есімдіктері контекспен байланысты мағынасын анықтайды. Мыса
лы,
Сол кенет есіме түсті, мен де «Уа, қазағым» дедім де сахнаға
билей басып шыкугым (Ш. Жиенқұлова) деген сөйлемдегі
сол сөзі-
нің мағынасын (осы сөйлем аясында) анықтауға болмайды.
Сол
■сілтеу есімдігі мағынаны өзінен бұрын болған бір уақиғаға сілтеп,
мағынасын екінші бір контекстегі (сөйлемдегі) мағынамен байла-
ныстырып тұр. Яғни:
Баяғыда ел аралап гастрольмен жүргенімде,
палуан Қажымұқан ағайдың күресер алдында <г
Уа, қазағьім» деп
жолбарыс үніндей гүр ете түсетіні бар-тын. Сол кенет есіме түсті,
мен де...» десек,
сол есімдігінің кандай
сөздің орнына қолданылып
тұрғандығын, мағынасын анықтауға болады. Және бір мысал кел-
тірейік.
Осьіған мақулдасып, жігіттер аттарын ерттеп, қаруларын
сайлап айқасқа әзір түрған-ды (А. Жұбанов). Сөйлемдегі жігіттер-
дің неге келіскендігін анықтап тұрған сөз жоқ. Егер бүл үзіндіге
алдында тұрған
сөйлемді толық келтірсек, мағына түсінікті болған
болар еді.
«Үйде аштан өлгеніие, соғыста оқтан өлген артық,—
дес-
ті бас көтерер азаматтар. Осыған мақүлдасып...» Үшіншіден, сілтеу
есімдіктері анықтауыштық қызмет атқарып, орынбасарлық кызме-
тінен қол үзеді. Жіктеу есімдіктерінде ондай қасиет жоқ.
Бірақ
олар арасында белгілі бір ұқсастықтьің барлығын естен шығаруға
болмайды. Себебі жіктеу есімдіктері де, сілтеу есімдіктері де бел-
гілі бір затты, уақытты т. б. нақты көрсетпестен меңзеп, сілтеп, ша-
малап көрсетеді. Мысалы,
Халықтікі дегенде сол сөзді тырнақша-
ның ішіне алып сөйлейтіндер бар (Ш. Жиенқұлова).
Казахстан —
көркемөнері қарыштап өскен ел, осы жолмен ілгерілеп өсе беруіне
Достарыңызбен бөлісу: