116
Осы көзқарастан айтқанда
иммунологиялық төзiмдiлiк дегенiмiз –
белгiлi антигенмен кездесу нәтижесiнде түзiлген, осы антигенге арнайы
және осы антигенге жауап беретiн лимфоциттердiң клонының
болмауымен сипатталатын иммунологиялық ареактивтiлiк.
70-шi
жылдары
Т-супрессорлардың
ашылуына
байланысты,
иммунологиялық төзiмдiлiк – “белгiлi антигенге иммундық жауаптың
болмауы оған қарсы жауап беретiн жасушалардың болмауы емес, ол Т-
супрессорлардың жұмысымен қалыптасатын активтi жағдай деп есептелдi
(Р.В. Петров). Организмде аутореактивтi клондардың бiраз мөлшер
болады, бiрақ олардың қызметiн Т-супрессорлардың сәйкес клондары
басады деп есептелдi. Осы позициядан қарағанда аутоиммундық үрдістер
кезiндегi
төзiмдiлiктiң
бұзылуы
Т-супрессорлардың
қызметiнiң
төмендуiмен түсiндiрiлдi.
Қазiргi кездегi эксперименталды және теориялық мәлiметтердi
жинақтай келе иммунологиялық төзiмдiлiктiң
проблемалары бiршама
күрделендi.
Бiрiншiден, тимуста аутореактивтi клондардың терiс сұрыпталу
нәтижесiнде жойылатынының молекулярлы механизмдерi анықталды.
Сондай-ақ, В-лимфоциттердiң де аутореактивтi клондары сүйек кемiгiнде
жойылады.
Тимуста
iТ-лимфоциттер
антигентанушы
рецептор
көмегiмен
меншiктi антиген молекулаларын МНС нәруыздарымен комплекс түрiнде
АТЖ-ның бетiнде анықтайды да, тек бiрiншi – арнайы белгiнi алады. iТ-
лимфоциттер
функционалды жетiлмеген жасуша болғандықтан екiншi –
костимулдаушы белгiнi ала алмайды, бұл белгi жасушыны апоптоздан
сақтайды. Нәтижесiнде меншiктi антигендерге жауап бере алатын Т-
лимфоциттер клоны апоптоздан жойылады. Ал, “бөгде” антигендермен
әрекеттесуге қабiлетi бар қалған клондар тимустан шығып периферияға
жылжиды.
Сүйек кемiгiнде де, В-лимфоциттердiң дифференцировкасы аяқталған
кезде жоғарыда көрсетiлген сұрыпталу жүредi. В-лимфоциттердiң
жетiлмеген клондарының бетiнде IgM-рецепторлары ғана бiраз мөлшерде
болады, ол рецепторлар меншiктi антигендерге арнайы болып табылады,
сондықтан сол антигендермен байланысқан кезде блокада қалыптасады.
Өздерiнiң жетiлмегенiне байланысты В-лимфоциттер екiншi белгiнi ала
алмайды
(бұл
белгi
В-лимфоциттердiң
пролиферациясы
мен
дифференцировкасын
ынталандырады),
нәтижесiнде
В-лимфоциттер
клоны апоптозға кетедi немесе анергия жағдайына ұшырайды. Қазiргi
кезде
иммунологтардың
көпшiлiгi
иммундық
жүйесiнiң
орталық
мүшелерiндегi
дифференцировка
үрдісі
кезiндегi
аутореактивтi
клондардың жойылуы
–
клонды делеция – табиғи төзiмдiлiктiң негiзгi
механизмi деп есептейдi. Бiрақ, терiс сұрыпталу нәтижесiнде Т-, В-
лимфоциттердiң клонды делециясы өткенiмен, табиғи төзiмдiлiктiң
түзiлуiнде басты қызметтi аутореактивтi Т-хелперлердiң жойылуы
атқарады.
Осылайша 50-шi жылдары Ф. Бернет ұсынған клон-дефициттi
механизм дәлелдендi. Қазiргi кезде аутореактивтi клондар бүкiл өмiр бойы
118
арнайы
байланысса,
активтенген
Т-киллер
Fas-лиганд
нәруызын
экспрессиялай
бастайды
(FasL),
бұл
нәруыз
нысана-жасушының
апоптозының басталуына қатысады. Т-киллерлер үнемi Fas рецепторлы
нәруызын синтездейдi. Ал, Fas рецепторлы нәруызы FasL әрекеттесуi
апоптозды шақырады. Егер екi активтенген аутореактивтi Т-киллер
кездессе, олар бiр-бiрiн апоптоз арқылы жояды, ал бұл үрдіс
аутоиммундық үрдістің дамуын тоқтатады.
Достарыңызбен бөлісу: