рылган француз айнасы да осында тур. Оны Улпан Жоу-
кеге сыйлап ед! осында екелш тастапты. Эдеш сындырды
ма екен, кешш-конып жургенде б!рдеме тиш
K e r ri
ме екен?
— Шайын бар ма, Дэмел1?
— Бар гой, айналайын, бар.
Шай iiuin отырып Улпан Дэмелщен:
— Куйеу балан жаксы ж т т болып шыкты ма? — деп
сурады.
— Ж т т т щ сырбазы, — дeдi Домел! — как-сокта жумы-
сы жок. EriH мен шоп машинасынын екеуш де журпзе
бшед! Машинасын сындырып
алгандар шауып сол Тас-
тембекке келед! Жумыс успнде кабагы тушлген емес,
ылги кулш журед! «Апа, мен осы саган тартыппын» деп
кояды. EKi немерем бар. EKeyi маган таласады да журед!..
— Бакыггы екенсщ, Домел!
Шайдан кешн Улпан БЬюкеннщ зиратына барып келд1
де, кызыл Ьйрден жатып калды. Дэмел1 уйше кетерде:
— Дэмел1 апа, бipeyдi Шынарга жiбepe койшы. Кун
шыкпай осында келсш, — дед!
Ерте жатканымен. уйкы кайдан келсш. Поуескеден бас-
талып, конак уйдщ кшпсене болмесше келш грелген ай-
уандыктыц узыннан-узак жeлici бар екен-ay!.,
b o p i
кез ал
дынан шубалып
OTin
жатыр... Каршыгалыдагы жылкы
Шэйгез жерше аударылыпты. Эке-шешесшен калган аз гана
жылкы коса
KeTirrri.
Бурынгы жылкышыларды куып Ж1бер-
ген. К,ыскы уйлерге
ерте конып алудын
c e 6 e 6 i
де ещц ашыл-
ды. Улпанды конак уйдщ кшжене болмесше
K e m ip iri,
ошешн
6 ip
жес1р кемшр деп аяушылык
KopceTKici
келгеш де.
«Жок, жок! Мен Улпанмын! Айкай салсам, барлык
Сибан атка мшер ед! Эттен,
зират басына барганда езш
салдырган уйлердщ касынан кез1мд1 жумып етемш бе?
Ол да емес... Эркьмнщ меш аяй караган K03iHe калай
шыдармын! Сен мен отырган ауылдын тусынан коныраула-
тып шауып ететш боласын гой. Оган кулагы калай шыдар?».
Эр турл1 ойлар бунай берд! Бастан кешкен кайгысыз-
кайгылы кундер де гзбектелш
©Tin
жатыр. Солардын
6ipi
болып Есенейдщ
6ip
кушнгеш де
eciHe TycTi.
Есеней узак
ауырып азаптанып жатып:
— Акнарым-ай, кермеген азабын калмады-ау!.. Обальща
калган екемш. Мундай ит ем1рден енш не кутш жатырмын?
Ана TeMip сандыкты ашшы.
Bip кш кене алтындаткан са-
-
250
-
уытгын imiuae аузы желшделген шыны болар. Соны алып
6epini... Бул азаптын шше б1ржола су куяйын! — деген.
Улпан Есенейдщ сураганын колына алып турып:
— У ма? — деп сурады.
— Жорыкта жургенде жау колына тусш калсам, кереп
болар деп, жонгар саудагершен аттын кунын 6epin алып ед1м.
Тагы б1рде Есеней кереге басында
inyni
турган
Достарыңызбен бөлісу: