216
молеммасымен жанасуы. Синапс арқылы жүйке
толқындары беріледі.
Синартоз – синартроз; қозғалмайтын (буын құрайтын
сүйектер бірігіп кеткен) буын.
Сингамиды – сингамидтер;
ұрғашысы мен еркегі
үнемі жабысып жүретін жұмыр құрттар. Олар құс
пен сүтқоректі жануарлардың тыныс мүшелерінде
тоғышар тіршілік етеді.
Сингамоз кур – тауық сингамозы; құс кеңірдегінде
тоғышар тіршілік ететін
сингамидтер қоздыратын
гельминтоз ауруы.
Синдемит – синдемит; буын сіңірінің қабынуы.
Синдесмоз – синдесмоз; сүйектердің дәнекер ұлпалық
аралықтар арқылы байланысы.
Синдесмология (syndesmologіa; грек. syn —
байла-
ныс, desmos — байлам, logos — ілім) — синдесмоло-
гия; қаңқа сүйектері байланыстары туралы ілім.
Сүйектер байланысы заңдылықтарын зерттейтін
анатомияның бір саласы.
Синдром – синдром; бір мүшені зақымдаған ауру
белгілері жиынтығының сипаты.
Синева проба –
Синев сынамасы; несептегі өт
пигментінің бар екенін анықтау сынамасы.
Синегнойная палочка – көкірің таяқшасы (бактерия).
Синергизм лекарственных веществ – дәрі—дәрмектер
әсерлестіктері (синергизмі), бірнеше дәрінің бір—
бірінің әсерлерін күшейту қасиеті.
Синергисты –
синергистер; бір бағыттағы қимылды
қамтамасыз ететін бұлшықеттер (бүккіш, жазғыш
т.б.), қимылдас бұлшықеттер.
Синий купорос, медный купорос – тотияйн.
Синкарион (synkarіon; грек. syn – бірге,
байланыс; karіon
— ядро) — синкарион; ұрықтану кезінде аталық және
аналық жыныс жасушалары
ядроларының қосылу
процесі.
Достарыңызбен бөлісу: