мәні − өлген кісіге арнап
құранды бастан-аяқ оқып шықты; бұл фраза ескілік уақытта қолданылған
(І. Кеңесбаев).
Қатым
менен құранға, сан тоқтыны байлатты, Қосақты қойды
айдатты
(Жамбыл).
Асан қазірет тек балаларды медресеге жинамай, өзі
мешіттегі имаматтығын ғана атқарып,
Достарыңызбен бөлісу: |
