Вестник КазНУ. Серия филологическая, №1(135).2012 11 Ия, ғалымдық ғибраты мол, адами қасиет-
тері айрықша ұстазымның тұлғасы уақыт
өткен сайын көз алдымда биіктеп барады.
Бәлкім, «Жақсының аты, ғалымның хаты өш-
пейтінін» нақтылап айтқан ұлы халқымыздың
даналық ойының бұл да бір дәлелі болса керек.
Профессор Ш.Сарыбаевтың аузынан мы-
надай қызық әңгіме естігенім бар: «Мәкең
екеуміз бір жаққа баратын болып, машина
ұстадық. Екеуміз таксиде келе жатып, так-
сиске асығыс екенімізді ескертіп, тезірек ж‰-
руін өтінген едік. Бірақ кейде таксистердің де
қызық мінезі болатыны белгілі ғой. Кімсіңдер,
соншалықты дегендей кейіп танытты. Сонда
мен қарап отырмай: «Ай, балам, мектепте
қазақ тілін оқып па едің? Сонда М.Балақаев
деген есімді естіп пе едің? Мына кісі сол
Мәкең болады», – дедім. Сонда таксист: «Ол
кісіні естіп білгенім болмаса, көрген емес
едім», – деп, жайлап бір қарап алды да, көңіл-
ді т‰рде: «Болды! Мен қазір ғана емес, б‰кіл
қала бойынша қайда барамын десеңіздер де сіз-
дерді алып барамын», – деді. Мәкеңнің «Ана
тілін» бір жыл оқыған жай таксистің өзі оған
осылай ‰лкен құрмет көрсетіп еді. Ал ол кісінің
алдын көрген, жақсылығын сезінген жандар-
дың Ұстаз ұлағатына бас имеуі м‰мкін де емес!
Ұстаз жолы шәкірттер арқылы жалғаса береді...
____________________________________________
1. Т. Сайрамбаев. Қазақ тіл білімінің мәселелері. Сөз
тіркесі. Алматы «Арыс» 2010 жыл. 608-6012 беттер.
Талгат Сайрамбаев. Учитель-наставник и его ученики. Talgat Sayrambaev. Teacher, mentor and his students. Ф.ғ.д., профессор Т. Сайрамбаев ТҰЛҒА. ЖАР. АНА Бізге осы уақытқа дейін, қоғам қайрат-
керлері немесе халқымызға белгілі болған
тұлғалар тек ертеректе өткен сияқты болып
көрінетін. Бірақ қатар қызмет атқарып, сый-
лас, дастархандас болып ж‰рген кісілердің
ішінде ерекше тұлғаларды алыстаған сайын
басқаша көзқараста бағалайтынымыз өмір
заңдылығы.
Соның бірі – Мәкең, Мая Мұхамедқызы
Кеңестік дәуірдің ащысын да, тәттісін де
татқан кісі. Ғалым ретінде ҚСРО-ның бас
қалалары Мәскеу мен Ленинградта жоғары
білім алып, аспирантураны тәмамдаған. Яғни
ғылым жолын аттаған басқышы мықты. Кейін
ғылым кандидаты, ғылым докторы дәрежесіне
жеткен соң барлық қызметі қазақтың маң-
дайалды оқу орны КазМУ-ге арналды.
Ұстаздық жұмыс барынша қарапайым, ба-
рынша тынымсыз, барынша талапшыл жұмыс
болса, сол биіктен Мәкең жарқырап көрінді.
Өз мамандығына лайық қазақ жерінің Жетісу
аймағы қазақтарының жан-д‰ниесі – өлең-жы-
рын хатқа т‰сіріп, бірнеше монографиялық
еңбектер жазды, фольклорлық ансамбль құ-
рып, республикаға танытты. Ол ұлттың да
аяулы кісісі дәрежесіне көтерілді. Сыйлама-
ғанда қайтеді «Сөзіңді біреу сөйлесе...» деген-
дей, ұмыт болып бара жатқан ән-жырын жас
ұрпақтарына қайтарып берсе.
Мәкең қызметтес әйелдері арасында бе-
делді саяси-әлеуметтік жұмыс атқарды және
өз мамандығын дамытуда республикамыздың
оқу орындарының ешбірінде кездеспейтін ғы-
лыми-зерттеу лабораториясын құрды. Бұл ла-
бораторияның бағдарламасы мен ауқымы
КСРО-ның беделді университеттері лаборато-
риясымен тең деңгейде болды. Осы лаборато-
рияның негізінде филология факультетінде
орыс әдебиеті мен фольклорынан кандидат-
тық және докторлық диссертация қорғайтын
кеңес ашу ісі де Мәкеңнің бастамасымен әрі
қажырлығымен ашылды.
Мәкең факультет өмірінде аса беделді қыз-
мет атқарды. Ғылыми кеңестің небір тартысты
қиын-қыстау сәттерінде өзіндік шешімді пі-
кірлерімен, тұжырымдарымен іс-шаралардың
тиімді және нәтижелі шешілуіне өрелі ой
тастап отыратын. Көпшілік қауымның кейде
келіспеске шарасы қалмайтын. Өйткені әдіс іс
– керек іс.
Еліміз егемендік алып, ақты ақ, қараны
қара деп айта бастаған кезімізде факультетте
Мәкеңе арналған бір жиында (мерейтойында):
«Сіздер мені көктен т‰скендей ‰немі біржақты