уылдап, кездесетш жepлepiн coйлeciп койгандай... К а с кыр орагыта кашып агаш ка ew u Kipe бергенде тоскауы л- дап ж ургеж алдынан шыга кeлiп бас салды!.. М ен жылап ж iбepдiм... Ш айдан кеш н У лпан M ycipenTin алдына 6ip куш ак курай oкeлiп салды. Мана дурыс айткан ек ен — к епкеж д е бар, балгыны да бар. Eopi де тандап жYpiп тапкандай MyciH i
т у зу , ушар басына деш н бутаксы з екен. M ycipen eKi курайды тандап алды да, кeш пeлi елдердщ ен 6ipiHUji куй аспабы — сыбызгы жасады. Bipeyi терт с у - йем, 6ipeyi бес. Eндi д о , ре, ми, фа, соль, ля, си — уш бурыштаган же™ TeciK жасап жатыр. Сыбызгынын жуан жагын тупк1 азуларына тipeйдi д е, дыбыс бередЕ д о , ре, ми... домбы раны ц nepneciH
таккандай... Э р тесж о з ор- нында болм аса, дыбысы жалган ш ыкпак. К азакты ц е з т ш н д е eiu6ip дыбыстын гылымдык аты болмаганы мен, он салатын, куй тартатын елде дыбыс бггкен тугел таныс б о латын. «Сушр батыр» — жорык, жауынгерлж куш , «Боз1нген» — ботасы олген шген зары... У лпан MycipenKe жакын к е л т отырып: — Сыбызгыцыз к уш н е кeлдi ме? — деп сурады. — K e л д i б i л e м .
— К ел се, «Алгашкым» деген KYЙiнiздi тартынызшы. M ycip en к еп жалындырган ж о к , тартып кеттЕ К уй «Алгашкым мен in, алгашкым, алгашкым, м енщ алгаш кым» деп eKi кайталайды екен. Кед1мп сезб е н айткандай анык еепледЕ Онын ар жагын ж урегщ мен жаныц гана -
6 6
-
угынатын сиякты. К у й созбен айтып угындыра алм ас, т\п жетш зе алар угыныстар манайлай алмас б1рдемелерд! ай- тады ек ен. Е р к е л е т т айтады, назданады, сагынады, са-
