Сборник школьных сочинений на патриотическую тему по ре зультатам Республиканского конкурса на лучшее школьное сочинение

585

Сочинения школьников Южно-Казахстанской области

өзінің дербес шығармашылық қызметімен әлемдік құндылықтар ту-

ралы танымын толық іске асыратын, ұжымда жұмыс істеуге бейімді, 

мәдениет әлемінде және адамдар мен қарым-қатынаста қалыптастыру.

Дене  тәрбиесі  мен  салауатты  өмір  салтын  және  денсаулық 

қорғаушы  орта  қалыптастыру  жастардың  бойына  психикалық 

тұрақтылықты және тиімді кәсәби қызмет қажеттілігін қамтамасыз 

ететін  салауатты  өмір  салтын  дарыту  мен  жеке  тұлғалық  сапаны 

қалыптастыру мақсатын қояды. Оны іске асыруға алдын алушылық 

білімі  креді.Салауатты  өмір  салтын  қалыптастыру  адам  ағзасының 

мүмкіндіктерін,  оның  қызметінің  ерекшеліктерін  болжау,  адамның 

физикалық,  психикалық  және  рухани  саулығының  өзара  байланы-

сы, сондай-ақ, тәрбиеленушілерді сан алуан спорт түрлеріне тікелей 

қатыстыру  жолымен  ағартушылық  және  ақпараттық  түсіндіруші 

жұмыс барысында жүзеге асырылады.

Қазақстан  Республикасы  –  көп  ұлтты,  іргелі  мемлекет.  Ұлттық 

дәстүрге  берік,  елін  жерін  сүйетін,  шыншыл  азамат  тәрбиелеу,  ке-

лешек  ұрпақтың  бойына  Қазақстандық  отансүйгіштік  қасиетті 

қалыптастыру  өскелең  өмір  талабынан  туындап  отыр.  Көп  ұлтты 

Қазақстан халқының отансүйгіш сезімін қалыптастыратын азаматтық 

келісім,  ұлттық  бірлік.  Егемен  еліміздің  тәуелсіздігін  сақтау  барша 

халқымыздың ынтымағы мен өзара жарасым-дылығында.

Шаяхмет Абылайхан

9 сынып, М.Әуезов атындағы орта мектебі Бәйдібек ауданы 

Жетекшісі: Әлжанова С.С.

Менің сүйікті кітабым

Қыркүйек  айы  болатын.  Осыдан  бір  жыл  бұрын  мен  оқитын 

мектептің  мемориалдық  мұражайына  саяхат  жасағанымыз  бар.  Ұлы 

жазушы  М.Әуезовтың  туған  күні  қарсаңында  өтілетін  арнайы  сабақ 

пен  түрлі  мәдени  іс-шаралардың  мазмұны  қандай  әсерлі.  Сондай  бір 

кезде  мұражайда  ілінген  суреттер  тарихына  көз  жүгірттім.  Ғұлама 

жазушының біздің Шаянға келіп, бірнеше күн қонақ болғаны, халықпен 

жүздесіп,  өмір  түйіткілдерін  сезініп,ауданның  әлеуметтік  тіршілігіне, 

рухани  жағдайына,  әсіресе,  өнер-білімге  көп  көңіл  бөлгенін  білдім. 

Мектептің атақты жазушы есімімен аталуы да тегін емес екен. Тәрбие 

көзі  білім  ошағынан  таралатынын  айта  келіп,  ауылдағы  ескі  мектеп 

586

Казахстан, армия, патриотизм

жайын  көрген  жазушы  осы  мектептің  салынуына  мол  үлес  қосыпты. 

Әрине, сондықтан да қарашаңырақ мектеп емес пе ?!

Тарихтан сыр шертер суреттер мен көне жәдігерлерді таныстырып 

жүрген мұражай меңгерушісі: 

- Мына суреттегі кісіні танисыңдар ма? - деп, М.Әуезовтың қасында 

басына  қара  шляпа,  үстіне  сәнді  ұзын  плащ  киген  сымбатты  кісіні 

көрсетті. Біз жапа-тармағай «Иә» десіп, білгенімізді айтып жатырмыз.

-  Ол  кісі  –  біздің  жерлесіміз,  жазушы  Еркінбек  Тұрысов.  Мұхтар 

аталарың Шаянға келгенде Еркінбек ағаларыңның үйінде қонақ болып, 

киелі өңірдің тылсым табиғатын бірге тамашалап, талай шығармаларды 

тудыруға оң ықпал еткен жан. Жазушының аяқталмай қалған «Өскен-

өркен» романы осы сапардың жемісі,-деп апай бізге түсіндіріп берді.

Осы кезде мені бір сұрақ мазалады. Өзіміз мақтанышпен айтатын 

Еркінбек аға туралы не білеміз? Оның дарынды жазушы екенін, бірнеше 

кітаптардың  авторы  екенін  білемін,  алайда  қысқа  әңгімелеріне  көз 

жүгірткенім болмаса, барлық шығармаларын толық аяқтап оқымаппын. 

Ұят-ай!  Қазаққа  танымал  «Бәйдібек»,  «Темірлан»,  «Нұржаудың  нұрлы 

күндері», «Құралай жолы» т.б әдебиет әлемін елеңдетіп, жауһарларымен 

байытқан  туындыларын  шала  біліп,  мазмұнын  толық  меңгермегенім 

үшін өзімді іштей кінәлап, қатты ұялдым. Содан азаматтық намыс жете-

леп, кітапханаға бардым. Кішкентайымда анамнан естіген жазушының 

арқар туралы бір әңгімесі есіме түсіп, «Құралай жолы» кітабын қайта 

оқу үшін қолыма алдым.

Туған  жер  табиғатының  көркемдігі,  ұлы  адамдармен  бірге 

қызықтаған тау суреттері, жүректі шымырлатар өрнекті де айшықты 

сөздер мені шығарма тұңғиығына жетелей түсті.

Дана Мұхтардың Еркінбек ағамен тауды аралап, ондағы ғажайып 

суреттердің  әсерін  өзара  бөлісіп,  ой  жіберіп  қарағаны  қандай  ғажап! 

Таудағы  тіршілікті  тамашалап,  Қаратау  сілемдерінің  қатпарларынан 

терең сыр шертеді.

Аты  аңызға  айналған  Ақбикеш  сұлу,  қыран  құстар  мекенде-

ген  Бүркітті  қиясы,  әсемдік  символына  балаған  құралай  оқиғасы  – 

бәрі-бәрі  жазушының  ұлы  да  нәзік  сезім  иірімдері  арқылы  берілген. 

Шығармадағы Мұхаңның жол үсті әңгімеде айтқан мына сөздері ерек-

ше  әсер  етті.  «Қазақ  жұрты  көкек,  шаруагер  ел  сәуір,  аңшылар  жағы 

Құралай атайтын көктемнің айы төрт түлік мал, жан-жануардың жас 

төлін  жаңа  өргізіп  жатқан  шағы.  Бұл  кезде  жөн  білер  кісі  пышақ  та 

қайрамайды.  –Құралай  айы,  құралай  жолы  қашанда  ашық,  қастерлі». 

Қандай жақсы айтылған сөз десеңізші! Табиғатқа жанашыр ұлы адам-

587

Сочинения школьников Южно-Казахстанской области

дар әңгімесін өсиет қып үлкен әріптермен маңдайшаларға жазып қояр 

ма еді! 

Бұдан  соң  Еркінбек  ағаның  «Тау  тәңірісі»  аталатын  хикая-

тын  оқыдым.  Оқыған  сайын  ойыма  әр  түрлі  сезімдер  ұялай  баста-

ды.  Біздің  өлке  –  қасиетті  де  бай  өлке.  Ақыны  да,  батыры  да,  елге 

қамқор  Бәйдібектей  биі  де  жарасып,  мақтанышқа  айналған  ұрпақтар 

сабақтастығын үлгі еткен киелі мекенде туғаныма тәубе деймін. Жа-

зушы  шығармасында  ел  қорғаған  батырдың  өнегелі  істері,  көзсіз 

ерлігі баяндалған. Әбдіқұл мергеннің өмірі жайлы айтылған бұл хика-

ят маған таныс та жақын көрінді.Өйткені, онда менің сыныптас досым 

Ерболған Еркебұланның атасы жөнінде жазылыпты. Халыққа қиындық 

әкелген зұлмат жылдар, соғыс кезіндегі қанды оқиға, ел үшін кеудесін 

оққа төсеген Әбдіқұл қарияның мергендік қасиетін шебер суреттеген 

көріністер мені ерлікке жетеледі.

Қазақ  үшін  мәңгілік  есім  ер  Бәйдібектің  тарихи  тұлғасы  мен  сан 

ұрпаққа жалғасқан ізгі істерін бейнелейтін «Бәйдібек» хикаяты, ел ба-

сына күн туған дауылды, дабылды жылдарда халықтың бастан кешкен 

қиын тағдыры «Нұржаудың нұрлы күндері», «Алыста қалған» повестері 

арқылы көрініс тапқан.

Келесі  әңгіме  Шерхан  романының  геройы  «Сұлу  Бөрте»  деп  ата-

лады.  Алғашында  мен  шығарманың  тақырыбын  басқаша  түсініппін. 

Тарихтан белгілі әйгілі Шыңғысханның әйелі Бөрте сұлу жайында бо-

лар деп ойладым. Сөйтсем, Шерхан Мұртазаның «Бөрте, Зөре, Нұржан» 

атты  шағын  әңгімесіне  арқау  болған  сұлу  жануардың  ел  ішіндегі 

тіршілігі суреттеліпті. Біздің қаламгер аға Шаянға кіре берістегі биікте 

орналасқан тамаша тау сұлулығын қолдан жасаған екен. Ел суреттен 

көріп,  зообақтан  тамашалайтын  арқар,  тырна,  «Көкжал»  атты  арлан 

бөлтірік, кішкентай үйшікте балалаған кірпі, алма ағашының төбесін 

мекен еткен «Ұлдай» атты үкісі болыпты. 

Еркінбек  ағаның  үйінде  енесінен  адасып  қалған  кішкентай 

құралайдың 6 жасар Нұржанмен бірге өсіп, өсе келе өзіне тән табиғи 

сымбатымен  Шаянның  көшелерін  емін-еркін  аралап,  дүкендерге 

кіріп-шығатыны  қызықты  да  шынайы  берілген.  Көп  ұзамай  оған  өзі 

тағдырлас сұлу Зөре қосылып, дүниеге кішкентай жас Бөртенің келуі 

қандай көркем. Тауда өсіп, биікке жаратылған жануарлардың сол таула-

рын аңсауы да табиғи заңдылық емес пе?! Биіктікті аңсаған Зөренің ша-

тырдан секіріп, қазаға ұшырауы, қазаны көтере алмай таза тектілікпен 

көз  жұмған  айнымас  серігі  Бөртенің  тағдыры  жан  тебірентпей 

қоймайды. Ата-анасынан айрылған жас Бөрте араға уақыт салып, өзінің 

588

Казахстан, армия, патриотизм

табиғи мекені – тауға кетеді. Отанға, туған жерге, адамдарға деген сезімі 

тұрақсыз жандарға осындай жануарлар тіршілігін үлгі етерлік шығарма 

тудырған жазушы әлемі қандай бай. 

Бүгінде  сексеннен  асқан  менің  сүікті  қаламгерім  –  М.Әуезовтің 

ізбасары, Шаянның Шолоховы атанған Еркінбек Тұрысовтың шығарма-

шылық  жолын  терең  тани  түстім.  Жазушы  өскен  ауылда  тұрып, 

ол  жүрген  ауада  тербеліп,  шабыт  аламын.  Мүмкін,  Еркінбек  ағадан 

оқығандарымның шығармашылығыма әсері болған шығар деп ойлай-

мын.

Менің  сүйікті  кітабымның  авторы  Еркінбек  Тұрысовты  мен  ұлы 

жазушыға балаймын. Әрине, Астананы іздемей-ақ, туған жердің төсінде 

жүріп  талай  құнды  еңбектер  жазған  жазушының  ұлылығы  осында 

шығар. 

Шаяхмет Абылайхан 

 9 сынып, М.Әуезов атындағы ОМ Бәйдібек ауданы 

Жетекшісі: Әлжанова С.С.

Туған жер

Отырып-ап, армандаймын, қиялдаймын бір сәтке,

Талай қызық, талай ғажап бұл өмірден көрсек те.

Туған өлкем перзентіне бал бақытын сыйлаған,

Мақтанамын қасиетіңді сыйғыза алмай жер-көкке.

Туған жерім, хош иісің жұпар еді, ой неткен!

Бұлақ даусы сыңғыр қағып күлгендей бір бойжеткен.

Сенің ғажап құдіретің нар тұлғалар туғызып,

Сенің асыл қасиетің домбыраны сөйлеткен.

Кейбіреулер Шаяныңның желі қатты деседі,

Өзі келсе, қона жатып бақыт ғұмыр кешеді.

Жел емес, ол – ақындар мен батырлардың демі ғой,

Туған жердің топырағын сүйіп өткен кешегі.

Өзіңменен арайланар шұғылалы ақ таңым,

Өзің барда жұмақтағы мәңгі жасыл бақтамын.,

Туған жерім, бір өзіңе махаббатым мәңгілік,

Саған ыстық сезімімді бойтұмар ғып сақтадым.

589

Сочинения школьников Южно-Казахстанской области

Якупова Жансая

7 сынып, № 2 орта мектебі Кентау қаласы

Қоғамдағы сөйлеу мәдениеті

Қазіргі  таңда  ең  басты  мәселелердің  бірі  қазақ  тілінің 

мемлекеттік мәртебесін көтеріп, барлық қаракөз бауырларымыздың 

яғни қазақта-рымыздың өз ана тілінде сөйлеуіне қол жеткізу. Тек тіл 

үйренуде ұмыт болып бара жатқан бала-бақша, үй, мектеп, жоғарғы 

оқу  орындарында  ұл-қыздарымызда  тілдік  қоры  бай  қазақ  тілінде 

сөйлеу  мәдениетіне  үйрету.  Содан,  үйде  де,  көшеде  де,  қоғамдық 

орындарда  да  бірқатар  жастарымыздың  бір-бірінен  қарым-қатынас 

жасағанында, әңгімелескенінде қалай болса солай сөйлейтінін, қазақ 

тілінің  қадір-қасиетін  түсінбейтінін  байқаймыз.  Олай  болса,  біздің 

бүгінгі шығармамыз қоғамдағы сөйлеу мәдениеті жайында, тіл тура-

лы болмақ.

Тіл мәдениеті – тіл білімінің әдеби тілінің нормасы мен оның даму-

ын, сөйлеу тілін қарым-қатынасын зерттейді. Тіл мәдениетінің тілдің 

басқа  салаларынан  айрмашылығы  оның  күнделікті  өмірде  тілдің 

қолдану,  жазу,  сөйлеу  мәдениетінің  жақсы  қарым-қатынаста  болуы. 

Тіл  мәдениеті  қамтитын  тілдік  норманың  үш  түрі  бар.  Олар:  Тілдік 

норма (лексика, сөз жасамдық, грамматика, дыбысталу нормасы) . Эти-

ка – сөз нормалары (сөйлеу этикасының ережелері). Коммуникативті 

норма  (сөйлеу  қарым-  қатынасының  тиімділік  қағидалары).  Сөйлеу 

мәдениеті орфоэпиялық нормаға негізделген. 

Әр адам өзінің басындағы ойларын басқаға айтып, түсіндіру үшін 

оған лайықты сөз таба білуге тиіс. Егерде ондай сөз таба алмаса, ол ой 

иесінеде шала, түсініксіз болып қалады. Яғни, ойдың дамуы сөйлеудің 

дамуымен  өте  тығыз  байланыста.  Адам  өзінің  сөйлеу  мәдениетін 

жетілдірмейінше, жоғары ақыл мәдениетіне жете алмайды. Сондықтан 

адам әдеби, мәдени әрі түсінікті сөйлеу керек.Сыртқы сөйлеу ауызша, 

жазбаша болып бөлінеді. Бұлардан басқа ауызша сөйлеудің мынадай 

екі түрі бар: Диалогты сөйлеу. Монологты сөйлеу. Диалогтық сөйлеу 

–  екі  немесе  бірнеше  адамның  тілдесуі.  Монологтық  сөйлеу  –  бір 

адамның сөйлеуі, (әңгіме, баяндама, лекция және т.б.). Мұнда сөйлеуші 

бір адам, тыңдаушы – көп халық. Осылайша сыртқы сөйлесу: ауызша 

диалогтық сөйлеу, ауызша монологтық сөйлеу болып бөлінеді.

Адамның айтқан қандайда бір сөзі белгілі бір мағынаны білдіреді 

және  сөйлеушінің,  жазушының  осы  мазмұнға  қатынасын  көрсетеді. 

590

Казахстан, армия, патриотизм

Мұнан туатын қорытынды: сөйлеу ойды білдіріп, іштегі сезімді сыртқа 

шығарады.

Өзара  тілдескенде,  лекция,  баянама  жасағанда  мәнерсіз  сөйлеу 

–  ол  қаншама  мазмұнды  ойға  толы  болса  да,  әсерсіз,  жансыз  болып 

шығады.  Ауызша  сөйлеудің  эмоциялық  реңкі  интонациямен,  иша-

раларымен  білдіреді.  Жазбаша  сөйлеуде  мұндай  мүмкіндіктер  жоқ. 

Сол  себепті  қағазға  жазушы  адам  өз  сөздерін  барынша  қиыстырып, 

оларды  өз  орнына  тауып  қойып,  ойын  мәнерлі  түрде  жеткізе  ала-

ды.  Иә,  сөйлей  білу  –  өз  ойыңды  келістіріп  тұрып  айтып  бере  білу, 

оның мазмұнын ғана баяндап қоймай, нәзік сырларын сол қалпында 

жеткізіп, тыңдаушының етжүрегін елжірете білу. 

Дұрыс сөйле білген адам өз ойын, айтқанын тыңдаушыға толық 

түсіндіре біледі. Адамдар оны ауызша диалогтық, ауызша монологтық 

және  жазбаша  сөйлеуде  әртүрлі  жолдрмен  жүзеге  асыра  алады.  Бұл 

сөйлеу  түрінің  арасында  психологиядық  айырмалар  да  баршылық. 

Мысалы, ірі жазушы-лардың көбісі ауызша сөйлеуге шебер болмаса, 

керісінше бірқатар шешен адамдар өз ойын жазып жеткізуге шорқақ.

Диалогтық  сөйлеу  кезінде  де  көбінесе  әдеби  сөйлемейді.»Тілім 

менің  –  тірлігімнің  айғағы»  деген  Мұқағали  атамыздың  аталы  сөзі 

баршаға үлгі ретінде қалатыны сөзсіз.

591

Сочинения школьников Павлодарской области

Павлодар облысы

592

Казахстан, армия, патриотизм

Абдрахманова Аружан

7 класс, АОО «НИШ» г. Павлодар

Война стучит в мое сердце…

Каждый раз 9 Мая, в День Победы, моя бабушка смотрит кон-

церт военной песни, и нередко на ее глазах блестят слезы. С неко-

торых пор я стала спрашивать ее о причине ее грусти. И со време-

нем бабушка рассказала мне следующее: «Вот в песне поется: «Нет в 

России семьи такой, где не памятен был свой герой». А ведь в нашем 

казахском ауле тоже в каждой семье был родственник, так или ина-

че связанный с Великой Отечественной войной. В нашей же семье 

таких трое: оба прадедушки и дядя»». Так я стала составлять лето-

пись о делах своих героических предков. Вот их имена. 

Абдрахманов Жакия, 1905 – 1944г.г.

Кызыров Кинаят, 1914-1996 г.г.

Макин Темиршот, 1905 – 1989 г.г.

Абдрахманов Жакия, самый старший из моих прадедов, воевал 

в Сталинграде, где и погиб в самый тяжелый период боев за этот 

город. 

Другой  мой  прадед,  Кызыров  Кинаят,  в  1941  году  служил  на 

Дальнем Востоке. Рядовой Кызыров участвовал в боевых действиях 

против японских интервентов и в бою под Халхин-Голом получил 

легкое ранение. Когда полк, где он служил, был передислоцирован 

на границу с Китаем, где он исполнял свой воинский долг в штабе 

данного полка в качестве писаря. Летом 1946 года закончил службу 

и вернулся на Родину.

Мой дядя по материнской линии Макин Темиршот прошел тя-

желый боевой путь с июля 1941-ого года до дня Победы в действую-

щей армии Ленинградского фронта под командованием таких пол-

ководцев, как Г.К.Жуков, Р.Р. Роккосовский. В 1943 году он служил 

в блокадном Ленинграде. В бою за освобождение Ленинграда был 

ранен и оказался в госпитале. Находясь на лечении, воспоминания о 

родной земле и близких он излагал в стихотворениях, посвященных 

своей сестре. Самым памятным является его письмо родной сестре, 

моей прабабушке, где дедушка с глубоким сожалением пишет о по-

тере отца. Его письма являются символом патриотизма и любви к 

Отечеству, родной земле и самым близким. За участие в борьбе про-

тив немецко-фашистских оккупантов он был награжден орденами 

593

Сочинения школьников Павлодарской области

Красной Звезды, Отечественной войны I,II степени, медалями «За 

Отвагу», « За боевые заслуги» и другие. С войны вернулся в конце 

1945 года.

Это  простые,  незамысловатые  строчки,  написанные  молодым 

бойцом, очень трогают меня, они говорят мне о его чистой душе, 

о том, каким испытанием стало для него расставание с родными и 

близкими. А еще меня восхищает, с каким спокойствием и достоин-

ством пишет он о том, что едет защищать Родину.

После войны мой прадед Кызыров Кинаят работал в Баян-ауле 

бухгалтером. До конца своей жизни проживал в своем родном селе, 

вел скромный образ жизни. С моей прабабушкой Макиной Каримой 

вырастил и воспитал семерых детей, в том числе мою бабушку Розу.

Мой  дядя,  Макин  Темиршот,  после  войны  работал  в  потреби-

тельской  кооперации,  занимал  руководящую  должность.  Затем  в 

1954 году по направлению партии работал председателем колхоза 

по программе «Освоение целинных и залежных земель». До выхо-

да  на  пенсию  работал  заведующим  отделением  совхоза  «Алексе-

евский».  За  мирный  труд  был  награжден  орденами  Октябрьской 

революции, Трудового Красного Знамени, Знаком Почета, другими 

медалями. Его имя занесено в книгу летописи Баянаульского райо-

на.

Их потомки также заслужили уважение в обществе. Сейчас все 

мои усилия направлены на увековечение памяти прадедов – участ-

ников самой страшной войны в истории человечества - Великой От-

ечественной. Для этого я по крупицам собираю свидетельства той 

эпохи, а стихи прадедушки перевела на русский язык, за помощь в 

переводе очень благодарна своим учителям: Макишевой Вере Алек-

сандровне и Досмагамбетовой Асемгуль Оскарбаевне.

«Прошла война, прошла страда, но боль взывает к людям: да-

вайте, люди, никогда об этом не забудем!» - сказал А.Т.Твардовский, 

известный советский поэт. Слова эти продолжают оставаться акту-

альными и сегодня.

594

Казахстан, армия, патриотизм

Айдарханова Гульназ 

10 класс, школа с. Жана жулдыз Железинский район

Руководитель: Камалова Е. И.

Государственные символы РК

Государственные символы – это гордость гражданина любой стра-

ны, ведь это не только художественные образы, но и глашатаи идеи 

осуществления государственной независимости.

Вглядываясь  в  символы  своей  страны,  я  растворяюсь  в  лазури 

бесконечного над землей и людьми неба, и вместе с гордым орлом, не-

сущим с собою прозорливость, щедрость, высоту помыслов, взмываю 

к светилу, чтобы вместе с ним озарять нашу Родину. И так приятно 

лицезреть этот цвет безоблачного неба, мира и благополучия! Так ра-

достно ощущать теплые лучи источника жизни и энергии и понимать, 

что золотое солнце – символ богатства и покоя! Так хочется стать од-

ним из его ярких лучей, олицетворяющих дружбу всех народов нашего 

великого государства!

Плавными движениями, стараясь повторить каждый виток наци-

онального орнамента, спускаюсь я под родной шанырак, чтобы ощу-

тить  тепло  семейного  очага,  мир  и  покой.  И  вновь  солнечные  лучи 

– уыки, равномерно расходящиеся от центра шанырака. У шанырака 

встречают меня два верных стража – мифологические кони, с рогами в 

виде полумесяца, золотыми крыльями. Перешептываются с ветром их 

крылья-колосья. В их глазах отчетливо видны устремления к сильно-

му, процветающему государству. И только чистые помыслы, стремле-

ние к совершенствованию и достижению гармонии в обществе, с при-

родой и мировой цивилизацией… Все ярче светит звезда над нашим 

шаныраком, как бы маня к себе сообщество государств и народы всех 

пяти континентов земли. «Қазақстан»... Эта надпись на государствен-

ном языке – результат длительного развития казахской нации.

Высоко в небе и под родным шаныраком, ни на секунду не смол-

кает мелодия нашего величественного гимна – «флага, сотканного из 

слов», нашего духовного знамени. Звучит над всей страной стремле-

ние народа к свободе, звучит призыв к дружбе, единению во имя гума-

низма, мира и согласия на нашей древней и прекрасной земле. 

Только  настоящий  патриот  может  воедино  слиться  с  государ-

ственной  символикой,  понимая  каждый  элемент,  чувствуя  значение 

всех символов. 

595

Сочинения школьников Павлодарской области

Велика история нашей страны. Казахстан прошлого – историче-

ская  родина  отважных  тюркских  племен,  мощное  среднеазиатское 

государство. Казахстан настоящего – независимое государство с вы-

сокими темпами развития. Казахстан будущего – одна из признанных 

мировых держав. С гордостью осознаю: мы, жители Казахстана, и наше 

государство – одно органическое целое. Наша общая цель – процвета-

ние страны, осуществление всех добрых замыслов нашего Президен-

та, который с обретения независимости до сегодняшних дней являет-

ся верным путеводителем нашей Родины. 

Мир, спокойствие, благополучие, богатство, справедливость, ве-

ликодушие – вот спутники, ведущие нас к светлому, успешному буду-

щему. 

Алимжан Жайнат

11класс, школа-гимназия № 26 г. Экибастуз 

Руководитель: Амантаева Г.Б.

жүктеу/скачать 3,11 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: