Бұл тәсілдердің барлығы, әдетте, не онтологиялық, не психикалық бейсаналыққа бейім.
Философия тарихында бейсаналық туралы түсініктер
Фрейд бейсаналық мәселесі туралы
Адам мен қоғам өмірінде бейсаналықтың рөліне назар аударған фрейдизмнің негізін қалаушы - австриялық ғалым - психиатр Зигмунд Фрейд болды.
Оның пікірінше, “бейсаналық - санамен қатар тіршілік ететін және белгілі дәрежеде сананы бақылайтын, әрбір адамға тән айрықша психикалық реалдылық”
Зигмунд Фрейд (1856-1939) Бейсаналықтың ерекше көрінісі – ұйықтап жатқан адамның түсіндегі бейнелер Фрейдтің пікірінше, түс - шын өмірде іске аспай жасырын жатқан адам тілектері мен ұмтылыстарының орындалуы мен көрініс беруі. Бейсаналық және түс
Фрейд бойынша психиканың екі схемасының сипаттамасы
«Бейсана» - дәліз (прихожая) түрінде бейнеленеді, онда адамның әртүрлі ойлары, тілектері, сезімдері өз кезегін күтіп тұр. «Сананың алдындағы» (предсознательное) – сана үшін кез-келген мезетте қолжетімді болуға дайын тұрған бейсаналықтың бір бөлігі. Сана – кабинет, онда күтіп тұрғандар (адамның ойлары, тілектері ) қабылданады. Дәліз бен кабинеттің арасында қарауыл бар. Ол санаға қолайлы, ыңғайлы ойларды, сезімдерді ғана («сананың алдындағысын», яғни - «предсознательное») кабинетке кіргізіп отырады. Кейде қарауыл кетіп қалады, ұйықтап жатады. Осыны пайдаланып, күтіп тұрғандардың ішіндегі «қолайсыздар» кабинетке өтіп кетеді. Қайта оралған немесе ұйқыдан тұрған қарауыл оларды дәлізге қайта қуады. топографиялық динамикалық «Ол» - бейсаналық, онда инстинктер, санадан ығыстырылған ойлар, сезімдер және күйзелістер сақталады. Ол хаостық түрде, рахаттану принципін жетекшілікке алады.
