Бердібай Шалабай
34
–
предикативтілік
болып табылады. Модальділік пен синтаксис-
тік шақ мағыналарын жалпыласақ, хабарланған жайдың шын дық-
қа жалпы қатыстылығы шығады. Демек,
предикативтілік
деге-
німіз – хабарланған жайдың шындыққа жалпы қатыстылығын
белгілейтін грамматикалық категория. Ал жалпы қатыстылық өз
ішіне хабарланған жайдың белгілі уақыт ішінде (синтаксистік
шақ) өтуін және хабарланған жайдың шындыққа қатысын
(модальділік) кіргізеді.
Сонымен, сөйлем модальділік және синтаксистік шақ кате го-
рияларына ие. Ол категориялар ажырамас бірлік құрайды және
ол
предикативтілік
делінеді. Ол барлық сөйлемдерге тән және
сөйлемді басқа синтаксистік бірліктерден (мыс, сөз тіркесінен)
айыратын белгі ретінде танылады.
Модальділік,
синтаксистік шақ, демек, предикативтілік
те арнайы тілдік құралдардың көмегімен бейнеленеді. Ондай
құралдарға қазақ тілінде етістіктің рай,
шақ тұлғалары, кейбір
арнайы тұлғалар жатады. Мысалы:
Бала оқиды. Бала оқыды. Бала оқып жүр. Бала оқыса екен.
Бала оқи берсін. Бала оқуға тиіс.
Етістіксіз құралған сөйлем болса, онда сөйлем мағынасы
осы шақта жүзеге асқан, белгілі
бір оқиға шындығы жөнінде
жалпы мағынада ұласып беріледі. Мысалы:
Түн салқын. Жаңбыр.
Қараңғылық.
Хабарланған жайдың шындыққа қатынасы түріндегі модаль-
діліктің жалпылама мағынасынан өзге, сөйлемде айтушының
хабарланған жайға қатысы түріндегі мағына да болуы мүмкін.
Модальділіктің алғашқысы – объективті модальділік делінсе,
соңғысы – субъективті модальділік делінеді.
Субъективті мо-
даль ділік қосымша лексика-грамматикалық және интона циялық
амалдармен беріледі. Мысалы:
Оспан келеді
(хабарланған жайдың
шындығы жөнінде жалпы мағына) – бұл объективті модальділік).
Оспан, әрине, келеді; Оспанның келуі мүмкін
(хабарланған жайдың
сенімді не орындалуы мүмкін шындығы жөнінде мағына), бұл –
субъективті модальділік).
Сөйлемнің келесі басты белгісі – интонациялық тиянақтылық,
аяқталғандық. Сөйлемнің жалпы алғанда мынадай интонациясы
бар: хабарлау интонациясы, сұрау интонациясы, бұйыру, іске қосу
Қазіргі қазақ тілі
35
интонациясы. Жеке пландағы интонациялар (жоғарыдағы негізгі
интонацияларға қосалқы болып келеді) – сенімділік, таңырқау,
болжамдық, т.б. интонациялары. Негізгі интонациялар сөйлемнің
жалпы коммуникативтік мақсатына байланысты болады, қосалқы
интонация сөйлемнің нақты лексикалық
құрамына байланысты
болып келеді.
Достарыңызбен бөлісу: