БИОҮЙЛЕСІМДІЛІК – материалдың өз функциясын атқаруға қабілеттілігі және ағзада маңызды кері реакциялар тудырмауы Биоматериалдарға қойылатын басты талаптар:
Дәріні қолдану тәсілі мүмкіндігінше қарапайым болуы;
Дәрі дерттің шоғырланған жерінде өздігінен қажетті терапевтік концентрация деңгейінде жинала алуға қабілетті болуы;
Дәрілік затты өндіру әдісі мүмкіндігінше жеңіл, ал оның бағасы арзан болуы керек;
Биомедицинада полимерлерді қолданудың тиімділігі:
Ағзаға енгізілген полимерлік зат оның молекулалық массасы белгілі бір шамадан төмендегенге дейін шығарылмайды;
Полимер ағзада өзінің кіші молекулалы теңдесінен өзгеше шоғырлануы мүмкін;
Полифункциональдік қасиетіне байланысты полимердің кіші молекулалық препаратқа қарағанда биологиялық жүйенің, жасушаның құрылымдық бірліктерімен әрекеттесу қабілеті жоғары;
Полимерлердің практикалық медицинада қолдану классификациясы (И.М.Рабинович)
1 топ. Ағзаға енгізуге арналған полимерлік материалдар: