Қайырмасы:
Көктерегім,
Қара жаға, көк бөрік көп беремін.
Ән шығардым Жазылбек дос, батырға,
Баққан қойың ызғыған қырқа-адырға.
Қойлы ауылым, күндіз-түні тамаша тойлы ауылым.
Қос жұлдызды қадаған еңбек ері,
Үлгіңді үйрет жастар мен достарыңа.
Малды аулым,
Әл-ауқатты, көңілді, сәнді аулым.
Қайырмасы.
162
163
164
Қайғысыз ғазиз жүрек зарламайды,
Адал дос бірін-бірі алдамайды.
Тас төсек ұйқың келсе болар мамық,
Шын ғашық сұлулықты талғамайды.
Қайырмасы:
Жан қалтамда қос өрік
Сәулем, саған мен серік.
Сәулем еске түскенде
Жүре алмаймын теңселіп.
Ахау-ай, игигәй
Иги сәулем-ай 2 рет
Жүр үйге-ай!
165
166
Жасымнан болдым құмар сәулем саған,
Күн бар ма дидарласар есен-аман,
Дүниеде сенсіз маған қызық бар ма?
Тілекке жете-тұғын туса заман-ай.
Сағынып хат жазамын алтын айым,
Бір заман сені көріп тұр(а) алмаймын.
Дүниеде бір өзіңе не тең келер,
Киіктің ұқсатамын құралайын-ай.
Қайырмасы:
Аппақ етің қардай бар,
Қызыл бетің қандай бар,
Сен сәулемнің татулығы,
Кеудемдегі жандай бар.
Ахау, ахау,
Ахау, шіркін-ай,
Беу, беу, беу,
Қош, аман бол-ай!
167
168
Жасымнан болдым құмар сәулем саған,
Күн бар ма дидарласар есен-аман,
Дүниеде сенсіз маған қызық бар ма?
Тілекке жете-тұғын туса заман-ай.
Сағынып хат жазамын алтын айым,
Бір заман сені көріп тұр(а) алмаймын.
Дүниеде бір өзіңе не тең келер,
Киіктің ұқсатамын құралайын-ай.
Қайырмасы:
Аппақ етің қардай бар,
Қызыл бетің қандай бар,
Сен сәулемнің татулығы,
Кеудемдегі жандай бар.
Ахау, ахау,
Ахау, шіркін-ай,
Беу, беу, беу,
Қош, аман бол-ай!
169
170
Өлең айтқым келмейді ерінгенге
Бойым байсал тартады керілгенге
Қайырмасы:
Ахау Құбажай
Қоңыр салқын соғады-ай,
Жел аха-хай.
Жерден алтын тапқандай қуанамын
Қалқатайдың төбесі көрінгенге.
Қайырмасы.
Айналайын қарағым алтыным-ай
Ақ дидарың көргенде балқыдым-ай.
Қайырмасы.
Көрмегелі көп айдың жүзі болды
Сау-саламат жүрмісің, жарқыным-ай.
Қайырмасы.
171
172
173
174
Келші, келші, бермен келші, құдаша,
Бір сөз айтам көңіліңе ұнаса.
«Кет әрі» деп ұрса ма деп зәрем жоқ,
Не де болса шығып кетші оңаша.
Дедім дағы қысып қалдым көзімді,
Жерге тастап кете ме деп сөзімді.
Елжіреген жас жүректе зәре жоқ,
Сабыр ет деп, тоқтатамын өзімді.
175
176
Жел соқса қамыс басы майда деймін,
Ат қостым, айдаушым, айда деймін.
Алдыңғы ат баран болмай, қылаң болды,
Жығылмаса Құлагер қайда деймін.
Ор болып қалушы еді шапқан жерің,
Шаттанып тұрушы еді қосқан елің.
Атығай-Қарауылға олжа салған,
Бота тірсек, қыз сағақ сандал керім.
Құлагер құнанында керім еді,
Нағашым сұрағанда беріп еді.
Ат қоса Ерейменге барғанымда,
Бір сыншы көзі шыққыр көріп еді.
177
178
Құлбай байдың өгізі,
Танкесінің семізі,
Келген сайын тонайды,
Той маған екен негізі.
Достарыңызбен бөлісу: |