142
Тау ық тың жү нін қой дыр ған.
Маң дай ын са ры су сар бө рік бас қан,
Жауы ры ны на кү ші ген жүн ді оқ ша ныш қан.
Ай қай ла са бел ді гі бай лан ған.
Ас та на жұр тын ай нал ған;
Аты на тұр ман бол сам деп,
Жұр ты на
құр бан бол сам деп,
Адыр на сын ала өгіз дей мө ңі рет кен.
Ат қан оғы Еділ-Жай ық тең өт кен,
Ат қа нын қар дай бо рат қан,
Көк шы бы ғын қан ды ау ыз дан жа лат қан –
Арыс тан еді-ау Иса тай!
Бұл фә ни дің жү зін де
Арыс тан одан кім өт кен?!
Осы дан ар тық ба тыр дың бей не сін жа сау мүм кін бе? Тек ті за ты
тұр мақ, ас ты на мін ген аты на дей ін аңыз ға
ай нал ған қа ра қып шақ
Қо бы лан ды ның өзі та ғы да Ма хам бет ше айт қан да, «тол ғай-тол-
ғай оқ ат қан, он екі тұ там жай тарт қан,
қа быр ға сын қа қы рат қан,
те бін гі сін те се ат қан, тіз гі ні нен ке се ат қан» тең дес сіз ер, көз сіз
ба тыр бол са, осын дай-ақ бол ған шы ғар…
Ба тыр, ақын, қол ба сы ның сөз өне рін де гі
мәң гі лік бей не сін
осы лай сом да ды да, бұр қан ған күш ке, бұ ла қай рат қа, шиыр шық
ат қан жі гер ге,
ыза лы ашу ға, ақыл ды на қыл ға то лы өлең-жы рын
тұ тас тай ал ған да өзі нің ав то порт ре ті не ай нал дыр ды. «Ма хам бет-
тің өз об ра зы» де ген – сол! Өйт ке ні оның «қор ға сын нан құй ыл ған»
ап-ау ыр әр сө зі нен Өзін та ни мыз», – дей ді.
Ма хам бет
«Е се лі гім екі елі» де ген өле ңін де өзі нің порт ре тін
жа сап, өз тұл ға сын:
Ең се лі гім екі елі,
Егіз қо ян ше ке лі,
Жа ра ған те ке мү ше лі,
Жауы ры ны жа зық,
мой ны ұзын,
Оқ тар тар ға қо лы ұзын,
Дұш па ны на кел ген де
Тар тын бай сөй лер асыл мын,
Ду лы ға лы
бас кес кен,
Ту тү бі нен ту ал ған,
Жау ды кө ріп қу ан ған,
Достарыңызбен бөлісу: 
