бір адамның көзкарасы түрғысынан, бірақ оның өзі үшін емес (жоғарыда келтірілген кұл еңбегі күл иеленуші үшін саналы түсінілген болсада күл үшін олай емес), бірдеңе саналы түсінілген болатын жағлайлардың болуы мүмкін жэне жиі кездесетінін көреміз. Бүл абсолютті парасаттылык аймағына да катысты. Егер біздің өміріміз өзіміз үшін игілік болып табылмайтын немесе біз оған катыспайтын жоғары жэне абсолютті игілікке қьізмететуге арналсада, ол біз үшін мағынасыз болып қалатын еді. Міз болашақ ұрпактардың игілігіне арналған өмірдің қаншалыкты мағынасыз екенін көрдік; бірак сол кезде-ак бұл мағынасыздык максаттың өзінің салыстырмалылығы, шектеулілігі немесе таластылығымен аныкталган деп айтуға болады. Мысалы, Гегельдің философиялык этикасын алайык. Онда адам өмірі абсолютті рухтың өзіндік дамуы мен өзіндік танымының көрінісі мен күралы ретінде магынаға ие болады; бірак бұл кұрылымның қандай моральдык киыншылықтарға тап болғаны белгілі. Белинский Гегельдін 260
философиясымен танысканнан кейін, мен ѳзім үшін танып, өмір үшін сүрмей, кайдағы бір абсолютті рухтың дамуы үшін өмір сүреді екем. Мен ол үшін еңбектенбей-ак койдым деп кейіген екен. Абсолютті жэне жоғарғы игілікке кызмет етумен катар өзін жоғалтпай, өзін де орныктырып жэне байытканда, абсолютті игілікке кызмет ету менің өзім үшін игілік болғанда өмір мағыналы болады. Немесе баскаша айтканда, талас тудырмайтын абсолютті мағынасында біз игілік деп өзіне өзі толымды, менің барлык жеке мүдделерімнен жоғары игічікті және мен
