Да на лық ой дан дән із де

110
қа ла ды, осы лай ша екі ақын ның ай ты сы да бас та лып ке те ді. Бір-
жан:
... Қы ран дай ас пан дай мын жел ді күн гі,
Дау сым ның кө те рі лер шық са те рі.
Суырған жер танабын май тал ман мын,
Жа сым нан ма ған мағлұм қыз не де рі.
Ал тын ме нен кү міс тің на қы сын дай,
Мі ні жоқ, біз ден шы ғар сөз бе де рі...
Ақиық мұз ба лақ пын жер ге түс пес,
Кең қол тық ар ғы мақ пын ал қы мы іс пес, –
деп, өзін мұз ба лақ қа, жүй рік ар ғы мақ қа те ңей ді.
Са ра да өзі ту ра лы:
Бел гі лі қан ша жұрт қа атым – Са ра,
Іші нен ер Қап та ғай шық тым да ра.
Дом бы ра ап он үшім нен сөз сөй ле дім,
Ке ле мін бір сү рін бей же ке-да ра.
Мі не ки, он се гіз ге биыл шық тым,
Сан жүй рік іле се ал мас сам ға ған да.
Сө зі ме он жа сым нан өң бе ріл ген,
Ер ке жоқ өз ба сы ма тең ге ріл ген.
Нәп-нә зік көз ге ол қы кө рін сем де,
Сан жүй рік қой дан оңай өң ге ріл ген, –
дей ке ліп, сан ай тыс та өре лі ақын дар ды жең ге ні ту ра лы Бір жан ға:
Арыс тан, сол Нияз бек із деп ке ліп,
Шо шын ған жү рі сім нен тан ба ған ға...
Жа нақ та қо быз бе нен түк қыл ған жоқ,
Оңай ма сен дей сор лы бей ша ра ға... –
деп ай бын та ны та ке ле:
Най ман да екі жүз ді нар кес кен мін,
Жел кең ді қи мақ үшін қой ған сап тап.
То за ңың ан да-сан да бұрқ-бұрқ етер,
Са ба сам бей піл тіл ді екі жақ тап...
Жа лын мын жа нып тұр ған нө сер ге өш пес,
Бо лат пын екі жүз ді ал мас кес пес, – 
дей ді Са ра.
Ақын Бір жан Са ра ның әде мі лі гі не, сұ лу лы ғы на, ақын ды ғы на 
кө ңі лі то лып, жо ға ры ба ға лай ды. Бір жан:

жүктеу/скачать 4,97 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: