143
Әзірет (ғазірет, қазырет, қазірет, хазрет, хазірет)
−
1) тарих. ағзам,
ұлы мәртебелі, мырза, ханум, бәйбіше деп патшалардың, хандардың,
әмірлердің, сұлтандардың, пайғамбарлардың, пірлердің атына, титулына
қосылып айтылып, солай жазылатын құрметті атақ (Әзірет Әлі –
Мұхаммедтен кейінгі төртінші халифаның теңеуі);2) әулие, жарықтық
(Әзірет Сұлтан – Ахмет Яссауидің теңеуі); 3) қатынасу, қатысу,
ішінде болу.
Нешеулер
әйелінің тілін алып, Айрылып иманынан, қадірі өтті.
Айтыпты: «Өмірінде, −
хазірет
Адам, − Әйелдің, сірә, тілін алма! – депті
(Ерімбет).
Сөз айттым
«Әзірет
Әлі, айдаһарсыз», Мұнда жоқ «алты иек, сары
ала қыз». Кәрілікті жамандап, өлім тілеп, Болсын деген жерім жоқ жігіт арсыз
(Абай).
Әзірет
Әлінің үрім-бұтағы түп-түгел шаһид боп қырылып кететін, әлгі...
Кербаланың шөлі осы емес пе?
(Ә. Нұрпейісов).
Ғазірет
Ғалидай айбарлы, ұлы
мәртебелі Уайс хан...
(І. Есенберлин).
Басы шарадай,
қара сұр, жуан қара
мұртын
ғазірет
Ғалидай екі құлағына апарып іліп қоятын
(І.
Есенберлин).
Олар жауды Қаратаудың басынан асырмаймыз,
жауды
Қазыреттің
ақ туы сақталған Түркістанға өткізбейміз деп мерт болғандар
(С.
Бақбергенов).
Үшкіртті тұз, мейізді талайларын, «Ақтыққа»
Достарыңызбен бөлісу: 
