рып, сакал-муртын ж ендеткеннен кеш н, бет-аузынын кат- пар-катпары олгщен ropi де жаланаштанып, молыгып кетдгп. — M ine, бозбала болды ц да шыга келдщ! — дeдi У лпан, Е сенейдщ к ещ л ш K 0
тepeйiн деп. Есеней ундеген де ж ок, жымиган да жок. — Ж олбары сы м-ау, айтуга peri болмай жатыр, суйшшЕ Шынар у л тапты! — Е, M ycipen ол* жас кой! — Сенен канша жас дейсщ! Сушниш берпн келмей отыр ма? — Кдпаганывды ал, Акнарым. — Шын ба? — Ш ыным, Акнар, шыным. — Шыньщ болса, тез жазылып кет! Осыдан баска кала- уым жок. Сендей еркек жазылгысы келсе, жазылып кет- пейтш neci бар! К ерм ей журген суыгыц ба ед 1
!.. — Шынарга солем айт, улы 0
мipлi болсын! Тшектеспш! Myciperi негып келмей жатыр, м енщ кeлгeнiмдi ecтiмeдi ме екен? — К еш е кеш ке келш к ет а . С ен уйыктап жаттьщ. — Шакыртшы, Акнар... Ш ынардын куш таяу деп, биыл ермей калып eдi. 'Галай жерде сол калжыцбастыц Keperi б о л д ы -ак... Айткандайын, тун де 6i3 ауы л га ж акындап к а л - ганда ж онеле берген шаналы KiM? — Ана жолы Тобыл каласында ceH i
хздеп келетзн жас жйтт К,ази. — Неге ту нде л етш журш кета? — ЭдеШ ceHiu уйде жогынды б ш п , 6
ipep кун кона жату- га yMirreHin кел!пт1. — Сен, немене, ьщгай бермедщ бе? — Ж ок-е, конак уй 03ip болмаса да, осы уйге TycipAiM. Сыйладым. Ауыл адамдарын шакы|)ьш алдым. Озьм де касында болдым... Жас жiгiткe кереп ондай курмет болмай шыкты... Есеней одан аргы жагын топтештеген жок. Улпан айткан жок. Бул eKeyi
