А. Жақсылықовтың «Əнші тастар» атты романына аңыз əрі ақындық тұрғыдан талдау Мақалада берілген архетиптік жинақтарға жасалған талдау А. Жақсылықовтың романына негізделген мəтін
астарындағы ақпаратты айқындауға, сондай-ақ шығарманың ой-тақырыптық деңгейіне шығуға мүмкіндік
береді. Мəтіннің əлеуетті мағыналарын ашу мақсатында мəтінаралық қарастыру ісі қолға алынды. Негізгі
іргелі архетиптер ретінде біркелкі апокалиптикалық үлгіні қалыптастыратын баланың (балалық шақтың)
архетипі жəне Левиофанның эсхатологиялық архетипі таңдап алынды. Аталмыш үлгі жер мен жеке тұлғаның
экологиялық алапатпен байланысты келешекті авторлық тұрғыдан тани білуімен маңызды. Автор панвита-
лизм тұжырымдамасын тілге тиек етеді, аталып отырған тұжырымдамаға сəйкес барлық жаратылысқа жан
берілген де олар өзара бір-бірімен байланысты болып келеді. Міне, осылайша, А. Жақсылықов қазақ прозасы
үшін жаңа болып табылатын пəлсапалық тұжырымдаманың апологеті (мысалы) ретінде көрінеді.
Түйін сөздер: кейінгі модернизм əдебиеті, архетип, белгі, əлемнің авторлық көрінісі, панвитализм, аллюзия,
мəтінаралық.
О. Valikova
Mythopoetical analyzes of A. Zhaksylykov’s novel ‘Singing stones’ The analyzes of the archetypal complexes given in the article allows to interprete subtextual information stored in the
novel of A. Zhaksylykov, and get on the ideological and thematic level work. Attempted intertextual archetypes
consideration to decode the potential meaning of the text. As basic archetypes the struct of the child (childhood) and
Leviofan's eschatological archetype which create uniform apocalyptic model are chosen. This model is significant as
author's vision of the future connected with an ecological disaster of the earth and the personality. The author of
article comes to the pan-vitalism concept according to which, all real is allocated with soul and is interconnected.
Thus, A.Zhaksylykov acts as the apologist of the philosophical concept new to the Kazakhstan prose.