Қорытынды . «Тіл
–
халықтың ең ұлы байлығы» деген еді
заманымыздың көрнекті жазушысы М.Шолохов. Тыңдаушы
адамға тіл, әрине, сөз арқылы жетеді. Халқымыз «Сөздің көркі
–
мақал» дейді. Тарихи
-
әлеуметтік өмір тәжірибелерінен алып,
терең де зерделі тұжырым жасап, асылдай қорытып, алмастай
шыңдап айтатын мақал
-
мәтелдер мен қанатты
сөздерді (нақыл
сөздерді; қалыпты, орнықты, қалыптасқан тіркестерді;
афоризмдерді; ұтымды, жинақты, образды, айшықты өткір сөз
орамдарын) халық өлшеусіз көп шығарған.
Әрбір
тіл де, сол тілде сақталып жүрген сөздің інжу
-
маржаны
да
–
атам заманнан бері жасалып келе жатқан өте көне
мәдениеттердің көзі. Ол халықпен біте қайнасып, бірге жасайды.
Сондықтан да ол
–
ел
-
жұрт өмірінің айнасы, табиғи шындықтың
өзі. Ана тілінде сөйлеу, оған деген көзқарас ең зор адамшылық,
мәдениеттілік, тәрбиелік, әдептілік өлшемі
болып табылады.
ӘДЕБИЕТТЕР
:
1.
Келімбетов Н. Ежелгі дәуір әдебиеті.
–
Алматы: Ана тілі, 1991.
-
264 б.
2.
Жүсіп Баласағұн.
–
Павлодар: «ЭКО» ҒӨФ, 2003.
–
208 б.
3.
Әдеби
жәдігерлер. Қожа Ахмет Иасауи. Даналық кітабы. Ахмет
Йүгнеки. Ақиқат сыйы /Құраст.: Әлібекұлы
А., Дәуітұлы С., Сағындықұлы Б.
–
Алматы: «Таймас» баспа үйі, 2008.
–
488 б.
4.
Сүйінішәлиев Х. Қазақ әдебиетінің тарихы.
-
Алматы: Санат, 1997.
–
927 б.
5.
Абай Құнанбаев. Шығармалар жинағы. Павлодар: Эко, 2003.
–
400 б.
6.
Абай (Ибраһим) Құнанбайұлы. Өкінішті көп өмір кеткен өтіп..:
Өлеңдер, поэмалар, қара сөздер.
–
Алматы: Раритет, 2008.
–
384 б.
7.
Ошанова О. Сөйлеу мәдениетінің негіздері.
–
Алматы: Қазақ
университеті, 2012.
–
185 б.