124
беру процесінің негізінде жатыр, бірақ оны не оқушылар, не педагог
ҥнемі толық мӛлшерде саналы тҥсіне бермейді.
Білім беру процесіндегі субъект іс-әрекетінің пәні
Біріккен субъект іс-әрекеті ретіндегі білім беру процесінің пән,
яғни оның бағытталған нәрсесі, қоғамдық сананың білімдер
жҥйелерінің, іс-әрекет тәсілдерінің, қҧндылықтар жиынтығы болып
табылады, оларды педагог тарапынан беру оны ҥйренушілердің
игерулерінің белгілі бір тәсілдерімен кездеседі. Егер оның игеру тәсілі
педаогог ҧйғарған әдіспен сәйкес келсе, онда біріккен іс-әрекет екі
жаққа да қанағаттану әкеледі. Егер осы нҥктеде айырмашылықтар
байқалса, онда пәннің ортақтастығы да бҧзылады.
Субъекттердің дамуы және ӛзін-ӛзі дамытуы
С.Л. Рубинштейн бойынша, іс-әрекет субъекттісінің маңызды
сипаттамасы – оның іс-әрекетте қалыптасуы және дамуы – бҧл тек ғана
оқушының дамуына емес, сондай-ақ педагогтың ӛзін-ӛзі дамытуына,
жетілуіне қатысты. Білім беру процесінің ӛзгешелігі осы екі
қҧбылыстың реципрокналығында (ӛзара толықтықтыру, ӛзара іске
асыру): оқушының дамуы ҥнемі педагогтың ӛзін-ӛзі дамытуын
ҧйғарады, бҧл оқушы дамуының шарты болып табылады.
Білім беру процесінің идеалды біріккен субъектті П.Ф. Каптерев
тарапынан бір білім беру алаңымен, оқу мен даму алаңымен
кӛрсетілгендігі кӛрсеткішті.
«Ӛнерлі мұғалім мен оқушыны ӛздігінен білім алу мен даму
қажеттілігі байланыстырады. Ӛзін толыққанды дана деп санайтын
және енді оқудың қажеті жоқ деген мектеп мұғалімі бұл алаңға
жатпайды, даму даму баспалдағының ешқандай сатысында
тұрмайды, ол білім беру жұмыстарына мүлдем бӛгде... Ол
мәдениеттен, оны игеру мен тұлғалық жетілу жұмыстарынан
тысқары» [83, 601 б.].
Білім беру процесінің субъекттері ӛзін-ӛзі
дамытып отыруға «жазылған», оның ішкі кҥші олардың әр қайсысының
дамуының бастауы мен импульсы ретінде қызмет етеді.
Достарыңызбен бөлісу: