Шарт ты бел гі лер Жаңа тақырыпты меңгеру тапсырмалары

229
– Сон да біз дің ата-ба ба ла ры мыз дың жа зу ла ры со нау қи ыр 
ке ңіс тік те гі ға лам шар тұр ғын да ры на да мә лім бол ға ны ма? – деп 
тас қа бір, Жа са ған ға бір қа ра ды Та ңа тар.
– Со ны мең зеп тұр. – Тө лен тас қа жа қын ба рып, жа зу лар ды бір 
шо лып шық ты.
– Ал, ен де ше, ки із үй ге ба ра лық, – де ді сол кез де дег бір сіз де не 
бас та ған Жа са ған.
Жа зуы бар тас қа та ғы бір-бір көз тас тап алып, тө мен қа рай 
тү се бас та ды. Үл кен бір бұ та ның оң жа ғын ай на лып өтіп, ки із 
үй кө рі не тін би ік ке шық қан да тө мен нен ен ті ге ба сып ке ле жат-
қан Бө рі бай кө рін ді. Ша ма сы ет піс се ке рек-ті. Тас жағ да йымен 
ай на лы сып, зыр ғып өте шық қан са ғат жа рым уа қыт ты бұ лар 
бай қа ма ған. Ал үй де гі лер бол са, «бұ лар бір де ме ге ұшы ра ды ма?» 
де ген үрей лі ой мен Бө рі бай ды жі бер ген. Ол бұ лар ды кө рі сі мен, 
ба сын да ғы қал па ғын алып, қо лын бұл ға ды. Тө лен оған оң қо лын 
кө те ріп, ке ле жат қа нын біл дір ді.
Ки із үй ал ды на кел ген де, әй ел қау ымы қол да ры на ұс та ған 
құм ған да ры мен сүл гі ле рін ың ғай лай бер ген. Әуелі Жа са ған қол 
жу ды. Со дан соң Та ңа тар, Қа зы кен, Әбен, ең со ңын да Тө лен. Бұ лар 
қол жуысы мен Бө рі бай өзі нің кө мек ші лік қыз ме ті не кі рі сіп кет ті. 
Тау дан түс кен дер қа шан дас тар хан ға жай ға сып, дәм нен ал ған ша 
жа ңа лық ты айт қан жоқ. Бас Жа са ған ның ал ды на қой ыл ды. 
«Ас та на дан кел ген мей ман» деп құр мет етіп жат қа нын тү сін ген 
бұл қо лын да ғы пы ша ғы мен оның құй қа сын ке сіп алып дәм тат ты 
да, жа нын да ғы Та ңа тар ға бұр ды. Ол да осы ны қай талап, әрі қа рай 
жыл жыт ты. Отыр ған дар та мақ жеу мен қа тар жа ңа ға на көр ген 
жа ңа лық та ры жай лы ай та бас та ды. Мұ ны ес ті ген әй ел қау ымы 
қай ран бо лыс ты. Шы нын да да, мұ ның қай ға лам шар дан ке ліп түс-
ке нін тү сі ніп бі лу қи ын еді. Жаз ба ес ке рт кіш тер ді түр лі ай мақ тан 
тау ып, текс те рін оқып-біл ге ні бол ма са, еш қай сы сы да ас пан нан 
дәл өс тіп жа зуы бар тас түс кен ді көр мек тү гі лі ес ті ген емес-ті.
Ет же лі ніп бол ған соң, де ма лу шы лар сор па іш ті. Онан кей ін гі 
ке зек шай ді кі еді. Ма на дан бе рі та мақ ты асы ғыс тау жеп, іші нен 
дег бір сіз де ніп, бі рақ мә де ни ет ті лік сақ тап отыр ған Жа са ған шай 
жө нін де ай тыл ған да:
– Шай қой ыла бер сін. Қар сы лық жоқ. Бі рақ біз оған дей ін 
же дел іс тын ды ра лық, – де ді тұ ру ға ың ғай бе ріп, – мы на жа ңа-
лық ты ас та на ға ха бар ла уымыз ке рек. Бе сас пап әуе ке ме сін 
жі бер сін. Қол ды да ла да жуар мыз.
– Ол жақ қа тіп ті, жа ңа ға на өзі ңіз тү сір ген су рет тер дің кө шір-
ме сін де жі бер мей міз бе, Жә ке?! – де ді сол кез де Қа зы кен.

жүктеу/скачать 9,92 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: