С тұр сын ға лиева

254
жа ны на не ме се үс ті не «Х» бел гі сін қой ың дар. Тү сін бе ген мә-
лі мет тің қа сы на «?» бел гі сін қой ың дар.
4. Сы рым ның: «Ел еке ні міз ді біл ді ріп, ер тең гі кү ні өзі міз өт кіз-
ге лі отыр ған ұлы жи ыны мыз ды өзі міз «Ха лық ке ңе сі» деп 
атай ық шы осы! Ата сы на нә лет, «бе те ге кет кенімен, бел қа-
ла ды; бек тер кет кені мен, ел қа ла ды»; хан қаш қан ымен, ха лық 
ор нын да ғой, әй теу ір! Сол ха лық тың бас қос қан ұлы жи ынын 
не ге «Ха лық ке ңе сі» ата мас қа?! Ха лық тан ұлы не бар? Ке рек 
де се ңіз, «Ха лық – Құ дай дың өзі нен бір-ақ жас кі ші!» де мей 
ме, біз дің қа зақ!», – де ген пі кі рі мен ке лі се сің дер ме? Ой-пі кір-
ле рің ді нақ ты де рек тер ге сүй ене оты рып жа зың дар.
Ке лі се мін, өйт ке ні ...
Ке ліс пей мін, се бе бі ...
А
РМ
А
Н
-П
В
 б
ас
па
сы

255
ӘДЕБИ ЕТТА НУ ТЕР МИНДЕРІ НІҢ СӨЗ ДІГІ
Ав тор – әде би шы ғар ма лар ды ту ды ру шы нақ ты тұл ға.
Аза мат тық ли ри ка – лириканың заман жайын, әлеуметтік 
мәселелерді қозғайтын үлкен бір саласы. Өмір жөнінде, халықтың 
тағдыры туралы ой-толғамдар ақынның өз көңіл күйімен терең 
ұштасып, өзінің өмірге қатынасын суреттеу арқылы көрінеді.
Ай тыс – ха лық ау ыз әде бие ті нің ерек ше бір тү рі. Ай тыс – сөз 
сай ысы ның, өнер жа ры сы ның жо ға ры тү рі. Ай тыс түр ле рі: бә дік 
ай тыс, жа ну ар лар мен адам ай ты сы, жұм бақ ай тыс, салт ай тыс. 
Салт ай тыс тың екі тү рі бар: қыз бен жі гіт ай ты сы жә не ақын дар 
ай ты сы.
Ақ өлең – өлең тар мақ та ры со ңын да ғы сөз дер дің ды быс та ры 
үй лес пей, қа быс пай, ұй қа сы бел гі сіз қа лып та, «ақ» күй ін де қал-
ған ұй қас сыз өлең үл гі сі.

жүктеу/скачать 10,65 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: