сады ( №71, 70 суретті караңыз). Іш қуысындағы мүшелердің ішастармен жабылуына байланысты келесі түсініктерді білулеріңіз керек: Интраперитонеалді — мүшенің барлық жағынан жабылуы; Мезоперитонеалді — мүшенің үш жағынан жабылуы; Экстраперитонеалді — мүшенің бір жағы- нан жауып орналасуы (№73, 74, 75, 76 су- ретті қараңыз). Іш куысының қабырғалары мен ішастар- дың аралығында іркілденген дәнекер тіндер- ден және аздаған майлы тіндерден тұратын кабат, сірліасты негізі, tela subserosa, деп ата- лады. Бұл негіздің калындығы барлык жерде біркелкі орналаспаған. Мысалы: көкеттің тұсында мүлде болмаса, іштің арткы қабыр- ғасының тұсында жақсы дамып; бүйректі, несепағарды, және құрсақтық қолқаның дәнекер тіндік кабығын кұрап, ішастар ар- тындағы кеңістікті, spatium retroperitoneale, құрайды. Іш куысының алдыңғы қабырғасы- ның бойында сірліасты негіз нашар дамыға- нымен, төменде шатүстілік аймақта, regio pubica, едәуіржақсы дамыған. Әсіресе, несеп- қуықтың, vesica urinaria, алдыңғы қапталы мен іштің алдыңғы қабырғаларының аралы- ғында жақсы дамыған. Ішастардың жылжып жоғары көтерілуі несепқуыктың несепке то- луына байланысты. Сонымен катар, ішастар іштің алдыңғы қабырғасының ішкі қапталында, төменірек кіндіктің тұсында 5 катпарды: ортасында ор наласкан орталык кіндік қатпарын, plica umblilicalis mediana, және екі жұп кіндік ме- диалді және латералді катпарларын,