Оқыту жүмысын ұйымдастырудың тарихында оның
уш түрлі
формасы
қалыптасқан:
жеке жара, топтық, сыныптық-сабақтық
жүйе.
Жеке оқыту формасы -
бүл бір оқушыны бір мүгалімнің дара
оқытуы
(сабақ
түсіндіру,
сүрау,
құрал-сайманмен жүмыс,
музыкалық, әскери білім беру, бақылау, т.б.);
топлен оцыту формасы
-
бұл белгілі бір топтағы оқушылармен
оқу жұмысын ұйымдастыру;
сынып-сабаң жүйесі -
кең тараған оқытуды ұымдастыру формасы.
ХУП гасырда пайда болған өзектілігін үш ғасырдан астам уақыт
жоймаган
сыныптық-сабақтыц оқыту жүйесі
бүгінгі күнде
біздің
елімізде жэне шег мемлекеттерде кеңінен қолданылуда.
Сабақгың алғашқы контурьга голландық педагог Д.Сил,
кейіннен
неміс
профессоры
И.Штурм
салған.
И.Лойола
басшылығымен бірнеше галымдар сабақ жүйесін ретке келтіруге
тырысқанымен, теориялық негізін қалаган «Үлы дидактика» атты
еңбегінде чех галымы
Ян Амос Коменский.
Я.А.Коменский ұсынган оқу
ісін ұйымдастыру мынадай
талаптарға сәйкестендірілді:
1. Оқушыларды сыныпқа жас шамалары мен таным қабілттеріне
қарай топтастыру;
2. Сыныптағы оқушылар қүрамының түрақты болуы;
3. Жеке пэндерді тұрақты кестемен оқыту;
4.
Оқытуды
оқыту
жоспарына,
оқу
багдарламалары
және
оқулықтарға негіздеу;
5. Оқытуды жылдың тұрақты бір мезгілінде бастау және аяқтау;
6. Оқытуды ұйымдастыруды тек мұгалімнің басшылығымен жүргізу.
Педагогика тарихында Белль-Ланкастер оқу жүйесі, «Дальтон-
жоспар» оқу формасы, бригадалық-лабораториялық
оқыту әдістері
пайда болды.
XVIII
ғ. аягы мен ХІХг. басында Англияда
Достарыңызбен бөлісу: