60%-дан аспайды, жасушалардың көбісі бөлінуін тез тоқтатып,
С0
тыныштық кезеңіне өтеді.
Толық белгіленген дифференцияланған жасушаларда проли
ферация (яғни бөліну арқылы көбею) қабілетінің қайта пайда бо
луы
дедифференциялану
үдерісі деп аталады. Ал
дифференция-
лану
— бүл әртүрлі маманданған жасушалардың түзілуі, яғни даму
үдерісінде біртекті меристемалық жасушалардан морфологиялық
қүрылымы және атқаратын қызметі әртүрлі маманданған жасу-
шалардың түзілуі. Мысалы, дифференциялану нәтижесінде мери-
стемадан пайда болтан маманданған жасушалар (мезофилл, эпидер
мис тағы сондай сияқты үлпаның жасушалар) сол меристемаға да
және де өзара бір-біріне мүлдем үқсамай кетеді. Дедифференция
лану үдерісі арқылы маманданған жасуша бөліну күйіне қайта
оралады да меристема тәрізді каллус жасушаларына айналады.
Бүл жасушалар көбінесе жүқа
қабықты болып, паренхималық
жасушаларға үқсайды.
Каллус
- бүл үлпаның ерекше түрі, өсімдік
жасушаларының ретсіз бөлінуі нәтижесінде пайда болған үлпа,
басқаша айтқанда, ол - бүтін өсімдіктің зақымданған жері (жара-
сы) біте бастаған кезде түзілетін білеуленген бүлтық (5
-сурет).
Каллус үлпалар борпылдақ, морфогенді (яғни морфогенезге қабі-
летті) және тығыз морфогенді емес болу мүмкін. Олар түсі бой-
ынша да (сары, жасыл, қоныр, т.с.с) ерекшеленеді.
Барлық физиологиялық үдерістерді реттейтін фитогормондар
болғандықтан, олар қоректік ортаның маңызды қүраушылары деп
есептеленеді. Жасушаларға бөліну және дифференциялану үшін
әсіресе ауксин мен цитокинин қажет. Тек қана ісік жасушалары
мен «қалыптасқан» үлпалар гормондары жоқ ортада өсе алады.
5-сурет.
Морфогенді борпылдақ каллус және одан пайда болған
регенерант-өсімдік
26
«Калыптасқан» каллус жасушалары
гормондарды қажет етпсйді,
олар гормондарға прототрофты келеді, себебі өздерін-өздері қам-
тамасыз ете алады. Каллус пен эмбриоидтарды (сомалық ұрық)
регенерацияны ынтапандыратын қоректік ортада өсіргенде реге-
нерант-өсімдік пайда болады.
Өсірген жасушаларда қосымша метаболитгердің жинақталуы
мен олардын дифференциялану дәрежесінде өзара байланысы бар,
яғни жасушалардьщ ұйымдасуы түтас организмге неғүрлым жа-
қын болса, соғүрлым олардың метаболизм жолдары да үксас болуы
мүмкін. Дифференциялануына жағдай туғызу үшін жасушаларды
иммобилдендіреді (иммобилдендіру - жасуша қозғалысын шек-
теу).
Жасушаларды иммобилдендіру, олардың дифференцияла
нуына жағдай туғызып, қосымша заттарды көоірек синтездеуге
жеткізеді. Иммобилденген жасушалар өзара тығыз байланыста
өседі. Соның нәтижесінде олардың массасынын ішінде түтас орга-
низмдегідей, белгілі химиялык және физикалык градиенгтер (бір
бағытты өзгеру) пайда болады, ал олар метаболизм мен дифферен-
циялануды реттейді. Сонда химиялык
градиенттер деп гормон-
дар, қоректік заттар, оттегі, көмірқышқыл газы мөлшері өзгеруін
түсінуге болады. Өндірісте иммобилденген жасушаларды жалпақ
түбіне негізделген биоректорларда немесе бағана (колонна) тәрізді
биореакторларда өсіреді. Өндірісте қолданылатын иммобилден
ген жасушаларды өсіру үшін биореактордың бағана тәріздесі
қолайлы, өйткені мүнда орын үнемделеді
және жасушалар аркы-
лы ағып жатқан қоректік ортаны бақылау оңайланады.
Иммобилденген жасушалар түрлі заттардың биотрансформа-
циясы үшін қолданылуы мүмкін. Көптеген жануар жасушасын
антидене сияқты акуыздарды бөліп шығарады. Бірақ бір жасуша-
ның бөліп шығаратын
ақуызының шамасы өте аз болады, қайт-
кенде көп мөлшерде ақуыз шығарьш алуға болады, ол үшін зор
көлемде жануар жасушасьш өсіруі керек.
Жануар жасушаларын
Достарыңызбен бөлісу: