ИНФОРМАЦИОННОЕ ОБЩЕСТВО: ИСТОРИЯ И ПЕРСПЕКТИВЫ

 
67 
 
ГЕНДЕРНЫЕ ОСОБЕННОСТИ РАСПРОСТРАНЕННОСТИ 
ИЗБЫТОЧНОЙ МАССЫ ТЕЛА И АБДОМИНАЛЬНОГО 
ОЖИРЕНИЯ У БОЛЬНЫХ АРТЕРИАЛЬНОЙ ГИПЕРТЕНЗИЕЙ 
А.А. Губина, Т.А. Каханова 
Научный руководитель: доцент, к.м.н. А.С. Керимкулова  
 Государственный медицинский университет г. Семей, Республика 
Казахстан  
Актуальность: 
Артериальная  гипертензия  (АГ)  продолжает 
оставаться  одним  из  наиболее  распространенных  заболеваний,  причиной 
преждевременной  смерти  и  инвалидности  больных.  Изучение  отдельных 
факторов риска у населения нашего региона является актуальной задачей 
для  проведения  серьезных  мероприятий  по  профилактике  и  лечению 
данной категории больных. 
Цель:  изучить  распространенность  избыточной  массы  тела  и 
абдоминального  ожирения  у  больных  артериальной  гипертензией  в 
зависимости от пола.   
Материалы  и  методы.  Проанализированы  данные  исследований 
больных  артериальной  гипертензией  за  период  с  2008  по  2013  годы, 
проведенных  в  диагностическом  центре  г.Семей.  Для  изучения 
использованы  данные  амбулаторные  711  больных  артериальной 
гипертензией.  Результаты  и  обсуждение.  В  исследовании  изучались  
данные 2 групп: больных артериальной гипертензией 2 степени (всего 711 
человек,  28%  или  200  мужчин  и  72%  или  511  женщин).  Основные 
показатели в группе женщин (n=511), больных артериальной гипертензией 
определялись (в скобках указана медиана и интерквартильный размах) по: 
возрасту (62; от 55 до 69); САД (150; от 140 до 160); ДАД (от 90; от 80 до 
100); ИМТ (29,6; от 26,3 до 33,7); ОТ  (96; от 87 до 106); ОТ/ОБ (0,86; от 
0,83  до  0,90).    Соответственно  в  группе  мужчин  (n=200),  больных 
артериальной  гипертензией  по:    возрасту  (61;  от  56  до  68);  САД  (150;  от 
140  до  160);  ДАД  (от  90;  от  90  до  100);  ИМТ  (28,0;  от  25,1  до  31,8);  ОТ  
(98;  от  90  до  110);  ОТ/ОБ  (0,92;  от  0,88  до  0,98).      При  сравнении  двух 
групп  больных  по  полу  при  сопоставлении  с  другими  признаками  с 
помощью  критерия  U-критерия  Манна-Уитни  выявлено  существование 
различий  групп  по  следующим  признакам:  по  росту  с  уровнем 
статистической  значимости  р<0,00001;  по  весу  (p<0,00001);  по  ИМТ  
(p=0,00025); по объему талии (р=0,0086); по объему бедер (p<0,00001); по 
индексу  ОТ/ОБ  (р<0,00001).    При  проведении  ранговых  корреляций 
Спирмена  обнаружены  связи  между  рассматриваемыми  признаками.
 
Выводы. Статистически достоверные различия в показателях ИМТ и 
ОТ/ОБ в группе больных артериальной гипертензией с учетом пола может 
свидетельствовать  о  необходимости  дифференцированного  подхода  к 
больным артериальной гипертензией в зависимости от пола. 

 
68 
 
ВСПОМОГАТЕЛЬНАЯ РЕПРОДУКЦИЯ: ДОСТИЖЕНИЯ 
НАСТОЯЩЕГО И ПЕРСПЕКТИВЫ БУДУЩЕГО 
И.А. Гумерова 
Научные руководители: д.м.н., профессор А.Г. Ящук, к.м.н., доцент Р.М. 
Зайнуллина 
ГБОУ ВПО Башкирский государственный медицинский 
университет, 
г. Уфа, Республика Башкортостан, Российская Федерация 
 
Мы  живем  в  век  репродуктивной  дезадаптации.  По  приблизительным 
подсчетам  в  России  каждая  пятая  семья  не  может  иметь  детей,  что 
составляет 15 – 20% от общего числа семейных пар.  
Метод  экстракорпорального  оплодотворения  и  переноса  эмбрионов  в 
полость матки (ЭКО и ПЭ) является в настоящее время одним из  наиболее 
эффективных  и  широко  распространенных  методов  в  лечении  женского 
бесплодия.
  
По материалам, предоставленным клиникой «Мать и дитя» города Уфа за 
2011 год отмечено, что 361 женщина прошла процедуру ЭКО. В результате 
только  у  136  пациенток  наступила  беременность  (37,7%).  Всего  было 
перенесено  в  полость  матки  336  эмбрионов,  приживаемость  составила 
40,5%.  Из  общего  числа  пациенток  в  возрасте  до  35  лет  обратилось  230 
женщин  (63,7%),  из  них  у  95  наступила  беременность  (41,3%).  Было 
перенесено  в  полость  матки  217  эмбрионов,  приживаемость  составила 
43,8%. А среди женщин в возрасте старше 35 лет, число которых составило 
131  (36,3%),  беременность  наступила  только  в  41  случае  (31,3%). 
Перенесено  в  полость  матки  119  эмбрионов,  приживаемость  –  34,5%. 
Средний  возраст  на  момент  проведения  ЭКО  –  33  года.  Средний  стаж 
бесплодия  –  7  лет.  В  результате  обычного  протокола  ЭКО  потеря 
беременности составила 21%, из них до 12 недель – 67%.  
Также  актуален  вопрос  о  реализации  репродуктивной  функции  у 
бесплодной  супружеской  пары  с  мужским  генезом  бесплодия.  Для  его 
решения наиболее часто применяют метод инъекции сперматозоида внутрь 
цитоплазмы  яйцеклетки  (ИКСИ). 
По  данным  клиники  «Мать  и  дитя»  г. 
Уфа  за  2011  год  в  результате  ИКСИ  беременность  наступила  в  68% 
случаев.
 
В данной статье представлены лишь некоторые наиболее важные аспекты 
многогранной и чрезвычайно актуальной в медико-социальном отношении 
проблемы.  Достижения    современного  этапа    развития  репродуктивной 
медицины  значительно  повысили  возможность  деторождения  во  многих 
супружеских парах, которые ранее считались бездетными. 
 
 
 

 
69 
 
СПОСОБ МОДЕЛИРОВАНИЯ АТРОФИЧЕСКОГО РУБЦА 
КОЖИ У ЛАБОРАТОРНЫХ ЖИВОТНЫХ 
 Давлетшина А. Т.У.Гафаров, А.Ю. Митракова  
Научный руководитель: д.м.н., профессор Д.А.Еникеев 
ГБОУ ВПО Башкирский государственный медицинский университет 
Минздрава РФ, г.Уфа, Республика Башкортостан 
Цель исследования: создание и изучение морфологических характеристик 
ткани полученного атрофического рубца кожи. 
Материалы  и  методы:  эксперименты  проводились  на  15  крысах.  В 
качестве  рабочего  раствора  использован  препарат  «Коллализин»,  в 
разведении 500 КЕ в 1 мл. Методика процедуры: параллельно поверхности 
кожи,  вдоль  позвоночника  лабораторного  животного,  на  расстоянии  2см 
от него, в толщу сетчатого слоя дермы вводят препарат на всю длину иглу 
инсулинового шприца. Затем, туннельно-ретроградным способом, вводили 
0,2 мл раствора коллагеназы с содержанием не менее 100KE. В результате 
применения  данного  метода,  в  области  проекции  на  поверхность  кожи 
введенного  интрадермально  объема  раствора  коллагеназы,  в  течение  7 -
1 0   дней,  формируется  выраженный  линейный  атрофический  рубцовый 
дефект. 
Морфологические  характеристики  рубцовой  ткани  оценивали  после 
трепанационной  биопсии  рубцового  дефекта  дна  атрофического  рубца. 
Окраску  биоптатов  проводили  гематоксилин-эозином  и  по  Ван-Гизону. 
Оценивались  толщина  кожи  в  области  дна  образованного  рубца  и 
контрольного биоптата (эпидермиса и дермы), вид коллагеновых волокон, 
плотность  заполнения  среза  коллагеновыми  волокнами.  По  данным, 
гистологически  ткань  рубца  атрофического  выглядит  как  ткань  рубца 
нормотрофического  и  за  исключением  меньшей  васкуляризации  отличия 
представлены лишь макроскопически, а именно: в западении поверхности 
рубцового дефекта относительно уровня поверхности окружающей кожи. 
Таким  образом  можно  утверждать,  что  полученные  из  образованного 
описанным  способом  рубца  биоптаты  дали  гистологическую  картину 
атрофического рубца кожи  
Таким образом, путем однократного введения 0,2 мл раствора коллагеназы 
с содержанием не менее 100KE в толщу сетчатого слоя дермы параллельно 
поверхности  кожи  туннельно-ретроградным  способом,  мы  получили 
модель,  пригодную  для  исследований  как  образования,  так  и  коррекции 
атрофического рубца кожи на разных этапах его формирования. 
 
 
 
 
 
 

 
70 
 
АНАЛАР ДЕНСАУЛЫҒЫНЫҢ КӨРСЕТКІШІ ЖӘНЕ АНАЛАР 
ДЕНСАУЛЫҒЫН НЫҒАЙТУ ШАРАЛАРЫНЫҢ  ЖҮЗЕГЕ 
АСЫРЫЛУЫ 
Даниярова Г.Д.,  Кенжеканова И.Е. 
Ғылыми  жетекші: м.ғ.к доцент Самарова Ү.С 
Семей қ. Мемелекеттік медицина университеті, Қазақстан  Республикасы 
 Ана  мен  бала  денсаулығын  қорғау  -  Қазақстанда  басым  бағыттардың 
бірі. Республикада  2012  жылы  ана  өлім-жітімі  көрсеткіштері  22,5%, 
балалар  өлім-жітімі  9%  азайды.  «Қазақстан-2050»  Стратегиясы  – 
қалыптасқан  мемлекеттің  жаңа  саяси  бағыты»  атты  Қазақстан  халқына 
Жолдауында  әйел  -отбасының,  мемлекеттің  тірегі  ретінде  танылған.  Ана 
мен  баланы  қорғау-  әлеуметтік  саясаттың  аса  маңызды  құрамдас  бөлігі 
ретінде  жарияланды.  2011-2015  жылдарға  арналған  «Саламатты 
Қазақстан»  Мемлекеттік  бағдарламасына    репродуктивті  жастағы 
әйелдердің 
денсаулығын 
қорғау 
мақсат 
етілді.                                                                      
Соңғы жылдары елімізде өмір сүру ұзақтығы 2,5 жылға өскен. Ал кейінгі 
10 жылда  елімізде туу  көрсеткіші 1,3 есе  көбейіп, халықтың  табиғи  өсімі 
2,1  есе  артқанын  айта  кетуіміз  керек.  2013  жылдың  1  жартыжылдығында 
республикада  ана  өлімінің  көрсеткіші  15,2  пайызға,  ал  бала  өлімінің 
көрсеткіші  17,7  пайызға  кеміді.    Елімізде  аналар  өлімі  2011  жылы  2012 
жылмен салыстырғанда 17,4-тен 13,5-ке төмендеген. Оның ішінде Ақтөбе, 
Алматы, Шығыс Қазақстан, Жамбыл, Астана облыстары ана өлімінің 2 есе 
төмендегенімен  қуантты.  Нәрестелердің  өлі  туылуы  ,  перинатальды  және 
ерте  неонатальді  өлім  жітімі:  өлі  туғандардың  санын  1000    тірі  және  өлі 
туғандарға  шаққанда  9,2-ден  9,6-ға  жоғарылаған,  өлі  туғандар  және  0-6 
тәулікте қайтыс болған нәрестелердің санын 1000 тірі және өлі туғандарға 
шаққанда  15,1-ді,  0-6  тәулікте  қайтыс  болған  нәрестелердің  санын  1000 
тірі  туғандарға  шаққанда  6,0-ден  5,6-ға  түскенін  көрсетті.  Нәрестелер 
сырқаттанушылығының абсолюттік саны 46101-ден 47786-ға жоғарылаған. 
Ақмола,  Павлодар  облыстары  мен  Алматы  қаласында  біршама  түскен. 
Жалпы  аборттар  саны  2011  жылы  95288  болса,  2012  жылы  95654-ке 
жоғарылаған. 2012 жылы аборттан кейін 2 айел қайтыс болған. 
Ана  мен  бала  өлім-жітімін  азайтуға  бағытталған  жүйелі  іс-шаралар 
шеңберінде  алғашқы  медициналық-санитариялық  көмек  деңгейінде 
әйелдердің репродуктивтік денсаулығын жақсарту, ауруларды ерте кезеңде 
анықтау,  диспансерлік  қадағалау  және  сауықтыруды  жақсарту  шаралары 
жүргізілуде.  Халыққа көрсетілетін медициналық көмекті жақсарта түсуде 
алғашқы медициналық-санитариялық көмек ұйымдарының рөлін арттыру, 
денсаулық  сақтау  саласында  арнаулы  әлеуметтік  қызметтер  енгізу  және 
учаскелік дәрігерлерге қосымша екінші және үшінші мейіргер қызметтерін 
бекіту  шараларының  маңызы  зор.   Қорытындылай  келсек     аналарымызға  
мемлекет  тарапынан  жасалатын  көмек  арқасында  бүгінгі    таңда  аналар 
өлім-жітімллік көрсеткіші азайып, туу көрсеткіші жоғарлауда. 

 
71 
 
СЕМЕЙ АУМАҒЫНДАҒЫ ӘЙЕЛДЕРДІҢ СӨС 
САУАТТЫЛЫҒЫ МЕН СҮТ БЕЗІ, ЖАТЫР МОЙНЫ, ЖАТЫР 
ДЕНЕСІ ҚАТЕРЛІ ІСІКТЕРІНІҢ ТАРАЛУ ДӘРЕЖЕСІ 
Даниярова Г.Д.,  Кенжеканова И.Е. 
Ғылыми  жетекші: м.ғ.д доцент Самарова Ү.С 
Семей қ. Мемелекеттік медицина университеті, Қазақстан  
Республикасы 
Әлемде  «ғасыр  айдахарына»  айналған  қатерлі  дерт  ісігінің  экологиялық 
жағынан  қолайсыз  аумақта  аналарымыздың  арасында  таралу  жиілігін 
сараптау  бүгінгі  таңдағы  өзекті  мәселе.  Қазақстан  Республикасында 
онкологиялық  көмекті  дамытудың  2012  -  2016  жылдарға  арналған 
бағдарламасында  ә
лемде  онкологиялық  аурулардың  өсуі  негізінен  
әйелдердегі  сүт  безі  обыры  мен  жатыр  мойны  обырына  байланысты 
болатыны  көрсетілген.  Әйелдер  арасында  обырдың  таралушылығы 
бойынша бірінші орынға сүт безі ісіктері (21,4%), одан кейін тері ісіктері 
(11,6%),  жатыр  мойны  (8,8%),  асқазан  (6,2%),  аналық  бездер  (5,7%), 
жатыр денесі (5,5%), тоқішек (4,6%) ісіктері, гемобластоздар (3,9%), өкпе 
обыры  (3,9%)  тиісті.  Бірнеше  жыл  бойы  қатерлі  ісіктерден 
сырқаттанушылық  пен  қайтыс  болудан  Шығыс  Қазақстан,  Солтүстік 
Қазақстан,  Павлодар  облыстары  алдыңғы  орынды  алып  отыр.Семей 
аумағы  бойынша  сүт  безінің  қатерлі  ісігіне  скринингтік  зерттеу  жүргізу 
аумағы  болып  Абай,  Бородулиха,  Бесқарағай,  Жарма,  Уржар,  Аягөз, 
Көкпекті аудандары және Семей, Курчатов қалалары таңдалды. Мақсатты 
топ  ретінде(50,52,54,56,58,60  жас).    Жоспар  бойынша  тексеруден  16195 
халық  саны  алынды,  алайда  15254(94%)  әйелдер  маммографиялық 
тексеруден  өтті.  Скрининг  нәтижесі  бойынша  теріс  нәтижені  18  адам 
көрсетті.  1А  кезеңде-5;  2А  кезеңде-5;  2Б  кезеңде-4;  3  кезеңде-4  әйел 
адамнан  сүт  безінің  қатерлі  ісігі  анықталды.  Жатыр  мойынының  қатерлі 
ісігіне скринигтік тексеру аумағы болып Семей, Курчатов қалалары, Абай, 
Бесқарағай,  Жарма  аудандары  таңдалды,  скринигтік  тексеруден  өткізуге 
жоспарланғандар  саны-11300  болды.  Рар  тест,  сұйықтық  патологиясы 
бойынша зерттелген әйелдер саны-8219 құрады(72,7). LSIL анықталғандар-
324(3,9),   HSIL анықталғандар- 65(0,8) ,Сarcinoma in situ анықталғандар-5 
(0,1),  ал  жатырдың  қатерлі  ісігі  анықталғандар-4(0,04)  болды.  Мақсатты 
топ  ретінде  (30,35,40,45,50,55,60  жастағылар)  алынды,  оның  ішінде:  1а 
кезеңде-2,  1б  кезеңде-2,    3  кезеңде  -1  адамда  анықталды.  Жалпы  өңіріміз 
бойынша  қатерлі  дертепен  сырқаттану  алдыңғы  қатарда  болса,  мұның 
алдын-алу  мақсатында  профилактикалық  шаралар  мен  скринингтің 
енгізілгені  аян.  Жыл  сайын  жүкті  әйелдер  арасында  скринигтік  тексеру 
өткізу  жоғарылап  келеді.  Асқынбаған  сатыдағы  ісіктің  анықталуы  өз 
кезегінде  аурудың  дер  кезінде  емделуі  мен  қатерлі  ісіктен  болатын  өлім 
көрсеткіштерін төмендетуге ықпал етуде. 
 

 
72 
 
МИОКАРД ИНФАРКТІНІҢ МИ-ТАМЫРЛЫҚ 
ЖЕТІСПЕУШІЛІГІМЕН АСТАСУЫНДАҒЫ АСПИРИНГЕ 
ТӨЗІМДІЛІК 
Дауленова З., Садыкова Д. 
706 топ интерн-терапевтері  
Ғылыми жетекші: м.ғ.к. Қапақова М.А. 
Терапия бойынша интернатура кафедрасының ассистенті, Семей 
мемлекеттік медицина университеті 
 
Қазіргі  кезеңде  зерттеушілердің  назарын  аударған  маңызды  мәселе 
аспириннің тромботикалық асқынулардың дамуына әсер ете алмауы және 
тромбоксан  А2  өнімін  баса  алмауын  аспиринге  төзімділік  деп  аталды. 
Жұмыс  мақсаты:  миокард  инфарктінің  ми-тамырлық  жетіспеушілігімен 
(МТЖ)  астасуы  бар  науқастарда  аспиринге  төзімділік  жиілігін  анықтау 
арқылы емдеу жолдарын жетілдіру.  
Аспиринмен 
емдеуді 
жалғастыру 
фонында 
гемостазиологиялық 
зерттеулердің  нәтижелеріне  байланысты  миокард  инфарктінің  МТЖ-мен 
үйлесімі  бар  науқастар  2  топшаға  бөлінді:  яғни,  тромбоциттер 
агрегациясының суммарлы индексі деңгейінен 65%-тен аспайтын және осы 
көрсеткіштерден  жоғары.  I  топшаны  38  (47,5%)  науқас,  II  топшаны  42 
(52,5%) науқас құрады. 
Алынған  мәліметтерден  көретініміз,  тромбоцитарлы  гемостаз  жүйесінің 
зерттелген  көрсеткіштерінің  екеуінде  айқын  агрегацияны  сипаттайтын 
тромбоциттер  агрегациясы  индексі  және  тромбоциттер  агрегациясының 
суммарлы  индексінде  нақты  айырмашылық  байқалды.  Тромбоциттердің 
АДФ агрегация сынамасында бірінші көрсеткіштің жоғарлау деңгейі 16,5% 
(р

0,05)  құраса,  ал  тромбоциттердің  адреналин  агрегациясында  26,5% 
(р

0,05) құрады. Тромбоциттер агрегациясының суммарлы индексі 2 топта 
1  топқа  сәйкес  көрсеткіштерден  16,9  %-ке  (нақты  емес)  және  29,2  %-ке 
(р

0,05) жоғары болды. Осыдан біз, тромбоциттердің адреналин агрегация 
деңгейінде  аса  айқын  айырмашылықтың  барын  көреміз.  Тромбоцитарлы 
гемостаз  жүйесінің  көрсеткіштері  мәліметтеріне  талдау  жасай  отыра 
көретініміз,  бөлінген  топшалар  арасында  нақты  түрдегі  айырмашылық, 
тромбоциттер  агрегациясының  механизмдерінің  бірінің  әсері  соңғы 
нәтижелер қатынасында-әсіресе, адреналин тәуелді түрінде байқалды. 
 
Қорытынды.  Жедел  коронарлы  және  ми-тамырлық  жетіспеушілігін 
басынан өткерген науқастар арасында аспиринге төзімділік жиілігі 45%-ды 
құрайды.  Осы  аталған  науқастарға  клопидогрелді  тағайындау  гемостаз 
жүйесінің 
тамырлы-тромбоцитарлы 
және 
плазмалы-коагуляциялық 
жүйелер көрсеткіштерінің қалыптасуына әкеледі. 
 

 
73 
 
ПУРИНДІ ЖӘНЕ ПИРИМИДИНДІ НУКЛЕОТИДТЕРДІҢ 
БИОСИНТЕЗІНІҢ БҰЗЫЛЫСТАРЫ. СУЛЬФАНИЛАМИДТІ 
ПРЕПАРАТТАР, ОЛАРДЫҢ ӘСЕР ЕТУ МЕХАНИЗМІ 
Г.Ф. Деменова, Ж.Б. Капанова, О.О. Самарқан, Ж.Т. Әукенова 
Ғылыми жетекші: м.ғ. магистрі  Б.С. Советов 
Семей мемлекеттік медицина университеті, Қазақстан республикасы 
Пуриндік  және  пиримидиндік  негіздердің  алмасуының  бұзылыстарынан 
туындайтын  аурулар  қазіргі  заманғы  өзекті  мәселелердің  бірі  болып 
табылады.  Пуриндік  және  пиримидиндік  нуклеотидтердің  синтезі  қатаң 
түрде координацияланады: ФРДФ екі синтезді де активтендіреді, ал пурин 
–  және  пиримидин  нуклеотидтердің  жиналып  қалуы  ФРДФ  түзілуін  кері 
теріс  байланыс  механизмі  бойынша  ингибирлейді.    Сирек  кездесетін 
тұқымқуалаушы  ауру  —  оротацидурия  анықталған.  Бұл  ауруда 
полиқызметті  екінші  ферменттің  генінің  мутациясы  нәтижесінде 
оротаттың УМФ-ке айналуы бұзылады. Пуриндік нуклеотидтердің de novo 
синтезіне  қатысатын  ферменттер  полиморфизмі  ферменттік  активтілігі 
төмен  немесе  аллостерлік  эффектор  әсеріне  сезімтал  емес  белоктардың 
түзілуімен жүреді. Нәтижесінде пуриндік нуклеотидтердің синтезінің теріс 
кері байланыс бойынша реттелуі бұзылады. Артық мөлшерде синтезделген 
нуклеотидтер  катаболизмге  түседі,  сондықтан  зәр  қышқылының  түзілуі 
жоғарлайды.  Осы  нәтижелер  пуриндердің  «құтқару  жолымен»  активтілігі 
төмендеу  кезінде  де  пайда  болады.  Аденин,  гуанин,  гипоксантин  қайта 
пайдаланылмайды, олар зәр қышқылына айналмайды және гиперурикемия 
дамиды.  Гиперурикемия  –  бұл  қансарысуындағы  зәр  қышқылының 
мөлшері 
оның 
еру 
деңгейінен 
жоғары 
болғандағы 
жағдайы.       
Сульфаниламидты  препараттар  -  сульфанил  қышқылының  туындысы 
болып  табылатын  антимикробты  дәрілік  заттар  тобы.  Химиялық 
құрылымы бойынша  микроорганизмдердің өсу факторы болып табылатын 
парааминобензой  қышқылына  ұқсас  болады.    Организмде  әсер  ету  
ұзақтығына байланысты сульфаниламидтер қысқа және ұзақ мерзімді деп 
бөлінеді.  Сульфаниламидтердің  бір  өкілі  аллопуринол  гиперурикемия 
және  оның  асқынуы  подаграны  емдеуде  қолданылады.  Ғылыми  зерттеу 
жұмысымыздың 
мақсаты 
 
пурин, 
пиримидин 
алмасуының 
бұзылыстырының  себептерін,  салдарын,  емін  анықтау  жолдарын  жан-
жақты ашып түсіндіру болып табылады. 
 
 
 
 
 
 
 
 

 
74 
 
СУТОЧНОЕ МОНИТОРИРОВАНИЕ АРТЕРИАЛЬНОГО 
ДАВЛЕНИЯ У БОЛЬНЫХ С МЕТАБОЛИЧЕСКИМ  СИНДРОМОМ, 
С ТЕРАПЕВТИЧЕСКОЙ КОРРЕКЦИЕЙ 
А. Джимова, О.Травникова 
Научный руководитель: к.м.н., Ж.Ж. Токтарова 
Государственный медицинский университет г. Семей 
Цель исследования: оценка состояния суточного мониторирования и 
возможности коррекции артериального давления препаратом физиотенз.  
Основным  критерием  эффективности  лечения  всех  больных  АГ  является 
степень снижения АД от исходного и стабильность контроля АД в течение 
длительных промежутков времени.  
Обследованы  140  больных  АГ  с  МС,  распределенные  на  сравнимые  по 
численности  группы.  Лечение  больных  основной  клинической  группы 
осуществлялось с применением сочетания диуретика (индап) и ингибитора 
АПФ  (эналаприл)  –  первая  подгруппа.  Во  второй  подгруппе  назначался 
препарат  из  группы  агонистов  центральных  имидазолиновых  рецепторов 
физиотенз. Дозировка препарата осуществлялась, начиная с 0,2 мг 1 раз в 
сутки,  при  необходимости  доза  повышалась  до  0,4  мг.  В  третьей  и 
четвертой  подгруппах  на  фоне  комбинированной  антигипертензивной 
терапии  назначались  препарат  системной  энзимотерапии  флогэнзим  и 
средство  из  группы  статинов  вазилип.  Повторные  определения  АД 
осуществлялись  в  сроки  4,  12  и  24  недели.  На  фоне  проводимой 
традиционной  антигипертензивной  терапии  у  больных  АГ  с  МС  средний 
уровень  систолического  и  диастолического  АД  в  течение  всего  периода 
исследования  оставался  достоверно  повышенным.  Контролируемое 
использование  физиотенза  в  комплексном  лечении  позволило  добиться 
более  значительных  результатов.  В  подгруппе  без  дополнительной 
метаболической  терапии  через  4  недели  лечения  было  получено 
достоверное  снижение  САД  и  ДАД.  Через  8  и  12  недель  данная 
положительная  динамика  сохранялась.  Применение  физиотенза  с 
дополнительным назначением метаболической терапии в виде флогэнзима 
и  симвастатина  позволило  улучшить  клинические  результаты  лечения  в 
отношении  контроля  за  АД.  Использование  сочетания  физиотенза, 
флогэнзима  и  симвастатина  в  комплексном  лечении  больных  АГ  с  МС 
дало  следующие  результаты  прямого  клинического  определения  АД  в 
динамике: через 4 недели уровень САД снизился относительно исходного 
на  16,6%  (p<0,01),  ДАД  –  на  13,0%  (p<0,01),  через  8  недель  –  на  18,3% 
(p<0,01)  и  15,0%  (p<0,001)  соответственно,  через  12  месяцев  –  на  20,0% 
(p<0,01) и 17,0% (p<0,001).  
   Таким  образом,  применение  в  комплексном  лечении  больных  АГ  с  МС 
разработанных  способов  метаболической  терапии  позволило  во  всех 
случаях 
улучшить 
результаты 
применения 
антигипертензивных 
препаратов в отношении снижения уровня АД. 

 
75 
 
86%
36%
0%
10%
20%
30%
40%
50%
60%
70%
80%
90%
Девчонки
Мальчики

жүктеу/скачать 2,84 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: