Сірке қышқылы, құмырсқа қышқылы және левулин қышқылы гидролизаттардағы ең көп таралған
карбон қышқылдары болып табылады. Сірке қышқылы негізінен гемицеллюлозадағы ацетилденген
қанттардан түзіледі, олар гидролиздің жұмсақ жағдайында ыдырайды. Қышқыл одан әрі гидролизге
ұшырамайтындықтан, сірке қышқылының түзілуі ацетильді топтар толығымен гидролизденгенше
сұйылтылған қышқылдың температурасы мен қысымына байланысты болады. Сондықтан гидролиз
кезінде сірке қышқылының шығуы аздап гидролиз үдерісінің ауырлық дәрежесіне байланысты. [19,
20].
Фурфурол және ГМФ – гидролизаттардағы ең жиі көп мөлшерде болатын жалғыз фуран. Олар
сәйкесінше пентоз және гексоз гидролиз өнімдері болып табылады [19]. Осы жанама өнімдердің
түзілуіне лигноцеллюлозаның түрі мен мөлшері, сондай-ақ қышқылдың түрі мен шоғырлануы,
қысым мен температура және ұстап қалу уақыты сияқты ауыспалы гидролиз әсер етеді.
Фенол қосылыстарының көп саны гидролизаттардан табылды. Алайда, шоғырлану әдетте литрге
бірнеше миллиграммды құрайды деп хабарлайды. Бұл суда көптеген фенол қосылыстарының
ерігіштігі төмен немесе гидролиз үдерісінде лигниннің азып-тозуымен байланысты болуы мүмкін.
Ванилин, сирингальдегид, гидроксибензальдегид, фенол, ванил қышқылы және 4-гидроксибензой
қышқылы сұйылтылған қышқыл гидролизатында табылған фенол қосылыстарының санына кіреді
[21].
Лигноцеллюлозды гидролизаттарды уытсыздандыру үшін биологиялық әдістер (мысалы, Mn
пероксидаза ферменттерін және лакказаны пайдалану арқылы), физикалық әдістер (мысалы, ұшатын
фракцияны булау және диэтил эфирімен ұшпайтын фракцияны экстракциялау жолымен) және
химиялық әдістер (мысалы, сілтілі өңдеу арқылы) қолданылды [22, 23].
Лигноцеллюлоза гидролизаттарының уытсыздандыру ферменттеуді жақсарту үшін қолданылатын
кең таралған әдіс болып табылады [24–27]. Бұл әдісте Ca(OH)2 рH-ті арттыру үшін гидролизаттарға
қосылады (9-11 дейін) және бұл шарт белгілі бір уақыт кезеңі ішінде сақталады (15 минуттан бірнеше
күнге дейін), кейін рH ферменттеуге дейін төмендейді. Уақыт, рH қышқылдығы және асу
температурасы уытсыздандыру кезіндегі жұмыс параметрлері болып табылатыны анықталды [28].
Алайда, бұл өңдеудің кемшілігі –қанттың бір бөлігі түссіздендіру үдерісі кезінде ыдырайды.
Сондықтан ашытылатын қант шығынын азайту үшін үдерісті оңтайландыру қажет [23, 28]. Жақында
тежегіштерді еңсерудің түрлі жолдары қаралды [29].