I тэрбиецп (“Ана тип” кггабы): - Кайда келд!м?
II тэрбиецп (“Ерте дуние тарихы”): - Ей, турсаншы! Кайда
келдж? TipiMiciH езщ ?
I тэрбиецп (“Ана тин” кггабы): - Ойбай, мазамды алма. Буйткен
Т
1
р л т
курсын! Мунан да парактарымныц пэре-пэреа шьпып,
желмен ушып кеткеш жаксы ед
1.
II тэрбиецп: - Не боп калды? Жалгыз сешц басьща келд1
дейм1сщ бул
K,acipeT.
Б1здщ де корген корлыгымыз аз емес.
Биылгы оку жылын зорга аяктап шыктык. Басынды кетер. Жон
сурасайык-
KiMcin
езщ? Сыртьщ буп-бутш
Fofi.
I тэрбиенп: - Сыртымды кайтешн? Сыртым бупн болганмен,
шпм тутш. Ана тин окулыгымын. Мен ушш авторлар тун уйкы-
сын терт белш, канша кызмет етп десещш! Баспа кызметкер-
лер1
e 6 i p
эршмд! жекелей
T e p in ,
кез майын тауыспап па ед1?
Сонда юм ушш? Балалар окысын, сауатын ашсын, адам бол
сын деген
ip i
ниет ед1 гой бэрш жь Мен де, колымнан келген-
ше, ез бойымдагы бш!м
1мд1
6 e p i n ,
балаларды адамгершшж па-
расатына тэрбиелеуге тырысып бактым. Сойткен кушм не бол-
ды? Сорым кайнагавда, Адырбай деген баланыц колына
Достарыңызбен бөлісу: