299
мақсатында Парижге келеді, мұнда ол 1934ж.
докторлық диссертациясын
(Мұсылман философиялық мектебіндегі әл-Фарабидің орны) қорғайды. Каир
университетінің профессоры атағын алады. 1952ж. дейін Әлеуметтік істер
министрі қызметін атқарады. Революциядан соң ол араб тілі академиясында
(1946-1959ж.ж. мүшесі, 1959-1974ж.ж.
Бас хатшысы, 1974-1995ж.ж.
Президенті), араб тілі академиясы одағында,
Мысырдағы мәдениеттің
жоғарғы кеңесінде қызмет атқарған кезде араб тілі мен мәдениетін
зерттеумен айналысады. Ол Ибн Синаның «Китаб әл-Шифа» (1949), Ибн
Арабидің «Футухат Маккия» атты еңбектерінің
жариялануына басшылық
жасаған және ортағасырлық мұсылман ойшылдары жайлы көптеген еңбектер
жазған.
Достарыңызбен бөлісу: 
