170
болып отырған жағдайда үйрету кезінде баланың кӛңілін еш нәрсе бӛлмесе
(бӛлмеге біреудің күтпеген жерде кіруі, тықылдатуы, бӛлме қабырғасының
арғы жағында біреудің ән салып жатуы, балалардың оларды қызықтыратын
объектіге қарай ыңғайсыз сап түзеуі, тәрбиешінің кей балаға жалпы түсіндіру
барысын бұзып жиі-жиі ескерту жасауы, т. б.) тиімді болатындығын айтады.
Демек, балалардың назары мен қабылдау жинақылығын қамтамасыз ететін
жағдайда ғана үйрету мейлінше тиімді нәтиже береді.
Достарыңызбен бөлісу: