Қазақстан Республикасының Мәдениет және ақпарат министрлігі Ақпарат және мұрағат

140

141
Ақ дидарың көргенде тұра алмаймын,
Сенсіз жерде салтанат құра алмаймын.
А-хау, а-хау Қарғаш-ау хай-ля-ли-ляу.
Ха-ля-ля-ку, ха-ля-ля-ку.
Ха-ля-ля-ляй-лим.
Сен есіме түскенде, беу, қарағым-ау.
Кемесіндей дарияның бұлаңдаймын.

142

143
Қарғам-ау, сен қандайсың мен дегенде,
Менде жоқ ұшар қанат қарғам сен дегенде.
Аршын төс, алма мойын, беу қарағым,
Сілекей сірне татыр қарғам шөлдегенде.
Қарғам-ау, ризамын сертке жетсең,
Жерлерден қиын-қыстау аман өтсең.
Бірге өскен кішкентайдан, қарғатайым,
Өзің біл, ғашығыңды зар еңіретсең!

144

145

146

147
Атыңнан айналайын Қарқаралы,
Сенен бұлт, менен қайғы тарқамады.
Сайыңнан сайғақ құрлы сая таппай,
Мен бір жан қуғын көрген Арқадағы.
Басында Үшқараның балғын едім
Көкорай сазға біткен шалғын едім.
Екінің бірі болсам арманым жоқ,
Мен туған бір атадан жалғыз едім.
Қонғаны ауылымның Талды-ау деймін.
Жағалай ел жайлауға барды-ау деймін.
Кір жуып, кіндік кескен туған жерлер,
Артына бір қарамай қалды-ау деймін.
Немене, көрген қызық көрмегендей,
Жас дәурен жауар бұлт өрлегендей.
Жастық шақ көк семсердің жүзі емес пе,
Қайрап ап қалың жауға сермегендей.

148

149

150
Қарағым айналайын еркем деймін,
Естілсе жаманатың өкпелеймін.
Лебізің өзің берген, өзің жұтсаң,
Амал не, армандамын көпке дейін.
Хат жаздым қалам алып, шырағым-ай,
Лебізің таудың таза бұлағындай.
Көзіме көрінесің жарқ-жұрқ етіп,
Киіктің тауда ойнаған лағындай.

151

152
Қарайғанға қараймын қабан ба деп,
Қамшылаймын атымды шабам ба деп.
Өткеннен де сұраймын, кеткеннен де,
Қалқатайдың ауылын табам ба деп.
Қайырмасы:
Ахау Қоғажай, қоңыр салқын
Соғады жел, ахахай.
Біздің ауыл Меркінің төрінде отыр,
Өзің көрген баяғы жерінде отыр.
Шыныменен көңілің бізде болса,
Сағат сайын көзіме көрін де отыр.

153

154
Ақ көйлек жыртылмайды кең болған соң,
Ойнайды екі құрбы тең болған соң.
Сырымды саған айтпай кімге айтамын,
Көзіме көрінгенім сен болған соң.
Кеңге сал бейіліңді тарылғанша.,
Заман-ай, қоспаймысың зар қылғанша.
Біреудің жас өміріне ортақ етіп,
Жаманды неге алмайсың бар қылғанша!

155

156
Қор болды жаным,
Сенсізде менің күнім!
Бек бітті халім,
Тағдырдан келген зұлым.
             Тағдыр етсе алла,
             Не көрмейді пәндә?
Сайрай бер, тілім,
Сарғайған соң бұл дерттен.
Бүгілді белім,
Жар тайған соң әр серттен.
             Қамырықты көңіл,
             Қайтсе болар жеңіл?
Сағындым сені,
Көрмедім деп көп заман.
Адам деп мені,
Салмадың сен хат маған.
             Жай таба алмай жүрек,
             Жасыған соң сүйек.
Бұл қылған зарым
Барса жардың маңына,
Ол – қылған дәрім
Ғашығымның жанына.
             Оңалдырып ойды,
             Түзетпей ме бойды?

157

158

159

160

161
Бір ауылы Жамбылдың көктеректе,
Ер Атанған екі рет Жазылбек те.
Көктерегім, қара жаға, көк бөрік көп беремін.
Шүйгініне тоғыздың қойды жайып,
Қоздатасың төліңді көкжиекте.
Сән тауым-ай,
Шөбі шүйгін, суы мол Хантауым-ай.

жүктеу/скачать 8,51 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: