Эндокриндік бездердің дамуына байланысты жіктелісі
Гипаталамус дамуы
Ми негізінен (табаны) өсінді күйінде, гипофиздің арткы бөлімі
дамиды, бездің қалған бөліктері эпителиалды және нейралды
бөлімдерден бастама алады. Бас миы дамуының түтікше күйінде
(эмбрионда) эктодермалды эпителийдің ауыз қуысымен
жалғасатын жеріндегі бөртуден Ратка(гипофизарлық) калтасы
құралады, одан соң эпителиалды қалташаға өзгереді
(адиногипофизге - бастама құрайды). Бұл қалташаның бас миы
бастаманың аралык көпіршігімен жанасуынан 3-ші қарынша
түтігі құралады.
Гипаталамус құрылысы
Гипофизарлық қалтаның алдыңғы қабырғасы кеңейіп,
гипофиздің алдыңғы бөлігін құрайды, артқы кабырғасы аралық
бөлігін құрайды. Алдыңғы және аралық бөлік ортасында
жіңішке гипофизарлық қуыстық (қалта қалдығы) қалады. Адам
эмбрионында алдыңғы және аралық бөлік қосылып кетеді (куыс
жоқ). Түтікшенің (воронка) дисталды ұшының нейроглийлері —
гипофиздің артқы бөлігін (нейрогипофизді) құрайды.
Түтікшенің проксималды бөлігі жіңішкеріп, гипофизді
гипоталамуспен жалғаушы гипофизарлык аяқшалар құрайды.
Гипофиз — аралық мида орналасқан ішкі секреция
бездерінің ең негізгі жетекші орталығы. Әдеби тұрғыда бұл
гормон ішкі секреция бездерінің «дирижері» болып саналады.
Гипофиз - сопақша пішінді, салмағы 0,5-0,7 г. Гипофиз
гормондарының барлығы химиялық құрамы бойынша пептидті
(нәруызды). Гипофиз үш бөліктен тұрады: алдыңғы, артқы,
ортаңғы
Эпифиз дамуы
Адам эмбронында 5-6-шы аптада түтікшелі кезең аралық ми
бөртуінен эпифиз қалыптасады. Хайуанаттарда домалақ
Достарыңызбен бөлісу: |
