4. Консервативтік партиялар.Негізінен ірі буржуазияның мүддесін қорғайды. Әлеуметтік теңсіздікті сақтағысы келеді, адамдық және азаматтық ар-намыс, плюрализм, ынтымақтастықты жақтайды. Мысалы, АҚШ-тың Республикалық партиясы, Германияның Христиандық-әлеуметтік Одағы мен христиандық-демократиялық Одағының блогы, Ұлыбританияның консервативтік партиясы, т.б.
5. Фашистік партиялар.Олар жеке мүддеден мемлекеттік мүденің басым болғанын, басқаруда қатаң орталықтандырылуды, адамның құқықтары мен бостандықтарын шектеуді қалайды. Ұлтшылдықты уағыздайды. Бұл тоталитарлық немесе авторитарлық жүйеге жол ашады. Фашистік партиялар кезінде Германия мен Италияда болған. Бірақ сол елдерде және т.б. жаңарған неофашистік ұйымдардың пайда болуы сақтандырады.
Саяси өмірдегі алатын орнына қарай:
Саяси өмірдегі алатын орны, билікті жүзеге асыруға қатысына қарай саяси партиялар билеуші және оппозициялық (латынның “қарсы қою” деген сөзінен шыққан) болып бөлінеді.
Жұмыс істеу жағдайына байланысты:
Ресми: Егер қоғамдық саяси өмірге қатысуына заң жүзінде рұқсат етіліп, мемлекеттік тіркеуден өтсе.
Жартылай ресми: партияға сырттай мойындаған сыңай білдіріп, шын мәнінде жұмысына шек қойып, кедергілер жасалса.
Қазақстан Республикасының 2002 жылғы 15 шілдедегі N 344 Заңы «Саяси партиялар» туралы заңы қабылданды (згеріске ұшырады: 2005, 2007, 2012, 2014, 2015, 2018)