қоңсы – кедей  ауыл, кірме Сөз мар жан

78
Ат мі ніп ар ғы мақ тан бү гіл ді ріп,
Бір оз ды Бай ұлын да өр не гі міз.
Кең маң дай, ке бе же қа рын игі жақ сы
Бар еді ар тық ту ған бе гі ле рі міз.
Ту ұс тап, қа раң ғы да жау жай ла ған
Көп еді аруақ ты ер ле рі міз.
Тың да саң құ лақ са лып, жақ сы ла рым,
Әртүр лі мұ ша қат ты сөй ле рі міз.
Са ғыз ды, То пы рақ шаш ты ба са жай лап,
Күз дік тен қай ту шы еді ел де рі міз.
Ады ра мал кет кен соң ие сіз қал ды,
Қаз қон ған бат тау ық ты көл де рі міз.
Төрт құ дық, Тұз жа ға сы, Ал да бер ген,
Қай ран ел қо ну шы еді көл де нең нен.
Бе ріш тің әр үйі не түс кен қо нақ
Жыл қы дай бо лу шы еді көл ге кел ген.
Бұл күн де елім ді ай тып за ры ға мын,
Са ғы нып қай ран жұрт ты шөл де ген нен.
Шы ңы рау құ ды ғы еді Жақ сы бай дың,
Төрт тү лік ай на ла сы мал ға жай лы.
Жыл қы ны көк ала лы ша тыр ла тып
Мәң көт пен өр гі зе тін Қу ан бай дың.
Ал ла ның құ лы бол саң, біз ге күл ме,
Би лі гі Адай да емес бір Құ дай дың.
Жоқ еді тәу ір қо ныс Қу рай лы дай,
Боз теп сең же рі жақ сы, суы шай дай.
Ал ла ның құ ді ре ті не ша раң не шік,
Құ да йым жал ғыз жыл да қыл ды мұн дай.
Жоқ еді тәу ір құ дық Бал та лы дан,
Шарт өріс ай на ла сы ал ты алу ан.
Мол дәу лет қа ра ғаш тай ел ден ке тіп,
Кі сі мен бір дей бол дық жа ңа ту ған.
Се гіз бай, Қа ра тал мен Кө шен, Ты мық,
Ал қа да сөз сөй ле дім ба зар қы лып.
Қыр мы зы қы зыл гүл дей сан құ бы лып,
Дос жан дар тұ ру шы еді үй ден шы ғып.
Ал ла ның құ ді ре ті не ша ра не шік,
Бо лад деп ой лап па едік мұн дай қы лық?!

жүктеу/скачать 9,92 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: