Нуржігіт Алтынбеков
445
К.Хорни тұлғаның дамуының екі жолын көрсетеді - ол
норма мен
паталогия.
Бірінші жолда адам өз табиғи дарындарың өзінің қабілеттеріне айналдырып, оларды
дамытуға тырысады. Екіншіде адамның мінез-құлқында теріс өзгерістер қорланып,
невроз ауруына әкеледі. К.Хорни оны әлеуметтік себептермен («ауру» қоғамның
салдарлары) генетикалық (өзара тұлғалық және әке-шеше мен бала арасындағы теріс
қарым-қатынастардың қалыптасуы) және «мәндік» (тұлғаның өз мүмкіншіліктерін
іске асыру жолында жалған жолға түсіп кетуі) өзгерістермен ұштастырады.
Неофрейдизмнің ұлы өкілі есебінде американ философы Э
рих Фроммды
айтуға болады. Оның ойынша, тұлғаның ешқандай туа біткен психикалық қасиеттері
жоқ. Тұлғаның барлық психиқалық өзгерістері мен өмірдегі көріністері оның қоғам
өміріндегі қатынастарға тереңдеу деңгейімен байланысты. Қазіргі қоғамдағы
қатынастар «машиналанған», «компьютерленген» т.с.с. түрде болғандықтан, ол
адамның шынайы мәнін «жаттандырып», оны неше түрлі невроз ауруларына
әкеледі. Қазіргі қоғам адамның осы дүниедегі «болуының» орнына оған «алуды»
ұсынады. Сол себепті ол тұлғаның «жинаушылық» , «нарықтық», «енжарлық» т.с.с.
мінез-құлқын тудырады. Тұлғаның жаттануының ең айқын көріністері -ол адамның
Достарыңызбен бөлісу: 
