Шарт ты бел гі лер Жаңа тақырыпты меңгеру тапсырмалары

241
бей не де, өс пей қа тып қал ған Ләй лә, та мы ры ады рай ған ег де қол-
да рын сер меп, көк ке кө терді.
– Е...е...е...ей... Қаш па, ме нен, қаш па! Бә рі бір, се ні тау ып 
ала мын. Жас қан дың ба, сен де ме нен жиір ке не мі сің, сен де ме нен 
қор қа мы сың, жа рық Ай?!
Ай бар ған са йын алыс тап, сыр ғып ба ра ды... Мү ге дек қыз ды да, 
жы рым-жы рым бо лып а йырыл ған жер бе тін де мен сін бей, қап-қа-
раң ғы түн се рі гін қол тық тап, то лық сып, кер гіп ба ра ды, ұзап ба ра-
ды. Ләй лә-қыз одан са йын дау ыс тап, қол бұл ғап ай ғай лап тұр.
– Ер тең де қай та орал шы. Ер тең де те рең сай да кез де сейік. Мен 
се ні сон да кү те мін. Те рең сай дан кү те мін, жа рық Ай! 
Ең соң ғы сөз дер ді айт қан да ие гі кем сең деп, жү ре гі құр ғыр 
алай-дү лей со ғып, езі ліп кет ті. Бұл жо лы Қа рау ыл ға бет ал ған 
Ләй лә-қыз ға Шың ғыс тауы ның ең се лі би ік шы ңы бар ған са йын 
шө гіп ба ра жат қан дай кө рін ді. Бұл жо лы қыз түн қой нын да ғы 
ер биіп кө рін ген тау бе лес те рі нен бір түр лі сес ке ніп, үрей ле ніп 
ке ле ді. Әл гі бір «адам ру хы мын» дей тін түн ие сі ме, қар тай ған тау 
ете гі нен па на із деп жүр ген қа ра лы ки ім ді лер ме, кө зі бұл дыр лап 
кет ті. 
Өзі тұ ра тын Қа ти ра тә те сі нің үйі не жа қын дай бе ре ты ны сы 
та ры лып, де мі қал ты рай шық ты. Есік тің тұт қа сы нан қо лын 
со за бе ріп, қай та тар тып ала қой ды. Үй ішін де гі өзі не то сы рая 
қа рай тын, ішіп-жеп қа да ла тын көз дер ді көр гі сі кел ме ді. «Жұрт 
ұй қы ға бат қан ша оты ра тұр сам да бо лар», – деп есік ал дын да 
кі ді ріп қал ды. Сол сәт то сын шық қан дау ыс тан шо шып ке тіп, баж 
ете түс ті. Қа ти ра екен.
– Әй, қас қа рай са жын қу ған дай осы сен қай да ке те сің? Не 
пә лең бар, а?
Ләй лә үн сіз тө мен қа ра ды. Ісі ніп, қы зар ған жа на рын да, әб ден 
сі ле сі қа тып шар ша ған күйі н де тә те сі не сез дір гі сі кел ме ді. «Ме-
нің мұ ңым ды бө лі сер Қа ти ра ма, онан да үн сіз тұр ға ным ның өзі 
жақ сы», – де ген дей ләм-мим деп тіс жар ма ды.
– Қай да жүр сің дей мін мен са ған?
Ләй лә та ғы да үн қат па ды. «Жоқ, жоқ. Те рең сай да оты ра ты-
ным ды еш кім ге, еш бір жан ға айт пай мын. Мен Ай мен кез де су ге, 
со ны мен сыр ла су ға ба ра мын. Жа рық Ай дан бас қа жа ным ды 
тү сі нер жан тап па ған соң те рең сай ға жү гі ре мін. Ол сәт те ме ні 
із де мең дер, ме нен сұ ра маң дар, ме ні көр мең дер!»
– Е, ен ді са ған жет пей жүр ге ні ме ңі реу лік пе еді? Оған да 
же тер сің, ме ңі реу де ата нар сың.

жүктеу/скачать 9,92 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: