111
Өмірзая жұлдыз болып келем мен,
Жарық жыр боп аспаныңда жылт етем.
Салыстырсаң маған біткен өлеңмен,
Тіршілігің тек әншейін қырт екен [2, 19].
«Қарлығаш» деген топтамаға біраз өлеңдері енген. Дүрілдеп жүрген ақын бірден із-
түзсіз жоқ болып кеткені түс көргендей әсер етті. Біразға дейін ағайын-тумалары түс шығар
деп ойлап жүрді.
Құшақтап қайғы жабыққам-ды құр,
Жабықпас жаққа кетермін.
Ұйықтасам қара табыттарды кіл,
Аймалап жүрем, нетермін [2, 48],
– деп басталатын «Жан азасы» атты өлеңін Әділ Ботпаев бірінші курс оқып жүргенде
Жұматай Жақыпбаевтың қазасына арнап жазған екен.
Әділ Ботпановтың «Сағыныш» деп аталатын мына өлеңін курстастары лезде жаттап
алды.
Осылай, жаным, ұдай
Кетісіп сағынармыз.
Адамның бәрі – құдай,
Құдайдың бәрі – жалғыз [2, 54].
Дәл мұндай образбен сөйлеу бұған дейінгі ақындарда болған жоқ. Мәселен, Адамның
бәрін құдайға балау арқылы әр адамның өз құдайы барлығын еске салады.
Тағдыр сол желөкпе тек,
Нетеміз, көнеміз де.
Кетеміз бөлек-бөлек
Бейшара кемемізде.
Кетеміз жағамызға,
Алысқа үңіле кіл.
Қайталап санамызда:
«Жалғыздың жүгі жеңіл»,
Жалғыздың жүгі жеңіл...
Соңғы сөз, соңғы нүкте
Бірлікке тыйым салар.
Жалғыз жан торға іліксе,
Тірлікте қиын соғар.
Осыны ойламадық,
Жаным-ау, қате еді бұл.
Асқақтық бойлап алып
Біздерді кетеді кіл.
Сезімге жарымаған
Жылайды әлі кеуде.
Құдайдың бәрі де – адам,
Адамның бәрі – пенде... [2, 54].
Өлең өрімі әдеттегідей емес, өзінше тоқылған. Ондағы ой мен образ адамға ой салады.
Құдайдың бәрі адам, адамның бәрі пенде екендігі – аксиома. Ақын сол аксиомаға өзгеше өң
береді.
Әділ Ботпанов тілге шебер ақын. Оның өлеңдерінің тілі жеңіл, көңілге қонымды, әрі
қарапайым. Әділ Ботпанов қолданған сөздер мен сөз тіркестерінің мағыналары, қызметтері
бір-бірімен жымдасып, біртұтас күйге енеді. Мүмкін
сондықтан болар, ақынның өлеңдері
өздерінің көркемділігімен, бейнелілігімен, мағына дәлдігімен және эстетикалық жағынан
әсерлілігімен ерекшеленіп тұрады.
Сен ренжіме, мәңгі өлеңнің өрнегі,
Буырқанған алапат күш мендегі.
112
Тегі бөлек Тәңірекең болмаса,
Менсінбейді пендені [2, 78], –
деп өзінің һәм өлеңнің бағасын жоғары қоятын ақынның
жазбаларын жіті зерттеп,
бағасын беретін уақыт жетті.
Ақын қандай тақырыпқа өлең жазса да, оны қиюын тауып, қисынын келтіріп, жұп-
жұмыр етіп шығарады. Біздің ойымызша, оның бірден-бір себебі – ақын әр уақыт өз ойын
түсінікті етіп дәл жеткізуге ұмтылады. Бұл аздық етіп жатса, түрлі
көріктеуші құралдарды
пайдалану арқылы ойын одан да гөрі бейнелі түрде беруге күш жұмсайды. Өйткені, өлең
(поэзия) көп ойды аз сөзбен көрікті етіп жеткізудің көрнекті үлгісі.
Айтпақ болған ойын жеріне жеткізе, санаға сіңіре айту мақсатында ақын қолданатын
тағы бір тәсіл бар. Ол – бір сөзді бір сөз тіркесін немесе шумақтың бір жолын өлең ішінде
бірнеше рет қайталап қолдану тәсілі.
Жай көзбен қарағанда өлең – сөздер мен сөз тіркестерінің қарапайым жиынтығы
тәрізді болып көрінуі мүмкін. Бірақ олай емес. Кез келген сөздер мен сөз тіркестерінің бірлігі
өлең бола алмайды. Белгілі бір мағынадағы, белгілі бір поэтикалық қызмет атқаратын
бейнелі сөздер мен сөз тіркестерінің әдемі үйлесімі ғана өлең бола алады. Өлеңді өлең ететін
– ақын және оның тіл шеберлігі. Ақынның, ақын ғана емес, жалпы қолына қалам ұстаған
қаламгерлердің барлығының ең басты құралы – сөз және сол сөздердің мағыналары. Сөздер
стильдік бояуы бар және стильдік бояуы жоқ қарапайым сөздер болып, ал
олардың
мағыналары тура және ауыспалы мағына болып бөлінетіндігі көпшілікке аян. Әділ Ботпанов
сөздердің осы ерекшеліктерін кеңінен пайдаланған. Әрине, сөздердің өзіндік ерекшеліктерін
ғана пайдалану ақын үшін аздық етеді. Сондықтан ол тілде бар метафора, метонимия,
синекдоха, эпитет, теңеу, перифраз сияқты т.б. көріктеу құралдарын пайдалану арқылы, сөз
тұлғаларын, сөз мағыналарын құбылту арқылы айтпақ болған ойын анық, айқын, дәл
жеткізіп қана қоймаған, сонымен бірге оны бейнелі, көркем, әдемі етіп жеткізе алған.
ӘДЕБИЕТТЕР
1 Бабажанұлы Б. Өмірзая немесе алғы сөз орнына. // Кітапта: Ботпанов Ә. Өмірзая.
Алматы: Қазығұрт, 2019. – 220 б. – 3-20-бб.
2 Ботпанов Ә. Өмірзая. Алматы: Қазығұрт, 2019. – 220 б.
Достарыңызбен бөлісу: