– 24 –
9
3 к†кек
Бейтаныс јґрбым †зiме д„л осылай б„ле болып жабы-
сар деп ойламаЈан едiм. Тура бiр ЈашыЈым секiлдi – кҐндiз-
тҐнi ойымнан кетпейдi. ОныЎ †зiмдi т†Ўiректеп жҐргенiн
јатар тґрЈан адамныЎ демiн сезгендей, жҐрек лҐпiлiн
естiгендей бiр тҐйсiкпен аЎЈаратын т„рiздiмiн.
Аулада жҐргендердiЎ јайсыбiрi кҐдiктi к†рiнiп, таЈы
да соларды аЎдумен бҐкiл уајытым зая кеттi. КҐн сайын
ґйјым јанбай, таЎертеЎ јалжырап „реЎ оянамын.
ТҐнде „лдебiр дыбыстан оянып кеттiм. ТыЎ тыЎдап
бiраз жатјан соЎ, јараЎЈы д„лiзге шыјтым. К†ше жајтан
бiреулердiЎ жҐрген
дыбысын естiп, терезеден јарадым.
Ешкiм к†рiнбейдi. Бiр Јажабы, мен терезе алдынан кет-
кенде аяј дыбысы јайта естiледi. Анда-санда машина
гҐрiлiнен аяј тыјылын жоЈалтып алып,
бiраздан кейiн
јайта естiп, кейде сол дыбысты естiп тґрЈанымды, „лде
естiмей тґрЈанымды †зiм айыра алмай, бейм„лiм кҐйде
жҐрегiм атјајтап ґзај тґрамын. Сыртја шыЈып јарамај
болып едiм – б†лiмшенiЎ есiгi жабыј екен.
Ѕайтып келiп, т†сегiме жаттым. Бiрај таЎ атјанша к†з
iлмедiм. К†зiм iлiне бергенде, жајындап келе жатјан аяј
дыбысын естiп, оянып кетемiн.
10
7 к†кек
ТаЎертеЎ „лденеге елегiзiп, Ґлкен
бiр шаруадан кеш
јалЈандай, немесе пойыздан я ґшајтан јалып јойЈан
жолаушыдай абыржыЈан кҐйде ояндым.
Басымды к†тергенде, бiрiншi к†ргенiм – тумбочка
Ґстiнде жатјан хат болды. ЖҐрегiм зырј ете јалды. ¦рей
оты тамыр-тамырымды јуалап, лезде жан дҐниемдi шар-
пыды. Апыл-Јґпыл бҐктеулi жатјан јаЈазды аштым –
соныЎ †зi. Хатты оји бастаЈанда ҐрейдiЎ сыртында «не
жазды екен» деген „лдебiр јызыЈушылыј сезiмiнен де
јґралајан емес екенiмдi байјап тґрмын.