Р е д а к ц и я а л қ а с ы Редакция алқасының төрағасы



Pdf көрінісі
бет4/14
Дата06.03.2017
өлшемі6,13 Mb.
#8098
1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   14

Бүркітбай АЯҒАН  
ҚР БҒМ ҒК Мемлекет тарихы  
институтының директоры, профессор
СЕБЕПТЕР МЕН САЛДАР
Бүгінгі  халықаралық  ғылыми  форум  да 
Елбасының  тапсырмасымен  іске  асырылып 
отыр. Ол жақында 2012 жылдың 27 сәуіріндегі 
«Тұрақтылық.  Бірлік.  Жаңғыру»  тақырыбында 
өткен  Қазақстан  халқы  Ассамблеясының  
ХІХ  сессиясында  сөйлеген  сөзінде  өткен 
ғасырдың  алғашқы  жартысындағы  тарихи 
оқиғаларға тоқтала келіп, әлі күнге дейін орны 
толмайтын  1932-33  жылдардағы  ашаршылық 
пен 1937-38 жылдардағы жаппай саяси репрес-
сияны  ұмытуға  болмайтынын  қадап  айтты.  
Тәуелсіздік  жылдарында  ғылыми  айналымға 
енген  құжаттар  мен  материалдар  жинақтары, 
әртүрлі  жанрдағы  монографиялық  зерттеу-
лер  Қазақстандағы  саяси  репрессия  мен 
ашаршылық  мәселелерін  бір  жүйеге  түсірді. 
Осы ретте Манаш Қозыбаев, Кеңес Нұрпейісов, 
Мәлік-Хайдар  Асылбеков,  Жұлдыз  Әбілғожин, 
Қайдар  Алдажұманов,  Талас  Омарбеков, 
Мәмбет  Қойгелдиев,  Қамбар  Атабаев  және  т.б. 
кәсіби тарихшылардың еңбектерін ерекше атап 
өткім  келеді.  Мұнда  1920-30  жылдардағы  жап-
пай  ұжымдастыру,  ашаршылық,  репрессияның 
кеңестік  бір  жүйеде  –  тоталитаризм  жүйесінде 
болғаны  тарихи  тұрғыдан  негізделеді.  1917 
жылғы  революциядан  кейін  қазақ  халқының 
«өзімізді-өзіміз  басқарсақ»  деген  үміті  болған 
еді. Шын мәнісінде, большевиктер билігі толық 
орнағанға  дейін  ел  еңсесін  көтеріп,  ұлттық 
мектептерін  ашты,  рухани  ұлттық  езгіге  қарсы 
тосқауылдар  қойылды.  Бірақ  1930  жылда-
ры  КСРО-да  тоталитаризм  жүйесі  тамырын 
тереңге  жіберді.  Өкінішке  қарай  1932-1933 
жылдары,  1921-1922  жылдардағы  ашаршылық 
қайталанды.  Жаппай  ұжымдастыру  барысында 
бай қожалықтарын тәркілеу, оларды ит жеккен-
ге айдау, шаруаларды жаппай күштеу және т.б. 
келеңсіз  құбылыстарға  жол  берілді.  Отандық 
және  шетелдік  ғалымдардың  статистикалық 
және  тарихи  деректері  бойынша,  осы  жыл-
дары  1,5-2  миллионнан  астам  адам  құрбан 
болған,  шамасы  келгендер  шетелге  көшкен. 
Мыңдаған  қазақ  шаңырағы  шайқалып,  ойра-
ны  шықты.  Зерттеуші  ғалымдарды  қинайтын 
сұрақ:  «осыншама  қасіретке  себепші  болған 
қандай жағдайлар?» Соған сәйкес 1991 жылы 11 
қарашада ҚР Жоға ры Кеңесі жанынан құрылған 
арнайы  комиссияның  қорытындысы  бойынша 
мынадай тұжырымдар жасауға болады: Бұл ко-
миссия  қорытындысын  жариялағаннан  бері  20 
жылдан  астам  уақыт  өтті.  Осы  кезеңде  Отан 
тарихшылары  көптеген  еңбек  жазды,  жаңадан 
ашылған  құпия  құжаттар  ғылыми  айналымға 
енді. Бірақ бұл жұмыстар әлі де жалғасын табуы 
тиіс.  Жаһандану  жағдайында  отандық  зерттеу-
лермен қатар Ресей, ТМД елдері, АҚШ пен Батыс 
Еуропалық  зерттеулерді  де  ғылыми  айналымға 
енгізген  тиімді.  Әрине,  қазақтың  қасіреті  тек 
қазақтың жанына бататыны түсінікті, сондықтан 
отандық  зерттеушілердің  еңбектері  шетелдік 
зерттеулермен салыстырғанда, маңыздырақ. Де-
генмен  кешенді  зерттеулер  тарихи  шындықты 
обьективті жазуға септігін тигізері сөзсіз. 
ТҮЙІН:  Шара  аясында  «Зобалаң» 
атты  деректі  фильмнің  көрсетілуі  мен  XX 
ғасырдың  30-жылдарындағы  Қазақстанда 
болған саяси қуғын-сүргін мен ашаршылық 
тақырыптарымен  байланысты  ғылыми 
еңбектер  мен  мұрағаттық  материалдар 
көрмесінің  ұйымдастырылуы  конферен-
ция мазмұнын байыта түсті. Пікір алмасуға 
қатысқан  шетелдік  ғалымдар  мен  белгілі 
отандық  тарихшылардың  өзара  сұхбаты 
мен  диалогі  қазақ  халқының  ашаршылық 
тақырыбына  қатысты  мәселелерді  одан  әрі 
нығайтуға,  келешекте  Украина,  Беларус-
сия,  Ресей  және  басқа  да  елдердің  жетекші 
ғалымдарымен  бірлесіп  жұмыс  істеуге, 
ашаршылық тарихын зерттеу бағытындағы 
іс-қимыл  дарын  біріктіруге  бағытталды.
Конференция  қорытындысы  бойынша  «XX 
ғасырдың  30-жылдарындағы  ашаршылық 
проблемасын  зерттеу  мәселесі  саяси  емес, 
ғылыми  проблема  болып  табылады»  деген 
қарар қабылданды.
ҒАСЫР АПАТЫНА – 80 ЖЫЛ

26
Қазақ диаспорасында 
«Шала молдалар» диалект жасап жүр
 
-  Қытайға  барғанда  жергілікті  қазақ-
тардың  кейбір  сөздерін  түсінбей  қаламыз. 
Тіпті  бір  сөздің  екі  түрлі  мағынада  қол-
данылуына  байланысты  әзіл-қалжың  да 
көп. Бұл қалыпты құбылыс па, әлде мәдени 
алшақтықтан хабар бере ме? 
-  Ғасырға  жуық  екі  елде,  екі  жүйеде,  бір-
біріне ұқсамайтын екі ұлт билеген мемлекетте, 
екі түрлі идеологияда жүрген бір қазақ ұлтының 
екі  бөлігінде  мәдени  деңгейдегі  парықтың  бо-
луы таңырқарлық емес. Дегенмен жаңа заманғы 
тілдегі жаңа  парық адамды қатты  алаңдатады. 
Әсілі қазақ тілінде диалект ауыр деуге келмейді. 
Қай  жерде  тұрса  да,  қазақ  бір-бірін  бұрын 
жақсы ұғынатын. Бірақ қазір қазақ тілінде диа-
лект пайда болып қана қоймай, ұлғайып бара-
ды және ол өзге ұлт азаматтарының қазақ тілін 
үйренуіне қолайсыздық әкелуде. Осыдан барып 
өзің сезген мәселелер бой көтеруде. 
Қазақстан мен қазақ диаспоралары арасын-
да  атау,  терминдегі  алшақтық  ұлғаюда.  Мыса-
лы, Қазақстанда бір ғасыр бойы «дәрігер» сөзі 
қолданылып келді және ол Қытай қазақтарына 
да  әбден  сіңді.  Ал  соңғы  жылдардан  бері 
Қытайдағы  қазақтардың  тілмен  айналысып 
жүргендерінің  бір  тобы  «шипагер»  деген 
атауға қызыға қалды. Олар «500 жыл бұрынғы 
Өтейбойдақтың  «Шипагерлік  баян»  деген 
кітабында «шипагер» деген сөз қолданылыпты. 
Міне, бұл нағыз қазақ сөзі» дегенге негізделді. 
Бұл  атауды  ШҰАР  Тілком  арқылы  бекіттіріп 
те жіберді. «Шипагерлік баян» туралы айтпай-
ақ қоялық. Ал мен бұл сөзді жатырқап тұрған 
жоқпын. Екеуі де парсы тілінен келген, қазаққа 
ҰЛТТЫҢ ТІЛІ МЕН ЖАЗУЫ 
ОРТАҚ БОЛМАЙ,  
БІРТҰТАС БОЛУЫ ҚИЫН 
Сұлтан
ЖАНБОЛАТ, 
профессор, жазушы
ҚЫТАЙДА ЖЕРГІЛІКТІ ҚАЗАҚТАРМЕН 
ӘҢГІМЕЛЕСЕ ҚАЛҒАНДА, ОЛАР-
ДАН ҚАЗАҚ ТІЛІНДЕГІ КЕЙБІР 
ӨЗГЕШЕЛІКТЕРДІ БАЙҚАМАУ МҮМКІН 
ЕМЕС. ТІПТІ ТЕЛЕДИДАР, РАДИОХАБАР 
ЖҮРГІЗУШІЛЕРІ, ҚАЗАҚ ЗИЯЛЫ ҚАУЫМ 
ӨКІЛДЕРІ ДЕ БАСҚАША МАҚАММЕН 
СӨЙЛЕЙТІНДЕЙ КӨРІНЕДІ. ПРОФЕССОР, 
ЖАЗУШЫ, ШЫНЖАҢ УНИВЕРСИТЕТІНІҢ 
БҰРЫНҒЫ ПРОРЕКТОРЫ, «ҮЛЕС» 
СЫЙЛЫҒЫ (ҚХР) МЕН «ДОСТЫҚ» 
ОРДЕНІНІҢ (ҚР) ИЕГЕРІ СҰЛТАН ЖАН-
БОЛАТ ӘЛЕМ ҚАЗАҚТАРЫНЫҢ ТІЛІНДЕ 
ДИАЛЕКТІЛЕР ПАЙДА БОЛА БАСТАҒАНЫН 
ЖӘНЕ БҰЛ ҰЛТТЫҢ ТҰТАСТЫҒЫ ҮШІН 
АСА ҚАУІПТІ ЕКЕНІН АЙТАДЫ.
ШЕТЕЛ ҚАЗАҚТАРЫ ЖӘНЕ ҚАЗАҚ ТІЛІ

27
ШЕТЕЛ ҚАЗАҚТАРЫ ЖӘНЕ ҚАЗАҚ ТІЛІ
таныс және мағынасы бір атаулар. Қазақтың төл 
сөзі емес. Ендігіде, мына жақтағылар - «шипа-
гер», сіздер «дәрігер» дей бересіздер. Бірақ бұл 
бір ауыз сөзден көрінген беталыс «дами» түссе, 
біраз уақыт өткеннен кейін екі елдің қазақтары 
бір объектті әр қилы атап, сөз қолданыстарында 
айырмашылық  туылады,  ол  көбейсе,  диалект 
пайда болып қана қоймай, ұлғаяды. Мұндай мы-
сал толып жатыр. Меніңше, бұл – диаспорадағы 
«шала молдалардың» қолдан диалект жасауы. 
Қазақстан жақ тәуелсіздік алғалы бері қазақша 
атау-терминдерді жетілдіруге қатты кірісіп кетті. 
Алайда бұл жұмысқа диаспорадағы тілгерлерді 
елеп-ескеріп шақырған жоқ, араластырған жоқ. 
Нәтижесінде  диаспорадағылар  Қазақстанда 
атау-терминнің жай-күйінен хабарсыз қала берді. 
Қазір мұнда Қазақстан телехабары көрсетілмейді, 
радиосы  естілмейді,  басылымдары  келмейді. 
Интернетпен  айналысатындардың  дені  кирил-
лица жазуды танымайды. Демек, диаспорадағы 
қазақтар өз үкіметі бекіткен атаулармен немесе 
бұрыннан  дағдыланған  терминдерімен  (мыса-
лы,  «информация»  сықылдыларды  қолданып) 
кетіп барады. Әрине, бұл да – диалектті ұлғайту. 
Сонымен,  талай  сөздер  екі  жақтағы  қазақтарға 
өзара бейтаныс атау болып, қатары барған сай-
ын молаюда. 
-  Информация  сөзінің  түп  төркіні 
(іnformatіo - түсіндіру, жеткізу) латын тілінен 
шыққан екен. Жаңа сөздер пайда болғаннан 
қандай зиян көріп отырсыз?! 
-  Зиянның  көкесі  диалектіні  көбейту  емес 
пе?! Қытайдағы қазақтарға ШҰАР Тілкомы «ин-
формацияны»  бекітіп  берді.  Мұндағылар  «ха-
бар»,  «ақпар»  дегендерді  орыстың  «известия», 
қытайдың  «шяуши»  дегенінің  баламасы  қып 
қолданады. 
Қазір  жастар  заман  ықылымына  сай  білім 
қууда,  өзгелермен  жарысып,  бәсекеге  түсуі 
үшін  дамығандардың  тілін  (ағылшын  тілі 
тәрізді  басым  тілдерді)  білуге  мәжбүр  болуда. 
Енді  олар,  нақ  осы  сөзді  «информация»  неме-
се  «информейшн»  (іnformatіon)  деп  оқыса  да, 
бұл  атау  өздеріне  таныс  сезіледі.  Болашақта 
жастар  өзі  игеруге  мәжбүр  өзге  тілден  алыс 
тұрған  және  қолдан  жасалған  қазақы  атауды 
ауыр жүк секілді сезіне бастайды. Заман солай 
бет алғанда, біз қазақ тілінің дәстүрлі де басты 
лексикасын  қарашығымыздай  қорғап,  ғылым 
мен  техникадағы  өзге  тілдік  атауларға  кеңірек 
болғанымыз жөн еді. Тіліміздің иесі - жас ұрпақ. 
Терминдегі қиын көрінетін факторлардың көбеюі 
оларға  тиімсіз  сондықтан  тіліміздің  бола ша ғына 
да пайдасыз. 
Сөздердің жақындығы 
ұлттық жақындыққа әкеледі 
-  Осы  жерде  тағы  бір  мәселе  туындай-
ды:  бір  терминді  аударғанда  одан  бірнеше 
атау  қатар  тарайды.  Информацияны,  өзіңіз 
айтқандай,  біреу  -  ақпар  десе,  екіншісі  - 
ақпарат,  үшіншісі  -  хабар  дейді.  Бір  жолы 
банкке барсам, «оформление» сөзін үкіметтің 
бір  қаулысын  үлгі  етіп,  «ресімдеу»  деп  ау-
дарыпты.  Басқа  жерде  «рәсімдеу»  деп 
қолданылады.  Жаңадан  шыққан  сөздердің 
қайсысы дұрыс екенін кім айтады? 
-  Демек,  Қазақстанның  өзінде  диалект 
пайда  болуда.  Жаңадан  жасалған  сөздердің 
дұрыстығын  уақыт  айтады,  халық  айтады. 
Бірақ  оны  асығыс  бекітіп  жіберсе,  былығу  ту-
ылады. Ұлт тілі мәртебесінің көтерілуіне бөгет 
шығады.  Бір  ұлттың  ішіндегі  осындай  жағдай 
– оның ана тіліне өте зор зиян. Бұл тілде бірлік 
жоқ екенін байқатады. Ал атау, терминде бірлік 
болмаса,  айналып  келгенде,  тілдің  мәртебесі 
жоғарылай  алмайды,  қайта  тілімізді  кемсітетін 
жауларымыздың  қолына  құрал  ұстатады.  Енді 
қайту керек?! Қазақтың тілі келмейтін тіл жоқ, 
атау тіпті жоқ. Тіліміз келмейді, жасамасақ бол-
майды  деген  күнде  де,  оны  тоқсан  толғап,  кең 
көлемде ақылдаса шешкен дұрыс. Өйткені ол - 
бірер топтың тілі емес, халықтың тілі. Бір елдегі 
қазақ  емес,  әлемдегі  исі  қазақтың  ортақ  тілі. 
Сондықтан жасайтын атауды алдын ала жария-
лап, пікір алынып, халықтың талқысына салған 
жөн.  Қазақстан  БАҚ-тарында  жарияланған 
мұндай  жоба  ауқымында  Өзбекстан,  Қытай 
қазақтарының  да  пікірі  ескерілуі  керек.  Ең 
соңында  комиссия  терминдерді  осындай 
жан-жақты  зерттеудің  қорытындысы  бойын-
ша  бекітуі  тиіс.  Қазіргідей  әр  елдегі  қазақтар 
өздерінше  шешім  қабылдай  берсе,  тілдік 
бейберекеттік  пайда  болады.  Шынын  айтайын, 
бүгінде Қытайда Қазақстанның Тіл комитетінің 
терминдерін  көріп,  оқып,  ескеріп,  пайдала-
нып жатқан ешкім жоқ. Болса, тек біз сықылды 
аздаған зиялы қауым ғана. 
-  Онда  не  істейміз?  Термин  қай  тілде 
шықса,  соны  алып,  қазақ  тілін  байытпай, 
қарап отыра береміз бе?! 

28
ШЕТЕЛ ҚАЗАҚТАРЫ ЖӘНЕ ҚАЗАҚ ТІЛІ
-  Алдымен  атау-термин  мәселесінде 
тактикалық және стратегиялық жоғары деңгей-
дегі  бағдарлама  мен  ұстаным,  саясат  пен  жо-
спар  болуы  қажет  еді.  Мұнсыз  жүргізілген 
практикалық  ұмтылыстардың  ұлтқа  пайдалы 
бола кетуі қиын. Қазақстанда қазақ тілінің мемле-
кет тілі мәртебесіне шындап көтеріле алмауында 
көп себеп бар. Соның тек біреуі терминологияға 
байланысты.  Мысалы,  атау-терминдерді  қаза-
қилас тырудан  (сізше  айтқанда,  «байытудан») 
бұрын,  қазақ  тілін  ҚазССР  кезіндегі  БАҚ 
тілімен-ақ  (ол  орысша  оқыған  қазақтар  түгілі, 
өзге ұлттарға да оңайырақ емес пе?) мемлекеттік 
тіл  деңгейіне  шығаруға  бар  күшті  салу  керек 
еді.  Содан  кейін  кейбір  орынсыз  кірме  сөздері 
біртіндеп шығарып, оны қазақиландыру екінші 
сатыдағы  міндетке  қойылса,  жақсы  еді.  Бірақ 
қазақ  тілін  қазақиластыру  оны  мемлекет  тіліне 
көтерудің  (онсыз  да  бөгеті  жетерлік  ұлы  істің) 
алдына өтіп алды да, бұл тілді игеру, өзге түгілі, 
орысша  оқыған  қазақтарға  да  ауыр  тиер  күй 
қалыптасты.  Бұл,  әрине,  мемлекет  тілінің  өз 
мәртебесіне көтерілуіне пайдалы емес. 
Қазақстан  тәуелсіздігінің  алғашқы  жыл-
дарында,  (кей  шовинистердің  қазақ  тілін 
кемсітуіне намыстанудан ба, әлде бірер қазақы 
атау  жасап  көрініп  қалу  ниетінен  бе,  әлде 
әлемдегі  ұлттар  мен  тілдердің  неге  жойылып 
бара жатқанын аңғармаудан ба, әйтеуір), кей ба-
уырларым «қазақ терминологиясын жөндейміз, 
жетілдіреміз» деген желеумен, жаңа, қазақы атау-
ларды науқаншылықпен (зауыттан өндіргендей) 
шығара  бастады.  Бұл  науқан  тілімізге  әбден 
сіңісті  болған,  едәуір  дамыған  елдермен  ортақ 
кейбір халықаралық терминдерді де ығыстырды. 
Бұл  жаңа  атаулардың  жалпыласуы  шама-
лы да баяу. Ал залалы - диалект жасау мен тіл 
мәртебесіне бөгеу болу. Мысалы, қазір, орыстың 
арасындағы  қазақ  түгілі,  қытайдағы  қалың 
қазақтың өздері де «ұстаным» (принцип), «сәуір» 
(апрель),  «дәрумен»  (витамин),  «қызанақ»  (по-
мидор),  «пайыз»  (процент),  тіпті  «жанұя»  (се-
мья)  сықылдыларды  (кейін  қазақы  сөз  деп 
білгенімен,  жатырқамағанымен)  өзге  ұлттың 
қай  сөзінің  баламасы  екенін,  тіпті  кейбіреуінің 
нені  айтып  тұрғанын  біле  алмай  қалып  жүр. 
Қаңтардан  желтоқсанға  дейінгі  ескіше  ай  ат-
тарын  мұндағылардың  ішінара  үлкендері  ғана 
біледі. Бірақ қарапайым қазақ өзара сөйлескенде, 
бірінші ай, екінші ай... немесе январь, февраль... 
деп кете береді. Қазірдің өзінде де сондай. Сол 
сияқты ғылымның, техниканың кей терминдерін 
асығыс  қазақшалап  әуре  болмау  керек  еді. 
«Ақпар» мен «хабар» деген екі сөз қазақ тіліне 
шеттен  (арабтан)  енген.  «Информация»  секілді 
төл  сөзіміз  емес.  Қазір  информатика  деген 
ғылым бар. Оны да аударып қазақиластырамыз 
ба? Мұндай орынсыз қазақиландырудың пайда-
сынан зияны көп. 
Ал  қазақша  қолдан  жасалған  терминдер 
көбеюінің  арты  неге  соқтыруы  мүмкін?  Бұл 
қазақ  тілінің  аясын  тарылтып,  өміршеңдігіне 
үлкен  нұқсан  келтіруі  ықтимал.  Сөздерді 
«құйып шығара беру» (мұндағылар оны «редак-
торлар тілі» деседі) ұрпаққа қазақ тілін үйренуді 
қиындатып,  ана  тілін  олардан  алыстатуға 
итереді.  Мына  заман  -  әр  ұлттың  өз  тіліндегі, 
өзгеге  ұқсамайтын  лексикалық  байлығымен 
мақтанатын, кешегі заман емес. Бұл заман - әр 
ұлттың  өз  тіліндегі  өміршеңдікпен  -  жазуы 
мен  сөз  қорының  келешекке,  әлемге  бет  алған 
өз  ұрпағына  жақын,  қолайлы,  оңай  болуымен 
мақтанатын  заман.  Әр  ұлттың  соған  ұмтылуға 
тиісті  заманы.  Жоғарыдағы  мысалдар  осындай 
жетекші  идеяның  мықты  болмауынан  туылып 
отыр. 
Бір  пайдалы  іс  -  түрік  халықтарының  атау, 
терминдерін  өзара  жақындастыру.  Кеше  ғана 
Қытай  әртүрлі  диалектілер  салдарынан  бір-
бірін  түсінбейтін,  іс  жүзінде  бірнеше  ұлт 
секілді еді. Қазір бәрін бірлестіре келе ортақ тіл 
қалыптасып,  оларды  алыста  жүрген  әлемдегі 
ханзулар  да  түсінетін  болды.  1  миллиард  300 
миллион қытай бір тілде сөйлеп, бір жазумен да-
мып барады. Бұл бірлік оларға үлкен күш-қуат 
пен өміршеңдік әкелді. Ал түрік халықтары ше? 
Қазір әлемде 200 миллионға жуық түрік халқы 
бар.  Олар  бірін-бірі  білмейді  де,  бір-бірінен 
алмайды  да.  Ал  сөздегі,  содан  барып  тілдегі 
жақындық түрік әлеміндегі ұлттық жақындыққа 
тартады.  Біз  басы  қосылмаудың  залалын  көп 
тартқан халық едік. Мына заман сол дерттен тез 
құтылуды талап етуде. 
 – Бірақ түркі елдері ортақ терминдер бой-
ынша қалай келісімге келеді? 
- Қазақ та, өзбек те, т.б. да бет-бетімен термин 
ойлап  шығарып,  бытырай  бермей,  ақылдасып 
ортақ атау жасаса, бұл бізді біртіндеп, бірлікке 
әкеледі.  Егер  кейбір  атауларға  кей  түріктердің 
тілдері келмей, зауқы соқпаса, онда мейлі, бір-

29
ШЕТЕЛ ҚАЗАҚТАРЫ ЖӘНЕ ҚАЗАҚ ТІЛІ
бірінен  ауысып,  екі-үш  түркі  елінің  атаулары 
ортақ болса да, қайда жатыр?! Түрік халықтары 
«тілімізді  байытамыз»  деген  жалаң  ұлттық 
сезіммен шаба берсе, бұл ұлттар бір бірінен алы-
стай береді. 
-  Дегенмен  техника  жылдам  дамуда. 
Олардың бәрі жаңа терминдерді қажет етеді. 
Олардың  бәрін  түркілерден  іздеп  отырмай-
мыз ғой? 
-  Оның  рас.  Жылдам  дамыған  техникаға 
қолдан  атау  жасап  әлек  болудың  қаншалықты 
қажеті бар? Егер халықаралық ортақ терминдерді 
түрік  халықтары  жаппай  қолданса,  өзара 
жақындаса түсер еді. Бірақ халықаралық түгілі, 
түріктерден де іздемей, әр түрік ұлты өзінен ғана 
іздеу  етек  алып  барады.  Осында  кейбіреулер 
компьютерді «электрмишық» деп аударды. 
Компьютердің  маусын  «тінтуір»  деп  алды. 
Тіл  келіп  тұрған  осыларды  (компьютер,  маус 
дегендерді) аударып, «жаңалық» ашып, термин 
байытқаннан  не  ұтамыз?  Мына  заман  өзгеге 
ұқсамайтын төл терминология байлығына қарап, 
тіліңнің  өмірін  бекіткелі  отырған  жоқ,  тіліңнің 
өз  бойындағы  өміршеңдігіне,  оны  жалғайтын 
ұрпағыңа  оның  қолайлылық  дәрежесіне  қарап 
бекіткелі  отыр.  Жастар  ағылшын  тілін  үйренуі 
керек.  Жаңа  технологиялар  бойынша  көптеген 
атау,  терминдер  ағылшын  тілінде  пайда  болу-
да.  Ол  тілде  сырттан  келген  терминдер  ере-
сен  көп.  Олар  бәріне  есіктерін  айқара  ашып 
тастағандығынан  және  ғылым  мен  техникалық 
соңғы  жаңалықтарды  иелегенінен  бұл  тіл 
әлемдік  жалпыласқан  тілге  айналуда.  Олар  тіл 
жөніндегі стратегия мен тактикада әлемді ұтты. 
Ал біз атауларымызды әуелі өз ішімізде де толық 
жалпыластыра алмай отырмыз! 
Кеңес Одағы кезінде Қазақстанның сан алу-
ан  басылымдары  қолымызға  тиетін.  Сондағы 
мақалалардың  ішінде  орысша,  еуропаша  тер-
миндер көп кездесетін. Бірақ соның бәрін қазақ 
сөзі ретінде түсініп, қабылдай беретінбіз. Орыс 
тілінде, еуропалық сөздерді есепке алмағанның 
өзінде,  түркі  атаулары  қаншама?!  Олжас 
Сүлейменовтің кітабын оқысаңыз, бұған сенесіз. 
Өзге  тілдерден  кірген  сөздерге  бола  өз  тіліңе 
құрмет  кемімейді.  Бірақ  біз  керісінше  жұмыс 
істеп, өз тілімізді өзгелердің білуін қиындатып, 
мемлекеттік  тілдің  мәртебесінің  көтерілуіне 
кедергі келтірудеміз. 
-  Қазақы  термин  жасаушылардың  бәрі 
қазақтың  сөз  қорын  молайтқысы  келетін 
шығар? 
- Бәлкім, солай да шығар. Бірақ бұл заманның 
қалай  екенін,  неменемен  мақтану  тиістілігін 
жаңа  айттым.  Ұлттық  сезім  әрі  күшті,  әрі 
дұрыс,  әрі  ұлтқа  шынайы  пайдалы  болуы  тиіс. 
Әйтпесе  кері  рөл  атқарады.  Алдымен  ата-ба-
бадан келе жатқан төл де, дәстүрлі лексикалық 
мол  байлықты  қорғау  керек.  Өз  ұрпағың  ғана 
емес,  өзгелер  де  сенің  тіліңе  қызығатындай, 
оңай  игеретіндей  болуы  тиіс.  Ол  үшін  негізгі 
лексиканың  үстінде  «қонатын»  ендігі  атау-
сөздерді  өзге  озық  ұлттан,  ғылым  мен  техни-
када  жалпыласып  тұрған  тілдердегі  атаулардан 
алыстатпауы керек. Байыту осы негізде болғаны 
пайдалы. 
-  Айтпақшы,  сіздің  сөздеріңізден  диа-
лект  байқамадым.  Әдетте  осындайда  кейбір 
сөздердің  мағынасын  қайтара  сұрауға  тура 
келетін... 
- Менде диалект жоқ дей алмаймын. Бәлкім, 
аз шығар. Мен жасымнан сіздер жақтың тілінде 
оқып  өскен  жанмын.  Тіпті  бүгінге  дейін. 
Мұндағы бір жарым миллионнан асқан қазақтың 
99  пайызы  ондай  емес.  Олармен  сөйлескенде 
ұғыспай қалатын жайт туылады. Міне, осының 
өзі - диалект пайда болғанының белгісі. Егер бұл 
жылдан-жылға  ұлғая  берсе,  ұлтымызға  төнген 
үлкен қатерге айналмақ. Бізде, қарттарда, осын-
дай диалектіге қарсылық бар. 
-  Сіз  жаңадан  терминдер  шығара  беру 
мемлекеттік  тіл  мәртебесін  көтеруге  кедергі 
келтіретінін айттыңыз. Ал сіздің ойыңызша, 
Қазақстанда мемлекеттік тілді нығайту жол-
дары қандай болуы тиіс? 
-  Ол  жолды  менсіз  де  әбден  білесіздер. 
Ұлықтар, биліктегілер тіпті жақсы біледі. Ниет, 
ықылас, бекім ғана кем болып тұр. «Аюға намаз 
үйреткен таяқ». Мына заман таяққа сүйенбейді. 
Алдымызда аю жоқ. Интеллекті, бітімі, сапасы 
жоғары халық тұр. Қай ұлт болса да, олар дұрыс 
шешімді  қабылдайды.  Шамалы  ақылы  аздарға 
ғана күш керек. Егер ең беделді адам мансапқа 
қазақ  тілін  білетіндерді  ғана  қойса,  жиындар 
қазақ тілінде жүріп, оны білмейтіндерге аудар-
машы  берілсе,  жоғары  оқу  орындары  (бірер 
жылдық  дайындық  топтары  арқылы  қазақша 
оқытып)  сабақты  қазақша  өтсе,  қазақша 
оқулықтар  сапалы  да  көп  әзірленсе...  Өткен  20 
жыл мұндай болмас еді. 

30
ШЕТЕЛ ҚАЗАҚТАРЫ ЖӘНЕ ҚАЗАҚ ТІЛІ
Латын қарпіне көшу - 
қазақ жұртының арманы 
-  Қазақстанда  соңғы  жылдары  латын 
әліпбиіне көшу мәселесі қозғалып жүр. Қазақ 
жұртына  мұндай  реформа  қаншалықты 
қажет? 
-  Жазу  өзгерту  -  ермек  те,  қызық  та,  мода 
қуу да емес, ұлт мүддесі мен заман талабынан 
шыққан зәрулік. Амал не, көне түрік жазуымыз 
оралмас алысқа кетті. Төте жазу әрі аз қазақтың 
қолында және қазақстандық кирилл жазуына да 
жете  алмайтын  күйде.  Кирилл  жазуы  да  оңып 
тұрған  жоқ.  Бұл  жазумен  жіберілген  мәтіннің 
де  әлемді  еркін  шарлай  алмайтыны  белгілі. 
Латынша  жазу  әлемде  ең  жалпыласып  бара 
жатқан  тілдің  жазуы  болуымен  қатар,  компью-
тер, интернет, т.б. күнделікті өмірдің құралына 
айналған  дүниенің  бірінші  жазуы  болып  отыр. 
Жазуы жоқтан жазуы бар - жүйрік. Жазуы ша-
баннан жазуы тез - жүйрік. Қыл аяғы қытайлар 
да  өз  иероглифтерін  латын  жазуымен  компью-
терге  енгізіп,  диалекттерін  сол  арқылы  жойды. 
Бізге  мәдениетімізге  (соның  ішінде  тілімізге) 
оралғы  болатын  жазу  да,  оған  дағдыланудан 
туған қимастық та керек емес. Керегі - тілімізге 
өмір беретін жүйрік жазу! 
Дүниежүзі  қазақтарының  ІV  құрылтайында, 
Нұрекең амандасып алдымызға келгенде, қолын 
алып  тұрып:  «Сіз  латынша  жазуға  көшеміз 
деп  айтқан  сайын  біз  -  шетелдегі  қазақтар  бір 
қуанып  қаламыз!»  дедім.  Сонан  кейін,  латын 
қарпіне  көшуге  қатысты  өз  ойларым  жазылған 
хатты  бердім.  Ол  хаттың  мазмұны:  «Қазір 
Қазақстанға  жаппай  латыншаға  көшу  пайдалы 
емес.  Қазақ  тілі  мемлекеттік  тіл  мәртебесіне 
толық  ие  болмай,  жазу  өзгеріп  кетсе,  ана  тілін 
жақсы білмейтін қазақтың да бір бөлігі оған тіпті 
шала болып қалуы мүмкін. Дегенмен Қазақстан 
болашақта көшетін латынша жазудың жобасын 
қазір жариялап тастаса, қазақ диаспорасы соған 
бейімделе берер еді. Сонда Қазақстан болашақта 
латын қарпін қабылдаған уақытта жазуларымыз 
ұқсас болып шыға келер еді. Егер бұл қолға ерте 
алынбаса,  қазақ  диаспорасы  бет-бетіне  кете 
береді  де,  болашақта  жазуда  да  бірлік  болмай 
қалады». 

Достарыңызбен бөлісу:
1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   14




©emirsaba.org 2024
әкімшілігінің қараңыз

    Басты бет