Қайырмасы:
Қайран елім қайда?
Көрер күн бар ма?
Тас жастап, мұз бүркеніп өтті күнім,
Қосылған қоңыр қазға ән мен үнім.
Жер мен ел, туып-өскен, қош аман бол,
Қалдың-ау, қатын, бала, аға, інім.
Қайырмасы.
Аман бол көріскенше, ел, ағайын,
Басыңа түсті қазір сары уайым.
Ел-жұртым еркіндік ап, басын қосса,
Серпілер соңда менің арман-ойым.
Қайырмасы.
105
106
Кеттің бе Жетісудан оу қайран Ораз,
Кулак пен капиталға ойран Ораз,
қайран Ораз-ау.
Қуғанда контрларды-ау Алатаудан
Ел жұртың салып еді ау сайран Ораз,
қайран Ораз-ау.
Қош аман бол-ау.
Жетісу өзің өскен жерің қалды,
Артыңда үйсін-найман елің қалды,
жерің қалды,
Жиында ертіп жүріп, ән салғызар,
Еңіреп Бейсебайдай серің қалды,
елің қалды.
Қош аман бол.
107
108
Айналайын, қарағым, келдің қайдан?
Алма мойын, ақ үйрек ұшар сайдан, қалаулым.
Құдай айдап кез болдың, әріптесім,
Дос болмағы адамның осындайдан, қалаулым.
Қайырмасы:
Таңғы салқын самалдай,
Қыз туар ма Жамалдай?!
Сізге ғашық ынтызар
Ауылыңа бара алмай...
109
110
Бұл әнді кім біледі аты ''Қалқа'',
Қалқаны сағындым ғой айта-айта.
Қолға алып домбырамды шырқағанда
Тырнақтан дым қалған жоқ тарта-тарта.
Домбырам екі ішекті қолға алайын
Түрлентіп он екі алуан ән салайын.
Баласы жүйрік айғыр ат ұстайды
Мен дағы бұл өнерден құр қалмайын.
Қалқаның сағынғанда салған әні
Түрлентіп он екі алуан ән салғаны.
Сүйгенін сүйінгеннен есіне алып
Жай таппас әнге салса кімнің жаны.
111
112
113
114
Бұл әнді кім білмейді аты “Қалқа”,
Қалқаны сағындым ғой айта-айта.
Қолға алып домбырамды шырқағанда
Тырнақтан, дым қалған жоқ тарта-тарта.
Қалқаның сағынғанда салған әні
Үзілтіп, елжіретіп толғағаны.
Сүйгенін сүйгенінен есіне алып,
Жай таппас-ей, әнге салса кімнің жаны.
115
116
117
Гүл бақша көңілді бір әсем әнді,
Тілейтін бұлбұл едім сайрағанды.
Ән шырқап бой жаза алмай, шалқыта алмай,
Қалыптап қайран дүние жалған,
Шіркін қанат талды.
118
119
Мен бүгін қыз жинадым тамаша етіп,
Мейман боп соның бәрі қалды кетіп.
Сүйген жар алыс сапар кеткеннен соң,
Басайын көңіл мұңын өлеңдетіп.
Жолыңа сенің кеткен көп қарадым,
Келер деп аңсап күткен бір хабарың.
Сағынған қалқам келіп қуанам ба?
Тартады әлсін-әлсін оң кабағым.
120
121
122
123
Қара көз сөз айтады жылап тұрып,
Көл қылып көздің жасын бұлап тұрып.
Қу камшат адыра қалған енді аман бол,
Жібердім жырақ жерге ылақтырып.
Достарыңызбен бөлісу: |