есептеді. Жалпы алғанда да винчи “философиялық тас” іздестірудің өзі пайда бермейтін іс, себебі табиғат құдайдың зандылығына емес, өзінің қажеттілік заңына бағынады да, үздіксіз өзгерісте, даму үсгінде деп түжырымдайды. Мысалы, белгілі бір жағдайда су буға, бу мұзға, мүз кайтадан суға айналады. Да Винчи ал-Фараби мен ибн Руштың “екі үдайы ақиқат” теорияларына қарсы болды. Оның ойынша, діни ақиқат деген жоқ, себебі қүдайдың өзі жоқ, шын ақиқат - тек ғылыми ақикат қана. Ғылымда табысқа жетудің бірден-бір жолы — математика тәсілі мен тэжірибе. Жалпы ғылыми жетістіктердің қүндылығы олардың 61
практикада колданылуға мүмкіндігінің болуымен айкындалады. Осы тұргыдан ол механикаға (теория мен практиканың бірлігі ретінде) аса зор көңіл бөліп, өзі осы айтылған қағидалар негізінде көптеген инженерлік идеяларды жүзеге асыруға тырысты (парашют, ұшатын канат, токыма станогі т.б.). Да Винчи алғашкылардың бірі болып сурет өнері саласында сынньщ мазмұны туралы пікір айтып, эстетикалық талғамның калыптасуына үлкен эсер етгі. Адам - еркін, бостандығын жүзеге асыруда коғамның мемлекеттік рөлін көрсететін ағымдардың ішінде ерекше орын алатын италияндык саяси кайраткер жэне тарихшы Николай Макиавеллидіц (1469-1527) ілімі еді. Негізгі шығармалары: “Билеуші жэне Тит Ливийдің бірінші декадасы туралы пікірлер”, “Олардың принциптері (кағидалары)» т.б. Макивелли Тит Ливийдің шығармалары негізінде саяси-іс-эрекет тэртібін жүйелеп, христиандыкка дейінгі Рим империясының этикасы мен күшін дэріптейді. Мемлекеттің кайсысы болса да римдіктердің күші
