Ту ра мі нез деу – бұл ав тор мі нез де ме сі. Адам ды бір сөз бен де мі нез деу ге
бо ла ды. Мы са лы, са раң бол са – Қа ра бай, аң қау бол са – Мыр қым бай, өті рік ші
бол са – Су ды рах мет.
Кей іп кер ге қа тыс ты құ бы лыс тар мен зат тар ды су рет теу ар қы лы қа һар ман
бей не сін ашып көр се туді
жа нама мі нез деу дей ді.
Өлеңдегібуын,бунақжәнеырғақ Өле де ге ні міз – бел гі лі бір өл шеммен, үй ле сім ді ыр ғақ пен ұй қа сып
ке ле тін поэзия лық жанр тү рі.
Өлең нің құ ры лым дық жүйесі бо ла ды. Өлең
тар ма тар дан, яғ ни өлең
жол да ры нан, тар мақ
буна тар дан тұ ра ды. Бунақ тар өлең нің ыр а ын құ рай ды. Ал тар мақ тар дың соң ғы сөз де рі үн де сіп ке ліп, өлең ұй қа сы на әсер
ете ді. Бұ лар дың бар лы ғы же ке жүйе құ рап,
өле ні шума ы деп атала ды.
Мы салы, Абай дың:
Құ лақ тан кі ріп, бой ды алар,
Жақ сы ән мен тәт ті күй.
Кө ңіл ге түр лі ой са лар,
Ән ді сүй сең, мен ше сүй.
Дү ние ой дан шы ға ды,
Өзім ді-өзім ұмы тып.
