50
Қазақ өнерінің антологиясы
Ермек:
Балақай, сөйлешi ендi ұртыңды ашып,
Қатты айтсам қаларсың мүмкiн жасып.
Әулиеатаның елiне келген кезде,
Шығарды бұл баланы қутыңдатып.
сиыр
деп қайта-қайта қоймадың ғой,
сиыршының атындай сиқың қашып.
Болмасын сенiң сұлу сыртың ғана,
тәубеңiзге түсерсiз мүмкiн бала.
Батамды сұрап жүрген iнiм едiң,
еркелеп онша ендi қутыңдама.
Жiгiт
болсаң жасырмай шыныңды айтшы,
Бұл ағаңа жараса ма жыртық жаға.
Бiтiрейiк онда айтысты басыбайлы,
Бiтiр десең қалай көңiл тасымайды.
Iнiсi Шырынбектей аман тұрса,
ермектейiн ағасы жасымайды.
Бiз айтысып жүргенде
сен бала едiң,
Ашық тастап жүретiн насыбайды.
Қазақта орыны бар бiр мақал бар,
«насыбай ашық жүрсе сасымайды».
2002 жыл.
Достарыңызбен бөлісу: