Шопан М. – 3 курс студенті, «Қаржы» мамандығы
«Қаржы академиясы» АҚ
Ғылыми жетекшісі: Адильбекова Б. А., «Қаржы» кафедрасының аға оқытушысы,
«Қаржы академиясы» АҚ
ҚР ЖИНАҚТАУШЫ ЗеЙНеТАҚЫ ҚОРлАРЫ: ҚАлЫПТАСУЫ
МеН ДАМУ СТРАТегИяСЫ
В данной статье рассмотрены основные направления развития пенсионной системы Ре-
спублики Казахстан, а также этапы формирования накопительных пенсионных фондов.
In this article the basic directions of development of the pension system of the Republic of
Kazakhstan, as well as the stages of formation of the accumulative pension funds.
Түйін сөздер: бюджеттен тыс қорлар, жинақтаушы зейнетақы қорлары, әлеуметтік қорлар.
Қазақстанда мемлекеттік бюджеттен тыс қорлар 1998 жылдан бастап мемлекеттің
қаржылық ресурстарын орталықтандыру саясатын жүргізуге байланысты максатқа сәйкес
емес деп танылды: қорлардың қаражаттары Республикалық бюджетке шоғырландырылды.
Алайда әлемдік практика қоғам тарапынан қаражаттардың жұмсалуына бақылауды қамта-
масыз еткенде мемлекеттің қаржылық ресурстарын оперативті басқару мақсатымен оларды
дербес қалыптастыруды орталықсыздандырудың және пайдаланудың тиімділігін растай-
ды. Сондықтан болып жатқан әлеуметтік-экономикалық үдерістерге:
– зейнетақы жүйесін реформалауға (Мемлекеттік жинақтаушы зейнетақы қоры, 1998 жыл);
– Индустриялық-инновациялық даму стратегиясын орындауға (Қазақстандық инвести-
циялық қор, Ұлттық инновациялық қор, 2003 жыл);
– мұнайлық табыстарды қордалау қажеттігіне (Қазақстан Республикасының Ұлттық
қоры, 2001 жыл);
– әлеуметтік сақтандыру жүйесін ендіруге (Әлеуметтік сақтандырудың мемлекеттік
қоры, 2005 жыл), шағын бизнесті дамытуға (Шағын кәсіпкерлікті дамыту қоры, 1997 жыл)
байланысты бюджеттен тыс қорлар қайтадан бірте-бірте қалпына келе бастады [1].
Қазақстан Республикасы – Тәуелсіз Мемлекеттер Достастығы елдерінің арасында халықты
зейнетақымен қамсыздандыру реформасын ең бірінші болып жүзеге асырған ел. Жаңа жи-
нақтаушы зейнетақы қорының құрылу кезеңінде, оның дамуын ынталандыруға бағытталған
177
ерекше стратегиялық рөл 1997 жылы ҚР Үкіметінің қаулысымен арнайы құрылған институт
– Мемлекеттік жинақтаушы зейнетақы қорына берілді. Мемлекеттік жинақтаушы зейнетақы
қоры елдегі зейнетақы реформасының өзіндік сөре алаңына айналды: ол елдегі ең алғашқы
жинақтаушы қор болып, ең алғашқы зейнетақы төлемін қабылдады және зейнетақы актив-
терін өзінше басқару құқығын басқа зейнетақы қорларының ішінде бірінші болып алды.
Жинақтаушы зейнетақы жүйесі енгізгелі бері еліміздің қаржы нарығында 16 жинақта-
ушы қор жұмыс істеді, 2013 жылғы 1 шілдеде олардың 10-ы қызмет атқарды. Жинақтаушы
зейнетақы жүйесі бүкіл қызмет ету уақытында салымшылар мен алушылардың жеке зейне-
тақы шоттарының саны нақты үш есеге ұлғайды (1999 жылы 3 млн. жеке зейнетақы шот-
тарынан 2013 жылғы 1 шілдеде 8,5 млн. жеке зейнетақы шоттарына дейін). Бүкіл Жинақта-
ушы зейнетақы жүйесі бойынша зейнетақы жинақтары 2013 жылғы 1 шілдеде 3,4, трлн.
теңгені құрады, жинақталған «таза» инвестициялық табыстың сомасы – 691,5 млрд. теңге.
Қазақстанның ЖЗЖ чили үлгісін негізге алды, яғни жеке шоттары бар және инвестициялық
табысты күнделікті капитализациялайтын, сонымен қатар ай сайынғы табыстың 10% мөл-
шеріндегі міндетті зейнетақы жарналары бар жинақтаушы зейнетақы жүйесі болып табылады.
1998 жылдан бастап мемлекетімізде 14 Жинақтаушы Зейнетақы Қоры, олардың респу-
бликаның түрлі аудандарында 72 филиалы және 73 өкілдіктері қызмет етіп келді.
2013 жылдың қаңтар айында Қазақстан Республикасының Елбасы еліміздің зейнетақы
туралы заңнамасына өзгеріс енгізу туралы тапсырма берді. Жүйені реформалаудың негізгі
кезеңдерінің бірі – Бірыңғай жинақтаушы зейнетақы қорын құру мен оған жеке жи-
нақтаушы зейнетақы қорларының зейнетақы активтері мен зейнетақымен қамсыздандыру
туралы шарттары бойынша міндеттемелерін беру болды. Еліміздің басшылығы ГНПФ база-
сында Бірыңғай жинақтаушы зейнетақы қорын құру туралы шешім қабылдады.
2013 жылдың 21 маусымында Қазақстан Республикасының «Қазақстан Республикасын-
да зейнетақымен қамсыздандыру туралы» жаңа редакциядағы Заңы қабылданды. Зейнетақы
заңнамасына сәйкес, Қазақстан Республикасының Үкіметі Қордың жалғыз акционері болып
табылады[2]. Қор көрсеткіштерінің динамикасын келесі кестеден көруге болады (кесте 1).
Кесте 1 – Бірыңғай жинақтаушы зейнетақы қорыны көрсеткіштерінің
2015-2016 жылдардағы динамикасы
№
Көрсеткіштері
01.01.2015 жыл
01.01.2016 жыл
1.
Міндетті зейнетақы жарналары
бойынша салымшылар саны
9 580 096
9 685 698
2.
Ерікті зейнетақы жарналары бойынша
салымшылар саны
40 801
40 844
3.
Міндетті кәсіптік зейнетақы жарналары
бойынша салымшылар саны
352 733
357 841
4.
Зейнетақы жинақтары (мың теңге)
оның ішінде:
4 572 584 113
112 278 787
МЗЖ бойынша
50 498 441
657 567 255
ЕЗЖ бойынша
17 526
134 677
МКЗЖ бойынша
3 364 440
31 133 131
5.
Активтер (мың теңге)
34 622 569
74 893 939
6.
Міндеттемелер (мың теңге)
4 284 810
18 587 350
7.
Меншік капитал (мың теңге)
30 337 759
56 306 589
Ескерту – БЖЗҚ ресми сайтының мәліметтерінен алынды [2]
Жоғарыдағы кестеден 2016 жылы 01 қаңтардағы мәлімет бойынша міндетті зейнетақы
жарналары бойынша салымшылар санының 105602-ге артқаныны көріп отырмыз.
178
Еліміздің Президенті 2013 жылдың қаңтарында ЖЗЖ-ны жаңғырту жөнінде жариялады,
ол басқару, инвестициялау және зейнетақымен қамсыздандырудағы мынадай маңызды өз-
герістерді көздейді:
– «ГНПФ» жинақтаушы зейнетақы қоры АҚ негізінде Бірыңғай жинақтаушы зейнетақы
қорын құру.
– Міндетті зейнетақы жарналары есебінен зейнетақымен қамсыздандыру туралы шарт-
тар бойынша қызмет еткен барлық ЖЗҚ зейнетақы активтері мен міндеттемелерін Бірыңғай
жинақтаушы зейнетақы қорына беру.
– Бірыңғай жинақтаушы зейнетақы қорының зейнетақы активтерін басқару бойынша қы-
зметті ҚРҰБ-ға бекітіп беру.
– ҚР Президентінің жанынан консультативтік-кеңесші органды құру, оның функцияла-
рының бірі – БЖЗҚ зейнетақы активтерін орналастыру үшін рұқсат етілген құралдар тізбесі
бойынша ұсыныстар әзірлеу.
– Бірыңғай жинақтаушы зейнетақы қорының кастодиан банкі қызметін ҚРҰБ-ға беру.
– Еңбек жағдайы зиянды және ауыр жұмыспен айналысатын қызметкерлер үшін зейнет-
керлікке шығудың ең төменгі жасын 50 жасқа дейін төмендету, сонымен бірге 2014 жылғы
1 қаңтардан бастап жұмыс берушінің өз қаржаты есебінен осындай қызметкерлердің ай сай-
ынғы табысынан 5% мөлшерінде жүзеге асырылатын қосымша міндетті кәсіптік зейнетақы
жарналарын енгізу.
– Әйелдердің зейнетке шығу жасын 2018 жылдан бастап 58 жастан 63 жасқа дейін, жыл
сайын 6 айдан қосып, деңгейлеп көтеру жолымен ерлердің жасымен теңестіру. 2014 жылғы 1
қаңтардан бастап жұмыс істейтін әйелдердің бала бір жасқа толғанша оған күтім жасау демалы-
сында болған кезеңде олардың міндетті зейнетақы жарналарын субсидиялау институтын енгізу.
2014 жылғы маусым айында Қазақстан Республикасының Президенті Қазақстан Респу-
бликасының зейнетақы жүйесін одан әрі жаңғыртудың 2030 жылға дейінгі тұжырымдама-
сын бекітті, онда зейнетақы жүйесін 2030 жылға дейін одан әрі дамытудың негізгі тәсілдері
айқындалған:
– қолданыстағы зейнетақы жүйесін жұмыскерлердің табысынан 5% мөлшерінде жұмыс
беруші салып отыратын, міндетті жарналар есебінен құралатын, жаңа шартты-жинақтаушы
бөлікпен толықтыру;
– базалық зейнетақы тағайындау тәртібін зейнетақы жүйесіне қатысу өтіліне қарай өзгерту;
– халықты зейнетақы жүйесімен қамтуды дамыту.
Тұжырымдама аясында қолданыстағы зейнетақы жүйесін одан әрі кешенді зерттеу мен
өзге елдердің дұрыс тәжірибелерін ескере отырып оны болашақта жетілдіру үшін жағдай
жасау бойынша тәсілдерді айқындауды қажет ететін қаржылық тұрақтылық, сенімділік, дер-
бес әділдік (алмастыру коэффициентінің барабарлығы) және әлеуметтік тиімділік сияқты
жүйелік мәселелер шешілуі тиіс. Жоғарыда жазылғандар негізінде, Қор алдағы бес жылда
Қазақстан үшін алдыңғы қатарлы технологияларды, сондай-ақ жинақтаушы зейнетақымен
қамсыздандыру саласындағы халықаралық тәжірибені қолдана отырып, тұтынушылармен
жұмыс ұйымдастыруда жаңа тәсілдерді әзірлеп, тәжірибеге енгізуді мақсат етеді [3].
Бұл азаматтардың қаржылық жауапкершілік мәдениетін өсіріп, халықты жинақтаушы
зейнетақы жүйесімен кеңінен қамтуға, сол арқылы зейнетақы жинағының көлемін артты-
руға және азаматтарды зейнеткерлік жасқа толған кезде зейнетақымен қамтамасыз ету мін-
деттемелері бойынша мемлекеттік бюджетке түсетін жүктемені азайтуға мүмкіндік береді.
Пайдаланған әдебиеттер тізімі:
1. Құлпыбаев С., Ынтықбаева С.Ж., Мельникова В.Д. Қаржы: Оқулық / – Алматы. Эко-
номика, 2011 – 540 бет
2. Бірыңғай жинақтаушы зейнетақы қорынының ресми сайты -www.enpf.kz мәліметтері
3. 2015-2019 жылдарға «БЖЗҚ» АҚ корпоративтік даму стратегиясы
179
3 СеКцИя – БУХгАлТеРлІК еСеП, АУДИТ ЖӘНе АНАлИЗ:
ДАМУ ПеРСПеКТИВАлАРЫ МеН МӘСелелеРІ
СеКцИя 3 – БУХгАлТеРСКИЙ УЧеТ, АУДИТ И АНАлИЗ:
ПРОБлеМЫ И ПеРСПеКТИВЫ егО РАЗВИТИя
Абдуллаева А. Ж. – студент, «Менеджмент» мамандығы
Дюсенова А. е. – студент, «Менеджмент» мамандығы
«Қаржы Академиясы» АҚ
aidoni-97@bk.ru
Ғылыми жетекшісі: магистр, оқытушы Байтуова Л.Т.
НегІЗгІ ҚҰРАлДАР АМОРТИЗАцИяСЫНЫҢ еСеБІН ТАлДАУ
Бухгалтерлік есепте негізгі құралдар деп өндіріс үдерісінде ұзақ уақыт бойы, яғни бір
жылдан артық уақыт пайдаланатын, өзінің бастапқы түрін, көлемін сақтай отырып, құнын
шығарылған өнімге, орындалған жұмысқа, көрсетілген қызметке есептелген амортизаци-
ялық аударым мөлшері шегінде біртіндеп ауыстырып отыратын еңбек құралдарын, яғни
материалдық активтерді айтады.
Негізгі құралдардың бухгалтерлік есебінің негізгі міндеттері:
– негізгі құралдардың кірістелуінің, қозғалысының және есептен шығуының дұрыс құ-
жаттарда рәсімделуі мен уақытылы көрсетілуі;
– негізгі құралдардың бүлінбеуін және тиімді қолданылуын бақылау;
– негізгі құралдардың тозуы мен амортизация сомаларының есепте уақытылы және
дұрыс көрсетілуі;
– негізгі құралдардың түгендеуін және қайта бағалануының уақытылы әрі толық жүргізілуі [1].
Мақалада негізгі құралдар амортизациясын есептеу әдістері қарастырылған. Оның негіз-
гі мақсаты кәсіпорындарда қалыптасқан ХҚЕС №16 бойынша негізгі құралдарға амортиза-
ция есептеу тәсілдерін және Қазақстан Республикасының Салық кодексіне сәйкес аморти-
зация есептеу тәсілдерін көрсету.
Негізгі құралдардың амортизациясы – активтің пайдалы қолданылу мерзімі ішіндегі
құнының жүйелі түрде бөлінуі. Негізгі құралдар өндіріс үдерісінде пайдаланылған кезде
өздерінің бірте-бірте тозуына байланысты құндарын өздерінің көмегімен өндіріліп шыға-
рылатын, жаңадан жасалған өнімдерге біртіндеп ауыстырып отырады. Бұл амортизация деп
аталады. Амортизация есептеудің пайдаланылатын әдісі ұйымның болашақ экономикалық
пайдаларды болжамды тұтыну сұлбасын көрсетуге тиіс.
Кәсіпорындарға жаңадан келіп түскен, кіріске алынған негізгі құралдарға амортизаци-
ялық аударым келесі айдың басынан бастап есептеледі. Ал ұйымның балансынан есептен
шығарылған негізгі құралдарға келесі айдың басынан бастап амортизациялық аударым
есептеу тоқталады [2].
Негізгі құралдарға амортизациялық аударым есептеу мына әдістер бойынша жүргізіледі:
– құнды бірқалыпты (тура жолды) есептен шығару әдісі.
– құнды орындалған жұмыстың, өндірілген өнімнің көлеміне тепе-тең мөлшерде есептен
шығару әдісі (өндірістік әдіс).
– жылдамдатып есептен шығару әдістері: қалдық құнының кему (қалдық азайту) әдісі
және сандардың жиынтығы бойынша құнын есептен шығару (коммулятивті) әдісі.
Амортизациялық аударым есептеудің таңдап алынған әдісі кәсіпорынның есеп саясатын-
да көрсетіліп, бір есеп беру кезеңінен екінші есеп беру кезеңіне дейін дәйектілі түрде қол-
данады. Егер негізгі құралдарға амортизациялық аударым әдісі өзгертілген жағдайда осы
өзгерістің қандай себептерден болғаны айтылып көрсетілуі тиіс [3].
Құнды бірқалыпты (тура жолды) есептеу әдісі. Құнды бірқалыпты есептеуін шығару
әдісі бойынша объектінің амортизацияланатын құны негізгі құралдардың жұмыс істейтін
180
мерзімінің ішінде шаруашылық субъектісінің шығындарына бір қалыпты қосылып отыра-
ды. Бұл әдіс бойынша амортизациялық аударым мөлшері тек қана объектінің жұмыс істеу
мерзімінің ұзақтығына байланысты деген болжамға негізделген.
Жылдамдатып есептен шығару әдісі. Жеделдетілген амортизациялық аударым әдістері
негізгі құралдарды өздерінің мөлшерленген пайдалану мөлшерінен бұрын есептеп шығару
үшін қолданылады.
Бұл әдістерді қолдану барысында негізгі құралдарды алғашқы пайдалану жылдарындағы
есептелетін амортизациялық аударым сомасы, оның соңғы пайдаланатын жылдарындағы
есептелетін амортизациялық аударым сомасынан анағұрлым асып түседі.
Өйткені, негізгі құралдардың алғашқы пайдалану, яғни жұмыс істеу жылдарындағы өнім өн-
діру қабілеттілігі соңғы жылдарға қарағанда едәуір жоғары болып табылады. Осыларды ескеретін
болсақ амортизациялық аударым есептеудің жоғарыда аталған жылдамдатып есептен шығару
әдісі өндірілген өнімнің өзіндік құнына сәйкестендіріліп есептеу принципына негізделген [4].
Жеделдетілген әдістің қолданылуы, сонымен қатар техникамен технологияны мейілін-
ше жетілдіруге, яғни жаңартуға орай жабдықтардың, яғни негізгі құралдардың өздерінің
сапалық құнын тез жоғалтып алуына байланысты бұрын сатып алынған, сапалық жағынан
тозған негізгі құралдарды жаңа өнімділігі жоғары басқа да жақтардың тиімді болып келетін
негізгі құралдармен ауыстыруды көздейді.
Сандардың жиынтығы бойынша құнын есептеп шығару әдісі (коммулятивтік әдіс). Бұл әдістің
коммулятивтік, яғни сандардың қосынды жиынтық сомасы деп айтылуының, себебі, осы әдіс
бойынша негізгі құралдарға амортизациялық аударым сомасын есептейтін формуланың алымы
негізгі құралдардың пайдалану мерзімінің қалған жылдар санына тең болып, ал бөлімі ол активтің
пайдаланатын барлық жылдар мерзімі сандарының қосындысына тең болуына байланысты.
Қалдық құнының кему (қалдықты азайту) әдісі. Бұл әдіс бойынша негізгі құралдарға
амор тизациялық аударым есептеу алдымен құнды бір қалыпты (тура жолды) есептен шыға-
ру әдісімен жүргізіледі [5].
Ол үшін негізгі құралдың бастапқы құны оның жұмыс істейтін мерзімінің, яғни пай-
даланатын уақыт жылы санына бөлініп, әр есепті жылға тиісті амортизацияның пайызы
анықталады. Бұл жерде бастапқы құнын 100% деп аламыз. Одан кейін табылған пайыз мөл-
шері екі еселеніп, негізгі құралдардың бастапқы құнына емес, әр есепті жыл басындағы әлі
амортизацияланбаған қалдық құнына, яғни баланстық құнына көбейтіледі.
Әдебиеттер тізімі:
1. Бухгалтерлік есеп және қаржылық есептілік туралы Қазақстан Республикасының 2007
жылғы 28 ақпандағы №234 Заңы
2. Қазақстан Республикасының Президенті Нұрсұлтан Назарбаевтың Қазақстан халқына
Жолдауы Астана, 1 наурыз 2006 ж.
3.Бухгалтерлік есеп стандарттары. Алматы, 2004 ж.
4. Кәсіпорындағы қаржылық есепті жүргізу. Кезмемтаев К.К, Алматы. Экономика, 2003 ж.
5. Шаруашылық жүргізуші субъектілердегі бухгалтерлік есеп. В.Л. Назарова. Оқулық:Ал-
маты-«Экономика» баспасы. 2005ж.
Абитеева г. Ш. – магистрант, специальность «Учет и аудит»
АО «Финансовая академия», г. Астана
aziyakzt@mail.ru
Научный руководитель: Серикбаева С.Г.
ОРгАНИЗАцИя ПеРВИЧНОгО БУХгАлТеРСКОгО УЧеТА НА
ПРеДПРИяТИяХ МАлОгО БИЗНеСА: ПРОБлеМЫ И ПеРСПеКТИВЫ
Стратегия учёта малого и среднего бизнеса, ведение им бухгалтерского учёта и переход
на Международныестандарты финансовой отчётности (МСФО) базируется на признании и
181
оценке счетов бухгалтерского учёта и финансовой отчётности. Вместе с тем, всееще оста-
ются в тени и слабой степени разработанности, как в ряде государственных программ, так
и в научных разработках.Задачи эффективного развитиянациональных стандартов финан-
совой отчетности (НСФО) для малых предприятий Республики Казахстан (направления,
масштабы и сроки увеличенияпотенциала перехода, пути повышения эффективности на-
логового учёта, более полного удовлетворения потребностей субъектов малого бизнеса в
улучшении и увеличении налоговых льгот).
Поиск новых форм финансовой отчётности, определение места государства в этом про-
цессе привели к идее создания новых форм финансовой отчётности. В этой связи представ-
ляется крайне актуальным исследование проблем,связанных с организацией учёта малых
предприятий Республики Казахстан.
Осуществляемый в Казахстане в настоящее время выход из экономического кризиса свя-
зан с большими трудностями, возникновением многих социально-экономических проблем.
Несмотряна имеющиеся проблемы, малый бизнес в Республике Казахстан активно развива-
ется. Многоаспектный характер оказываемых субъектами малого бизнесауслуг ведет к не-
обходимости комплексного подхода к проблемам формирования соответствующих систем
учета, отчетности, налогообложения.
Основными законодательными документами и нормативными актами, регулирующими
бухгалтерский учет на предприятиях малого бизнеса, являются Правила ведения бухгалтер-
ского учета [1,2].
Главной особенностью бухгалтерского учета является сплошное документирование со-
вершаемых хозяйственных операций и одним из элементов метода бухгалтерского учета.
Каждая бухгалтерская запись должна быть подтверждена первичным документом. При по-
мощи документов производится не только регистрация учетной информации, но и придание
юридической (доказательной) силы информации, формируемой в системе бухгалтерского
учета. Первичная документация – основной источник для предварительного и последующе-
го контроля – используется для регулирования взаимоотношений как внутри предприятий,
так и со сторонними организациями.
Документы в бухгалтерском учете имеют огромное значение, так как позволяют осу-
ществлять один из основных принципов бухгалтерского учета – сплошное и непрерывное
наблюдение хозяйственного процесса. К первичным документам бухгалтерского учета
предъявляются достаточно жесткие требования.
В первичных документах в обязательном порядке должны содержаться следующие све-
дения: наименование документа, код формы документа, дата его составления, содержание
хозяйственной операции в количественно-стоимостном выражении, наименование должно-
стей лиц, ответственных за совершение и оформление хозяйственных операций, фамилии
должностных лиц и их подписи.
Индивидуальный предприниматель или организация для осуществления ведения бух-
галтерского учета, руководствуясьЗакон РК о бухгалтерском учете и финансовой отчетно-
сти [3], международными и национальными стандартами финансовой отчетности, а также
другими правовыми актами в сфере бухгалтерского учета и финансовой отчетности, са-
мостоятельно формируют свою учетную политику исходя из своей структуры, отраслевой
принадлежности и других особенностей деятельности и разрабатывают порядок контроля
за операциями и событиями, принимают другие решения, необходимые для организации
ведения бухгалтерского учета.
Так как субъекты малого бизнеса, особенно юридические лица, как правило, используют
в своей деятельности различные активы (недвижимость, автотранспорт, оргтехнику, НМА
и.т.п.), то возникает явная необходимость учета затрат не только для оптимального ведения
бизнеса, но и как доказательной базы при проверках, а именно:
– любые первичные документы, подтверждающие получение дохода, относятся к систе-
ме бухгалтерского учета, которая является базой для проведения налоговых расчетов;
182
– базой для исчисления налога на имущество является балансовая стоимость основных
средств, которую без расчета амортизации не определишь;
– купля-продажа любых активов и расчет налогов, которые уплачиваются не в СНР, воз-
можны только при наличии соответствующего бухгалтерского учета;
– товарно-материальные затраты и фиксированные активы в целях налогообложения
учитываются по данным бухгалтерского учета т.е каждый предприниматель должен знать
истинное финансовое положение своего дела, и без учета вэтом случае не обойтись.
Стандартами бухгалтерского учета предусмотрены формы учетных регистров – ведо-
мостей и книг, в которых должны отражаться хозяйственные операции, оформленные долж-
ным образом первичными учетными документами.
Некоторые ученые, при определении проблем перехода на международные стандарты
субъектов малого бизнеса относят их к группе предприятий, не заинтересованных в пере-
ходе на международные стандарты [5].
В последнее время малые и средние предприятия (МСП) оказались в центре внима-
ния таких организаций как Совет по международным стандартам финансовой отчетности
(IASB) и Комитет по международным стандартам аудита и подтверждения достоверности
информации (IAASB).
Совет по международным стандартам финансовой отчетности (IASB) 9 июля опубли-
ковал «МСФО для малых и средних предприятий», которые составляют около 95% всех
организаций в мире.«МСФО для малых и средних предприятий», «подогнанный» под по-
требности и особенности бизнеса некрупных коммерческих организаций. Многие базо-
вые подходы МСФО (например, к измерению активов и обязательств, доходов и расходов)
были упрощены; темы, не имеющие непосредственного отношения к деятельности МСП
– вычеркнуты, а общее число всех требуемых раскрытий значительно сократилось. По-
мимо всего этого, обещается, что изменения в стандарты МСФО для малых предприятий
будут вноситься только лишь раз в три года, чтобы лишний раз не создавать дополнитель-
ных трудностей для компаний, которые вынуждены, будут перестаивать свою отчетную
практику.
Громадная трудоемкость стадии документирования, а также та роль, которая отводится
первичному документу в осуществлении информационных, и особенно контрольных, функ-
ций бухгалтерского учета, постоянно привлекали внимание методологов бухгалтерского
учета в области рационализации этой стадии. О необходимости упорядочениядокументиро-
вания и рационализации первичных документов неоднократно упоминается в постановле-
ниях по совершенствованию и упрощению учета.
Передача собранных и зарегистрированныхучетныхданных нетрудоемкая операция. Вме-
стес тем качество и эффективность бухгалтерскогоучета во многом зависят от равномерности
и быстроты передачи собранных и зарегистрированныхучетных данных наобработку.
Список литературы:
1.Приказ Министра финансов РК от 31 марта 2015 года № 241 «Правила ведения бухгал-
терского учёта»
2.Закон Республики Казахстан «О внесении изменений и дополнений в некоторые зако-
нодательные акты Республики Казахстан по вопросам налогообложения(с изменениями по
состоянию на 05.12.2013 г.)
3.Закон РК О бухгалтерском учете и финансовой отчетности (с изменениями и дополне-
ниями по состоянию 13.01.2014 г.).
4. Международные стандарты финансовой отчетности / Пер. полн. офиц. текста МСФО,-
действующих в ЕС по состоянию на 15.07.2004 года // www.minfin.kz.
5. М. А. Рябова, Н. А. Богданова . Теория бухгалтерского учета.Учебное пособие. Улья-
новск :УлГТУ, 2009
183
Достарыңызбен бөлісу: |