Қайырмасы:
Жирен аттың қасқасы,
Сыдырып алған таспасы.
Бірге өлейін деуші едім,
Қу шыбынның басқасы.
Айдай сәулем, дәурен,
Сәулешім-ай, енді аман бол.
Қу камшат адыра қалған енді аулақ,
Келе бер зарлағанда елдеп заулап.
Айтқан сөз, алысқан қол арамызда,
Кетсеңші тым болмаса көңіл аулап.
Қайырмасы.
124
125
126
Аспан жарық, су тынық, жым-жырт дала,
Бой тербедім желігіп әнге сала.
Көз алдыма бейнесі елестейді,
Көзге жақын, жер алыс, бар ма шара?
Қайырмасы:
Қара көзім,
Жел аударған қаңбақтай
Келді кезім.
Бұл жалғанның қызығы – тату достық,
Ойын-сауық сайранда көңіл қостық.
Жер апшысын қуырып кетер едім –
Тас байладың қолымды, әттең, жоқтық.
Қайырмасы.
127
128
129
Келеді қараторғай қанат қағып,
Астына қанатының маржан тағып.
Бірге өскен кішкентайдан қараторғай,
Айрылдым қапылыста сенен нағып.
Қайырмасы:
Қараторғай, ұштың зорға-ай,
Бишара шырылдайсың жерге қонбай.
Ертістің аржағында бір терең сай,
Сүйреткен жібек арқан тел қоңыр тай.
Ағаштың бұтағына қонып алып,
Сайрайды таң алдында қараторғай.
Қайырмасы.
130
131
132
Ай! Есілдің аржағында бір терең сай
Сүйреткен жібек арқан телқоныр тай.
Ай! Басына биік ағаш қонып алып,
Сайрайды таң алдында қараторғай.
Қараторғай, қараторғай
Ла-ла-... ля-ляй ля-ляй и-и ау.
133
134
135
Болғанда қасың қара, шашың сүмбіл,
Нұрланып көктемеде ашылар гүл.
Қолымды қайтсем саған жеткіземін,
Сайраған қапастағы сен бір бұлбұл.
Ай-ай, қара торғай
Ай, қара торғай хали-лай,
Хали-ли-ли ли-ли-ли-ли
Ли-ли-ли-ли-ли-ли-хай.
Құс болсаң жібектен бау тағар едім,
Күмістен тұғырыңды жабар едім.
Мойныңа сары алтыннан алқа тағып,
Қолға алып сылап-сипап бағар едім.
136
137
Қарашада өмір тұр,
Тоқтатсаң тоқсан көнер ме?
Арттағы майда көңіл жүр,
Жалынсаң қайтып келер ме?
Қайырмасы:
Хай-ла-ла ла ла ха-ла-ла ла ла
Хай-ла-ла ла ла-ла-ла-ла лай
Ха-ла ла ла ла ла ла ла ла!
Майдағы жұрттың іші – қар,
Бәйшешек қарға өнер ме?
Ішінде кімнің оты бар,
Қар жауса да, сөнер ме?
Қайырмасы.
138
139
Айдап салдым жылқымды теріскейге,
Бақпай қойса мал шіркін өрістей ме.
Жылқы ішінен саңлақты ұстап мініп
Осылайша ән салсам келіспей ме.
Қайырмасы:
Қара жорға
Жорғалатып салайын
Жолдан жолға-ай.
Жүйрік те бар жылқымда, жорға да бар,
Бір атымнан тер шықса, пиғылым тар.
Ортақ малын елімнің өсірем деп,
Көтерген ақ сенімім тағы да бар.
Достарыңызбен бөлісу: |