тан тыс ӛмір сүрмейді, олай болса, оның табиғи зақына орай дүниеге ұрпақ
әкеледі. Адам ӛзінің баға жетпес ұрпағы үшін бар жағдайды жасайды.
Тәрбие ісінде балалардың жас ерекшеліктерін ескеріп отыру қажеттігін
педагогика ғылымы ерте кезде-ақ кӛрсеткен еді. Ал
белгілі педагогтер
Я.Коменский, Ж.Руссо тәрбие беру кезінде бала табиғатын, оның қабылдау,
ойлау ерекшеліктерін еске алып отыруға үндеген болатын.
Қазіргі педагогика және психология ғылымдары балалар мен
жеткіншектердің дамуындағы биологиялың фактордық рӛлін айрықша
кӛрсетеді. Педагогика ғылымы жас ерекшеліктерін
анықтауға баланың
дамуын үнемі қозғалыс үрдісі ретінде қарастыра отырып, бұл қозғалыстан
сан
жағынан жинақталу, сапа жағынан елеулі ӛзгерістер болатынын алға
тартады. Мәселеге бұлайша қарау балалардың дене және психикалық
дамуының бірқатар кезеңдерін белгілеуге мүмкіндік береді.
Осының
негізінде мектеп жасындағы балалар мен жасӛспірімдердің ӛсіп-жетілуін
мынадай кезеңдерге бӛлу қабылданды:
1) тӛменгі сынып шағындағы кезең (7 жастан 11 жасқа дейін);
2) негізгі мектеп шағындағы жеткіншектік кезең (12 жастан 15 жасқа дейін);
3) орта мектеп шағындағы жасӛспірімдік кезең (15 жастан 18 жасқа дейін).
Достарыңызбен бөлісу: