352
353
Қолөнері негізінен қалаларда шоғырланды. Дегенмен қолөне-
рімен ауылдық жерлерде де кеңінен айналысты /кəрзеңке тоқу, жіп
иіру т.б. Египетте мақтадан маталар тоқылды, қару-жарақ, оқ-дəрі,
гончарлық бұйымдар жасалды, иіссулар мен шараптар, нашатырь,
селитра шығарылды. Бұл өнімдер Еуропа елдеріне, Осман
империясына, Африкаға жөнелтіліп жатты.
Қазынаға саудадан көп табыс түсіп жатты. Негізгі табыс жер
салығынан жиналатын. Сонымен қатар қолөнері өнімдерінен де
салық жиналып, казынаға түсіп тұрды. Үкімет барлық қолөнері
өнімдерінің 5 процентін алып отырды. 1568 жылы ақындар мен
жазушыларға салық салына бастады. Сумен қамтамасыз ету үшін
де салық төленді.
Александрия, Розетт, Дамьетт, Суэц жəне Булак қалаларында
мемлекеттік кедендер болды. Алым-салық шеттен əкелінетін
ақшаларға да салынатын. Құлдыққа түсіп калған, бірақ əлі ис-
лам дінін қабылдап үлгермеген христиандарды сатып алу бағасы
белгіленді. ХVІ ғасырда шетелдік христиан дініндегі көпестер
тауарының құнынан 10 процент салық төлейтін.
1535 жылғы Францияға берілген жеңілдіктен кейін ол жеңілдікке
ие болғандар 2—3 процент, ал Осман империясының көпестері 10
процент салық төлейтін болды. Осман империясындағы мұсылман
емес тұрғындар /байлығына қарай/ үш категорияға бөлінді; 1) жы-
лына төрт алтын монета телейтіндер; 2) екі монета; 3) бір монета
төлейтіндер. Жеке бас салығы — джизья. Бұл салық тек еңбекке жа-
райтындардан алынатын.
Батыс Еуропа елдері көпестеріне берілген артықшылықтар,
көптеген ішкі кедендер, түрік үкіметі мен жергілікті феодалдардың
зорлық-зомбылықтары сауда байланысының дамуына көп кедергі
келтірді.
Достарыңызбен бөлісу: